Δεν έχουν περάσει πολλές μέρες από τότε που διαβάζαμε στην έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, να επισημαίνεται ότι η εισροή των άμεσων φόρων κατέγραψε σημαντική υστέρηση κατά το τελευταίο εννεάμηνο.Οι υστερήσεις στους έμμεσους φόρους, δεν είναι κι αυτές αμελητέες, σύμφωνα πάντα με την ίδια έκθεση, υποδηλώνοντας αφενός την εκτεταμένη φοροαποφυγή, μαζί και την προβληματική ρευστότητα των επιχειρήσεων, αφετέρου την όλο και περισσότερο μειούμενη κατανάλωση από τα καθημαγμένα ελληνικά νοικοκυριά. Την ίδια ώρα, η εικόνα των ασφαλιστικών ταμείων, επισημαίνει το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, είναι οικτρή, δείχνοντας κι αυτή, μιαν ακόμα σκοτεινότερη όψη της τραγικής οικονομικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται σήμερα βυθισμένη ολόκληρη η Ελλάδα, αφού σε πολλές περιπτώσεις τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν ήδη υπερκαλύψει τις ετησίως προβλεπόμενες πιστώσεις τους.
Σε αυτό το ζοφερό κλίμα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, παρά την αμφισβήτηση, εκ μέρους των εγχώριων ψιττακών της χρηματοοικονομικής ανάλυσης, προβλέπει ότι το χρηματοδοτικό κενό για την διετία 2015-16 θα είναι πάνω από 25 δισεκατομμύρια ευρώ, όπως επιβεβαιώνει, άλλωστε, και το γραφείο προϋπολογισμού της Βουλής.
Είναι σφόδρα αμφισβητήσιμο αν οι προϊστάμενοί του, θα επιτρέψουν στον θλιβερό κυβερνήτη μας να μοιράσει ξανά προεκλογικά πεντακοσάρικα στους ραγιάδες, με αντάλλαγμα τις ψήφους τους.
Πάντως στην έκθεση ιδεών που φέρει την υπογραφή του και που αναδημοσιεύεται σήμερα που, σύμφωνα με το ορθόδοξο συναξάρι, γιορτάζουν ο Ελπιδηφόρος, ο Ακίνδυνος, ο Ανεμπόδιστος, ο Αφθόνιος και ο Πηγάσιος, ψεύδεται πάλι ασυστόλως, κατά την προσφιλέστατή του τακτική, υποσχόμενος ότι με εντολή του (sic) θα μειωθεί το παράνομα επιβεβλημένο χαράτσι στα σπίτια μας κι ότι θα μειωθούν οι συντελεστές του φόρου προστιθέμενης αξίας σε κάποια αγαθά, αορίστως. Ψεύδεται ασυστόλως, γιατί τα νούμερα απλώς δεν βγαίνουν και αυτό βέβαια φαίνεται πλέον και στο άδειο δημόσιο ταμείο: εκεί όπου αργά οι γρήγορα, οι πινελιές της δημιουργικής λογιστικής γίνονται μουντζούρες στα χέρια των «μαγείρων» των αριθμών. Μουντζούρες, ας μην ξεχνάμε, από το αίμα των αυτοχείρων και των αρρώστων που έστειλε αυτός ο απάνθρωπος κυβερνήτης και η κουστωδία του, νωρίτερα από την ώρα τους, στον αγύριστο…
Στο προεκλογικό του μήνυμα, διότι περί αυτού πρόκειται, δηλώνει αποφασισμένος (sic), ο δισέγγονος της λογοτέχνισσας, να χτυπήσει τη γραφειοκρατία και τις στρεβλώσεις που εμποδίζουν την άνθιση της επιχειρηματικότητας, λες και μας κυβερνά άλλος, αντ’ αυτού, δυόμιση χρόνια τώρα που αλλάζουν οι νόμοι κάθε εβδομάδα, με αποτέλεσμα οι δυνητικοί επενδυτές να τραβάνε τα μαλλιά τους αποχωρώντας, κι ο Economist να σχολιάζει σκωπτικά την πρωτοκαθεδρία της Ελλάδας, μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών που η Παγκόσμια Τράπεζα συνιστά να αποφεύγονται για επενδύσεις όπως ο διάβολος αποφεύγει το λιβάνι, σημειώνοντας ότι η μοναδική επαγγελματική τάξη που έχει μιαν ελπίδα να τρίβει τα χέρια της από το μπάχαλο που έχει δημιουργηθεί στην Ελλάδα της Νέας (sic) Ελλάδας, είναι οι δικηγόροι που θα κληθούν να επιλύουν διαφορές στο προσεχές μέλλον!
Επαναλαμβάνει μονότονα, στο ίδιο δημοσίευμα που υπογράφει ο κατάπτυστος σφουγγοκωλάριος των επικυρίαρχων, ότι μετά από 24 τρίμηνα ύφεσης, η ανάπτυξη έχει αρχίσει(!), ότι η ανεργία μειώνεται και ότι η οικονομία γύρισε προς τα πάνω. Τα λέει αυτά χωρίς αισχύνη, όταν τον διαψεύδει, εκτός από την ίδια την αδυσώπητη καθημερινότητα μας και το ίδιο το γραφείο προϋπολογισμού της Βουλής που διαπιστώνει, όπως άλλωστε και όλοι οι αναλυτές που διατηρούν ψήγματα σοβαρότητας, την παντελή απουσία ενός πειστικού αναπτυξιακού προγράμματος.
Κοντολογίς, τα περιθώρια στενεύουν όλο και περισσότερο για τον ανεκδιήγητο εσμό των θλιβερών που μας κυβερνούν αρνούμενοι πεισματικά να αναγνωρίσουν την βλαπτικότητά τους ή, έστω, να βάλουν μόνοι τους ένα τέλος στον ξεπεσμό τους παραιτούμενοι, αφού η εξουσία που σήμερα καταχρώνται, είναι το μοναδικό εχέγγυο που έχουν, πολλοί απ’ αυτούς, ότι δεν θα βρεθούν στα εδώλια των ειδικών δικαστηρίων. Έτσι μας κυβερνούν, έως την ύστατη στιγμή, πανικόβλητοι και αρνούμενοι να μαζέψουν οικειοθελώς τα άπλυτά τους και να πάνε από εκεί που ‘ρθαν.
Άβουλος και μοιραίος ο πρωταγωνιστής της αδιανόητης αυτής πολιτικής παρενδυσίας των ημερών μας, περιμένει τη στιγμή της απόλυσής του, αφού οι ξένοι πάτρωνές του, κατά τα φαινόμενα, τον έχουν ήδη τοποθετήσει εκεί που ανήκει: στα πιο επικίνδυνα για εμάς -άχρηστα γι’ αυτούς- απόβλητα της πολιτικής μας ιστορίας.
Αλλά, ανεξάρτητα από τη γνώμη των επικυρίαρχων, έχει η αξιωματική αντιπολίτευση πρωτίστως την ευθύνη, προκειμένου να απαλλαχτούμε απ’ όλους αυτούς, γιατί η βεβαιότητα των επίδοξων μνηστήρων της εξουσίας, ότι, δηλαδή, η κυβέρνηση της συμφοράς μας δεν θα καταφέρει να περάσει τον κάβο των 180 βουλευτικών ψήφων και ότι θα πεθάνει μετά τον Μάρτιο του 2015, δεν είναι καθόλου καλά εδραιωμένη, τη στιγμή που στο φριχτό πολιτικό χαρτοπαίγνιο που παίζεται στις πλάτες μας, αφενός έχει ξεκινήσει -κατά τα θρυλούμενα- ο ρεφενές για την εξαγορά «ανεξάρτητων» πολιτικών απορριμμάτων, αφετέρου δεν έχει ακόμα παιχτεί το “κρυφό” χαρτί του καταρρέοντος συστήματος, που ακούει στο ανατριχιαστικό όνομα «Χρυσή Αυγή».
Όπως κι αν εξελιχθούν τα πράγματα, πλανώνται πλάνη, όσοι ελπίζουν και όσοι σήμερα προσεύχονται στον Ελπιδηφόρο, στον Ακίνδυνο, στον Ανεμπόδιστο, στον Αφθόνιο και τον Πηγάσιο. Οι προσευχές δεν αρκούν, γιατί αυτοί που μας κυβερνούν δεν κομίζουν καμία ελπίδα∙ γιατί είναι επικίνδυνοι∙ ξέρουν ότι δεν θα είναι για πάντα ανεμπόδιστοι στην καταστροφή που κάθε μέρα επιφέρουν, ούτε είναι σε θέση να εγγυηθούν την αφθονία που ψευδώς υπόσχονται. Μόνο σ’ έναν σύγχρονο Πήγασο μπορούν να ελπίζουν, δεδομένου ότι τα ελικόπτερα είναι έτοιμα προς απογείωση.