Του Κανάκη Γερωνυμάκη
Τελευταία πολύς λόγος γίνεται για εθνική συνεννόηση. Εγώ που ήδη άρχισα την δέκατη δεκαετία και απέχτησα κάποιες εμπειρίες από την ζωή, νομίζω ότι, οι κρίσεις που αντιμετωπίζομε (που βέβαια δεν είναι μόνο μία), όλες έχουνε γενεσιουργό αίτιο το γεγονός ότι η εθνική συνείδηση είναι σε επικίνδυνη ανεπάρκεια. Και άρχισε να εξαντλείται πρώτα από την Βουλή των Ελλήνων. Για λόγους εντυπώσεων αντιμετώπισε τον νόμο ένας Τσοχατζόπουλος, ένας Κοσκωτάς και ένας Κουτσόγιωργας, μα οι πιο πολλοί απολαμβάνουνε ανενόχλητοι το αίμα του ελληνικού λαού όπου και οι απόγονοί τους θα απολαμβάνουνε από αυτό το κλεμμένο πολύτιμο αίμα. Όσοι οι ίδιοι δεν κλέψανε δεν είναι αμέτοχοι ευθυνών, αφού πολύ συχνά κάνανε «στραβά μάτια». Δεν είναι τιμή τους αν κάνανε στραβά μάτια μα δεν είναι επίσης σε τιμή τους αν δεν βλέπανε τι γινότανε στην πολιτική και σε ότι γινότανε ενώπιόν τους.
Ο ελληνικός λαός απογοητευμένος και αηδιασμένος από την κακοποίηση και την προδοσία που υφίσταται από τη δεκαετία του 1980, αποφάσισε να καταφύγει στο πείραμα Τσίπρα το οποίο απέτυχε παταγωδώς. Έχουν όμως το θράσος να μας λένε ότι έχουν εντολή από τον ελληνικό λαό να εξαντλήσουν την τετραετία. Εξέχασαν όμως ότι η εντολή εδόθη υπό όρους, και αφού οι όροι δεν ετηρήθησαν ανακαλείται η εντολή. Μα έχουνε ακόμα και το θράσος να αυτοαποκαλούνται «προοδευτικές δυνάμεις». Πράγματι επροοδέψανε στην αύξηση της λιτότητας, στην αύξηση των αυτοκτονιών, στην αύξηση των λουκέτων, στην αύξηση της φορολογίας, στην αύξηση του ξεπουλήματος των πλουτοπαραγωγικών πηγών του δημοσίου, στην αύξηση των λαθρομεταναστών. Με βάρκα το ψέμα πέρασαν στην εξουσία και κάνανε ακριβώς το αντίθετο από τις προεκλογικές τους εξαγγελίες. Τώρα κάποιοι μιλούνε για εθνική συνεννόηση.
Ας το καταλάβουνε οι πολιτικοί μας ότι το μικρόβιο της κρίσης, πρώτα χτύπησε την εθνική συνείδηση στη Βουλή και δεν βρήκε αντίδραση και έλαβε τεράστιες διαστάσεις. Ας παραμερίσουνε για ένα διάστημα τα κομματικά και τα ψηφοθηρικά συμφέροντα, ας περάσουν στη βουλή την εθνική συνείδηση να κυριαρχήσει και από τη Βουλή θα περάσει και στα λαϊκά στρώματα, διότι ο Ισοκράτης έλεγε ότι «ο λαός ομοιούται τοις άρχουσι».
Ας μου επιτραπούνε δυό παρατηρήσεις:
1) Δεν ξαναθυμούμαι τη χώρα φτωχότερη από πρωτοκλασάτα ηγετικά στελέχη. Ίσως κάποιος από τους υπάρχοντες να εξελιχθεί και να αναδειχθεί.
2) Δεν βλέπω φως στο τέλος του τούνελ. Δεν ελπίζω σε βελτίωση στο εγγύς μέλλον. Λυπούμαι βαθύτατα που ακόμα δύο από τις επόμενες γενιές θα πληρώνει λάθη της δικής μου γενιάς.