Ο Βουλευτής Χανίων της ΝΔ Μανούσος Βολουδάκης, μίλησε σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής στη συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων.
Αναφέρθηκε στην ανάγκη της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, στα ζητήματα των αρχών και αξιών των Ελλήνων που επλήγησαν από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στο ΒΟΑΚ.
Δείτε όλο το βίντεο με την ομιλία του Χανιώτη βουλευτή:
Διαβάστε το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Μετράμε σήμερα πάνω από 10 χρόνια κρίσης στην πατρίδα μας. Για να καταφέρουμε να γυρίσουμε πραγματικά σελίδα, θα χρειαστεί να σκεφτούμε και να πράξουμε διαφορετικά από ότι ως σήμερα, διαφορετικά από τα συνηθισμένα.
Καμμιά χώρα της Ευρώπης δεν έχει υποστεί σε καιρό ειρήνης μείωση του εθνικού της προιόντος κατά 25% σε λιγότερο από δέκα χρόνια,. Στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ, στις οικονομικές διαστάσεις του δράματος, ήρθαν να προστεθούν κι άλλες: μια επίθεση στους θεσμούς της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, αλλά και μια ιδεολογικού χαρακτήρα επίθεση σε αρχές, αξίες και πεποιθήσεις σύμφυτες με την εθνική ταυτότητα των Ελλήνων.
Είναι αλήθεια πως μετά από όσα ζήσαμε , ο κόσμος αποζητά την κανονικότητα που έχασε – ορθώς όμως ο Πρωθυπουργός επεσήμανε ότι δεν πρέπει να δούμε ως λύση την «επιστροφή» στην κανονικότητα. Kι αυτό γιατί η αλήθεια είναι ότι η κανονικότητά μας περιείχε πολλές από τις γενεσιουργές αιτίες της κρίσης. Υπάρχει όμως κι άλλος κατά την άποψή μου εξ’ ίσου σοβαρός λόγος για τον οποίο δεν πρέπει να στοχεύουμε σε μια απλή επιστροφή στην κανονικότητα: Φτάσαμε τόσο χαμηλά, που μόνο η διαχειριστική επάρκεια, η νοικοκυροσύνη, αυτά που συνδέουμε με την «κανονικότητα», δε φτάνουν. Είναι πολύ θετικό ότι η κυβέρνηση έδωσε ήδη δείγματα διαχειριστικής επάρκειας, αλλά θα χρειαστούμε κι άλλα όπλα στον αγώνα για την ανάταξη της πατρίδας.
Οι ακραίες συνθήκες απαιτούν και εξαιρετικές αρετές. Χρειαζόμαστε όραμα και έμπνευση.
Θα χρειαστεί να δώσουμε τον αγώνα των ιδεών, παράλληλα με τον αγώνα της πράξης. Γιατί οι ιδέες γίνονται τελικά πολιτικές ή γίνονται σταδιακά νοοτροπίες, και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο υλοποιούνται, επηρεάζοντας την πορεία της Ιστορίας.
Η πατρίδα μας, ιστορικά, τα πιο μεγάλα της κατορθώματα τα πέτυχε μετά από περιόδους οικονομικής, πολιτικής και εθνικής καταρράκωσης.
Μπορούμε ξανά ! Kι αυτό είναι το στοίχημα της νέας κυβέρνησης.
Δυο λόγια πρώτα για την οικονομία. Tα φορολογικά μέτρα που εξαγγέλθηκαν στην αίθουσα αυτή, είναι η πρώτη ανάσα μιας κοινωνίας που επί χρόνια ταλαιπωρήθηκε από την υπερφορολόγηση. Είναι η πρώτη κίνηση απελευθέρωσης των παραγωγικών δυνάμεων του τόπου, σύμφωνα με το πρόγραμμα της Ν.Δ. – για την ακρίβεια λίγο καλύτερα από το πρόγραμμα που υπεβλήθη στο λαό προς έγκριση.
Πρέπει να δούμε και τα επόμενα βήματα. Συζητώντας για την κρίση, συνήθως επικεντρωνόμαστε στη δημοσιονομική της διάσταση. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι η κρίση ήταν τόσο οξεία και τόσο μεγάλης διάρκειας, γιατί προέκυψε από δυο ειδών ελλείματα – αλληλοτροφοδοτούμενα μεν, διαφορετικά δε: Το δημοσιονομικό από τη μια, και το έλλειμα στο ισοζύγιο πληρωμών από την άλλη.
Το πρώτο, το δημοσιονομικό, ανταποκρίνεται σχετικά άμεσα στην πολιτική. Το δεύτερο, το ισοζύγιο πληρωμών, είναι δυσκολότερο να αντιμετωπισθεί. Προϋποθέτει παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Η χώρα μας πρέπει να ξαναγίνει παραγωγική, στον πρωτογενή και το δευτερογενή τομέα. Δεν αρκούν μόνο τα έσοδα από τον τουρισμό, όσο κι αν η σημασία του είναι προφανής για την ελληνική οικονομία.
Έχουμε υποστεί τραγική αποβιομηχάνιση. Παρ’ όλα αυτά λίγοι παρατηρούν ότι ακόμη και σήμερα τα έσοδα από τις εξαγωγές προϊόντων, που είναι κυρίως βιομηχανικές εξαγωγές, είναι περισσότερα από τα έσοδα από τις εξαγωγές υπηρεσιών. Από την ελληνική βιομηχανία κυρίως μπορούμε να περιμένουμε τη βελτίωση του ισοζυγίου πληρωμών, αλλά και ποιοτικές νέες θέσεις εργασίας σε μεγάλη κλίμακα.
Τα φορολογικά κίνητρα πρέπει να συνοδευθούν από τη διόρθωση των άλλων στρεβλώσεων που μειώνουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, από διόρθωση των στρεβλώσεων που αυξάνουν το κόστος της ενέργειας, και από την άρση των γραφειοκρατικών εμποδίων στην αδειοδότηση των επιχειρήσεων.
Η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση έχει χαρακτηριστικά που μας ταιριάζουν – πολύ περισσότερο από όσο τα χαρακτηριστικά της βιομηχανίας σε παλαιότερα χρόνια. Στην τέταρτη βιομηχανική επανάσταση έχουν χώρο και μικρομεσαίες επιχειρήσεις βασισμένες στην καινοτομία, τέτοιες που ήδη υπάρχουν και αθόρυβα ανθίζουν χάρη στην ελληνική ευρηματικότητα και ευελιξία. Ανθίζουν και στην ελληνική περιφέρεια, και στην Κρήτη, και στα Χανιά.
Όσον αφορά τον πρωτογενή τομέα, η ανάγκη ανάταξής του ξεπερνά τα όρια της οικονομικής αναγκαιότητας. Είναι προϋπόθεση για να συνεχισθεί κανονικά η ζωή στην ύπαιθρο. Κάθε γωνιά της πατρίδας μας πρέπει να μείνει ζωντανή.
Στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ, επλήγησαν αρχές και αξίες που αποτελούν τον κορμό της εθνικής και συλλογικής μας ταυτότητας. Η ιδεοληψία του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούσε να ανεχθεί την απλή πραγματικότητα που αναδεικνύει το άρθρο 3 του Συντάγματός μας, που διαπιστώνει ποια είναι Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα. Δεν μπορούσε ακόμη να ανεχθεί την αυτονόητη για τους περισσότερους Έλληνες αναγκαιότητα που εκφράζει το άρθρο 21 του Συντάγματος, με την απλή και δυνατή διατύπωση, «η Οικογένεια, ως θεμέλιο του Έθνους, τελεί υπό την προστασία του κράτους». Η επίθεση δεν εκδηλώθηκε μόνο στο πλαίσιο της Συνταγματικής Αναθεώρησης – εκδηλώθηκε σε πολλά πεδία ταυτόχρονα. Η κοινωνία περιμένει από τη νέα κυβέρνηση να θεραπεύσει και αυτές τις πληγές.
Τελευταία ο ΣΥΡΙΖΑ συχνά κατηγορεί τη Ν.Δ. για λαϊκισμό. Ακούγεται σαν ανέκδοτο και δε θα ταίριαζε να ασχοληθεί κανείς με τέτοια σε αυτή την αίθουσα, χρειάζονται όμως ορισμένες διευκρινίσεις.
Υποθέτω θα συμφωνήσουμε οι περισσότεροι ότι λαϊκισμός είναι η πρακτική του να χρησιμοποιεί κανείς δημοφιλή ψεύδη με σκοπό να υφαρπάξει την ψήφο των πολιτών. Εξαπλώνεται όμως τελευταία η χρήση του όρου «λαϊκισμός» και με μια άλλη έννοια. Για ορισμένους αποτελεί λαϊκισμό οποιαδήποτε αναφορά στην εθνική ταυτότητα, στην ανάγκη των πολιτών να διαφυλάξουν την ιστορική τους συνέχεια, τη συλλογική τους ιδιοπροσωπία, τα σύνορα της πατρίδας τους. Να με συγχωρείται, αλλά το πρόβλημα όσων διατηρούν τέτοιες απόψεις, στην πραγματικότητα δεν είναι ο λαϊκισμός. Το πρόβλημά τους φοβάμαι ότι είναι ο λαός.
Τέτοιες αντιλήψεις συναντούμε συχνά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην ηγεσία πολλών χωρών, και στα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Ενισχυμένοι από τέτοιες αντιλήψεις, οι ισχυροί μας εταίροι δεν τσιγκουνεύονταν καθόλου τους επαίνους για το ρόλο του Α.Τσίπρα και της κυβέρνησης του στη Συμφωνία των Πρεσπών. Μια Συμφωνία που ήταν και παραμένει εθνική ήττα. Μια ήττα που καλούμαστε να διαχειριστούμε.
Δική μας ευθύνη, και της κυβέρνησης, να αντιπαλέψουμε τέτοιες αντιλήψεις. Είναι άλλωστε σαφές ότι η βάση που εξέλεξε την κυβέρνηση αυτή, δεν τις μοιράζεται. Ο δικός μας φιλελευθερισμός, αναγνωρίζει τη συλλογική ταυτότητα των πολιτών. Ο δικός μας φιλελευθερισμός δεν είναι δογματικός. Ο δικός μας φιλελευθερισμός έλκει την καταγωγή του από τον πατριωτικό φιλελευθερισμό του Ελευθερίου Βενιζέλου. Οι Έλληνες έχουν εθνική ταυτότητα και πατρίδα με σύνορα, και απαιτούν το σεβασμό και της μεν και των δε.
Κλείνοντας, οφείλω μια αναφορά σε ένα ζήτημα της Κρήτης, το οποίο ξεπερνά πλέον την τοπική διάσταση, για αυτό και βρήκε το δρόμο του στο εθνικό πρόγραμμα υποδομών της Ν.Δ. Η Κρήτη είναι πλέον η τελευταία Περιφέρεια της χώρας η οποία δε διαθέτει ένα αυτοκινητόδρομο της προκοπής. Στις τελευταίες εβδομάδες της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, οι Κρητικοί ακούσαμε μια ακόμα σειρά από παραμύθια που προσπαθούσαν να δώσουν την εντύπωση περίπου ότι αύριο μεθαύριο θα έχουμε το νέο ΒΟΑΚ. Κι αυτό χωρίς να έχει γίνει βέβαια η απαραίτητη προεργασία, χωρίς να υπάρχουν οι απαραίτητες μελέτες. Όπως σωστά είπε ο Υπουργός Υποδομών προ ολίγου, έκαναν εξαγγελίες βάσει μιας ιδέας και ενός σκίτσου. Ο Υπουργός των Υποδομών έχει άριστη αντίληψη του ζητήματος και πρέπει να προχωρήσει άμεσα στην ολοκλήρωση των μελετών και την προκήρυξη των έργων. Πρέπει να γίνει σαφές ότι στο ζήτημα αυτό δεν υπάρχει δυνατότητα απώλειας ούτε μιας ημέρας. Χαιρετίζω την αναφορά του Υπουργού Υποδομών στην ανάγκη ενίσχυσης του Οργανισμού Ανάπτυξης Κρήτης. Το έργο του ΒΟΑΚ είναι συνυφασμένο με την επαναφορά στον Οργανισμό Ανάπτυξης Κρήτης όλων των αρμοδιοτήτων που του δώσαμε κατά την ίδρυσή του το 2013, όπως δεσμευθήκαμε και προεκλογικά,
Η κυβέρνηση αυτή είναι σήμερα η ελπίδα της πατρίδας μας. Οι προγραμματικές δηλώσεις, όπως και τα πρώτα της δείγματα γραφής, πατούν στέρεα στο πρόγραμμα που προεκλογικά εξαγγέλθηκε. Δίνω ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση για την ουσιαστική ανάταξη της πατρίδας μας.