Αναδείχθηκε για μια ακόμη φορά στο πλαίσιο εκδήλωσης της Επιτροπής Ειρήνης των Χανίων ο κίνδυνος που παραμονεύει εξαιτίας της ύπαρξης και λειτουργίας της Αμερικανονατοικής Βάσης της Σούδας στα Χανιά. Πολύ περισσότερο τώρα, που η ευρύτερη περιοχή θυμίζει μπαρουταποθήκη, καθώς οι ανταγωνισμοί για τους υδρογονάνθρακες έχουν φθάσει στο αποκορύφωμα τους.
Στην εκδήλωση της Επιτροπής Ειρήνης Χανίων με θέμα «εξελίξεις στην περιοχή μας στο φόντο της νέας ελληνοαμερικάνικης συμφωνίας για τις Βάσεις και ο ρόλος της Βάσης της Σούδας», η οποία πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη στο Εργατικο Κέντρο Χανίων, όπως επισημάνθηκε από τον πρόεδρο κ. Μανώλη Παπαδομανωλάκη, μόνο κίνδυνο μπορεί να επιφέρει η ενίσχυση του ρόλου της βάσης της Σούδας, σε μία περίοδο «εκρηκτική» για την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου.
Τονισε επίσης ότι «ο χανιώτικος λαός φιλοξενεί στον τόπο του το προπύργιο και την αιχμή του δόρατος του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, τη βάση της Σούδας. Πρέπει να αντιδράσει, δεν μπορεί να ψηφιστεί αυτή η συμφωνία. Τον κίνδυνο επιβεβαιώνουν και οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή. Φλέγεται, υπάρχει κίνδυνος μεγαλύτερης και γενικευμένης σύρραξης ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Μέση Ανατολή και το Ιράν. Βλέπουμε οτι η συμφωνία του Δουβλίνου στην πραγματικότητα είναι τροχοπέδη στον αγώνα για ειρήνη και φιλία με όλους τους λαούς της περιοχής.»
Ολόκληρη η ομιλία του κ. Παπαδομανωλάκη:
Εκ μέρους της Επιτροπής Ειρήνης Χανίων ευχόμαστε σε όλους Καλή Χρονιά, με υγεία και δύναμη. Με πλούσια δράση για τα δικαιώματα του λαού μας, για να ζει με πραγματική ασφάλεια και σταθερή ειρήνη, σε συνεργασία με όλους τους λαούς.
Αυτήν την ειρήνη μόνον η λαϊκή πάλη μπορεί να επιβάλλει, σε σύγκρουση με τα σχέδια των αστικών τάξεων και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων τους, και μόνον η εργατική λαϊκή εξουσία να εγγυηθεί. Γιατί οι ίδιοι που κλέβουν τον ιδρώτα της εργατικής τάξης σε συνθήκες ειρήνης, είναι οι ίδιοι που τη στέλνουν στον πόλεμο για να σκοτωθεί για τα συμφέροντά τους.
Υποδεχόμαστε με αισιοδοξία το 2020, όσο ζοφερό και αν φαίνεται πως θα είναι. Αντί ο λαός μας να ζει με πραγματική ασφάλεια και σταθερή ειρήνη, σε συνεργασία με όλους τους λαούς, ζει μέσα στη δίνη των ανταγωνισμών των αστικών τάξεων, των πολέμων και την απειλή νέων πολέμων, όπως δείχνουν οι εξελίξεις στη Συρία και τη Λιβύη, η εκρηκτική κατάσταση στον Περσικό Κόλπο, στο Αιγαίο, στην Ανατολική Μεσόγειο, με την κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας.
Συνεχώς ανοίγονται νέες πληγές.
Μόνο τις τελευταίες μέρες έχουμε την προκλητική και επικίνδυνη συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης, που καθορίζει τα όρια θαλάσσιων ζωνών, διαγράφοντας από το χάρτη τα Δωδεκάνησα και την Κρήτη, δημιουργώντας τετελεσμένα, στο έδαφος των οποίων κλιμακώνονται οι τουρκικές διεκδικήσεις και πολλαπλασιάζονται οι απειλές.
Έχουμε την εγκληματική επίθεση των αμερικανών στο Διεθνές Αεροδρόμιο της Βαγδάτης και τη δολοφονία του Ιρανού στρατηγού Σουλεϊμανί, αλλά και την ανταπάντηση του Ιράν με πυραυλικές επιθέσεις, εξελίξεις που προστίθενται στους όρους που μπορεί να οδηγήσουν σε γενικευμένη πολεμική σύρραξη.
Η ελληνοαμερικάνικη συμφωνία, που φέρνει η κυβέρνηση της Ν.Δ στη Βουλή, για την επέκταση των στρατιωτικών αμερικάνικων βάσεων είναι πολύ επικίνδυνη για τη χώρα και το λαό μας και πρέπει να αποσυρθεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε την βρώμικη δουλειά, άνοιξε το στρατηγικό διάλογο με τις ΗΠΑ, αναβάθμισε τη βάση στη Σούδα και πρόσθεσε τις βάσεις Droves στη Λάρισα, ελικοπτέρων στο Στεφανοβίκειο και το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης για την προώθηση των νατοϊκών δυνάμεων στην Ανατολική Ευρώπη και την περικύκλωση της Ρωσίας.
Η Ν.Δ τις κατοχυρώνει με νόμο και πάει πάρα πέρα. Παραχωρεί στους Αμερικάνους όσες βάσεις θέλουνε, σε εγκαταστάσεις των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, όπως αναφέρεται στη συμφωνία. Τους παραδίδει ακόμα και τον Ναύσταθμο Κρήτης και δηλώνει, εξ ονόματος μας μάλιστα, πρόθυμη να υποδεχτεί στο Μαράθι ένα πυρηνοκίνητο αμερικανικό υποβρύχιο για μόνιμο ελλιμενισμό.
Μετατρέπουν τη χώρα μας σε πολεμικό ορμητήριο και τον τόπο μας σε αιχμή του δόρατος της πιο φονικής πολεμικής μηχανής των ΑμερικανοΝΑΤΟικών.
Ο λαός μας έχει γίνει στόχος!
Η προειδοποίηση της Ρωσίας και του Ιράν πως θα χτυπήσουν με πυραύλους αμερικάνικες βάσεις αν τεθεί ζήτημα ασφάλειας των χωρών τους πρέπει να σημάνει συναγερμό. Υπάρχει οδυνηρή πείρα. Η Σούδα χρησιμοποιήθηκε στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους στο Ιράκ, στη Συρία, στη Λιβύη.
Βάζουν τις ένοπλες δυνάμεις στην υπηρεσία των εγκληματικών σχεδίων του ΝΑΤΟ, υπονομεύοντας την αποστολή τους.
Η κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας της ΕΕ ενισχύει τις πολεμικές υποδομές, στρατιωτικοποιεί τα σώματα ασφαλείας και προετοιμάζει το στρατό για την καταστολή διαδηλώσεων
Η Ελλάδα συμμετέχει σε 15 ιμπεριαλιστικές αποστολές στο εξωτερικό.
Ελληνική φρεγάτα θα ενταχθεί στη δύναμη υποστήριξης του γαλλικού αεροπλανοφόρου του Σαρλ ντε Γκώλ.
Τώρα ετοιμάζει η κυβέρνηση να στείλει στη Λιβύη αλλά και στα στενά του Ορμούζ στον περσικό κόλπο στρατιωτικές δυνάμεις.
Δουλεύουν στα κρυφά για να μεταφερθεί συστοιχία πυραύλων PATRIOT αλλά και το ανάλογο στρατιωτικό προσωπικό στη Σαουδική Αραβία.
Οι κυβερνητικές κινήσεις με Ευρωατλαντική προτροπή εμπλέκουν τη χώρα μας σε πολεμικές αναμετρήσεις και τα περί συμμετοχής σε ειρηνικές αποστολές με την κάλυψη του ΝΑΤΟ, της ΕΕ ή του ΟΗΕ είναι αστεία προσχήματα.
Έχουν αποκαλυφθεί. Ο Τσίπρας αποκάλεσε διαβολικά καλό τον Τραμπ και ο Μητσοτάκης είπε πως η κυβέρνηση είναι προβλέψιμη και αξιόπιστος σύμμαχος των ΗΠΑ. Διαχρονικά η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, έχουν αναλάβει μεγάλες δεσμεύσεις. Παίζουν το αισχρό παιχνίδι των ανταλλαγμάτων και ρίχνουν τη χώρα στη φωτιά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε τη βρώμικη δουλειά. Οι βάσεις που δημιούργησε έχουν μπει σε λειτουργία και τώρα καιροσκοπικά μιλάει για προσωρινή αναστολή της ψήφισης της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας μέχρι οι ΗΠΑ να πάρουν θέση κατά της τουρκικής προκλητικότητας. Ποιον κοροϊδεύουν;
Οι εξελίξεις τρέχουν.
Στις 2 του Γενάρη υπογράφηκε η διακρατική συμφωνία για τον αγωγό “East Med” που θα μεταφέρει το αέριο από το Ισραήλ, μέσω Ελλάδας, που κάποιοι τον αναδεικνύουν στη χώρα μας κι ως νέα “εθνική ιδέα” και θα αλλάξουμε τις “ισορροπίες” στην Ευρώπη, θα γεμίσει ο “ντορβάς” μας με χρήματα, “πουλώντας” πολύ “φύκι για μεταξωτή κορδέλα” στο λαό.
Αποσιωπώντας πως σε συνθήκες καπιταλισμού τα κέρδη από τον φυσικό πλούτο κατακάθονται στις τσέπες μιας χούφτας εκμεταλλευτών. Αποσιωπώντας πως για να δουλέψει πραγματικά ο φυσικός πλούτος προς όφελος του λαού πρέπει να υπάρξει κοινωνικοποίησή του, πως πρέπει η κοινωνία και η οικονομία να τεθούν σε άλλες βάσεις κι όχι στη βάση του καπιταλιστικού κέρδους.
Μάλιστα λένε ότι εφόσον δώσουμε και “ζωτικό χώρο” στο Ισραήλ, που είναι ένα ισχυρό κράτος στην περιοχή, με τη “στρατηγική συνεργασία” Κύπρου – Ισραήλ – Ελλάδας, θα ενισχυθεί η θέση της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκία.
Τα πρόσφατα γεγονότα με τη συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης, η αντίδραση των “συμμάχων μας” στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ, αλλά και οι πληροφορίες για μυστικές συνομιλίες του Ισραήλ με την Τουρκία, αλλά και της Τουρκίας με την Ιταλία, για άλλη μια φορά τους διέψευσαν! Σαν ανέκδοτο ακούγονται πλέον στα αυτιά μας οι “ισχυροί ΝΑΤΟικοί σύμμαχοι” και τα “ευρωπαϊκά σύνορα”.
Αλήθεια, όλοι αυτοί που μας λένε για το πόσο “χρήσιμοι” είναι οι “ισχυροί μας σύμμαχοι”, δεν γνωρίζουν πως αυτές οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπως είναι το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, αλλά και οι λεγόμενοι στρατηγικοί σύμμαχοί μας, δηλαδή οι ΗΠΑ, ποτέ δεν βάζουν στο “ζύγι” το δίκαιο των λαών, ακόμα και το Διεθνές Δίκαιο, αλλά πάντα “πυξίδα” έχουν το κέρδος των καπιταλιστών, των μεγάλων μονοπωλιακών συμφερόντων;
Από την πείρα μας ξέρουμε πως είναι αυτά τα συμφέροντα που διαμελίζουν χώρες και αιματοκυλούν λαούς. Αυτά τα συμφέροντα, όλα τα προηγούμενα χρόνια υπηρετούσαν οι κυβερνήσεις κάθε “χρώματος” και η πρώτη φορά “αριστερή” κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που άνοιξε το δρόμο για τη μετατροπή της χώρας σε ένα απέραντο ΝΑΤΟικό στρατόπεδο.
Να γιατί ευθέως δηλώνουμε πως δεν μπορεί να υπάρξει καμία “ομοψυχία” με εκείνους που στηρίζουν τον ευρωατλαντικό δρόμο, που καλλιεργούν αυταπάτες στο λαό πως δεν κινδυνεύει δήθεν από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τον καλούν την ίδια ώρα να κάνει υπομονή. Να υπομείνει το κόψιμο στους μισθούς, να υπομείνει το τσεκούρωμα στις συντάξεις, να σφίξει τα δόντια όταν πηγαίνει στο νοσοκομείο και δεν υπάρχουν γιατροί ή μηχανήματα, να κάνει κουράγιο όταν μένει χωρίς επίδομα ανεργίας, για να έχουν την ίδια ώρα οι κυβερνώντες να δώσουν π.χ. τα 500 εκατομμύρια δολάρια για τον εκσυγχρονισμό 5 πολεμικών αεροπλάνων από τις ΗΠΑ, που αξιοποιούνται στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, κατά δήλωση του υπουργού Άμυνας, για να ασκούν επιχειρησιακό έλεγχο του Αιγαίου και της ΝΑ Μεσογείου. Κι αυτές δεν είναι οι μόνες σχετικές ΝΑΤΟικές δαπάνες. Και η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως κι οι προηγούμενες, δαπανά τεράστια ποσά, που χρυσοπληρώνει ο ελληνικός λαός, για την αγορά ΝΑΤΟικού πολεμικού υλικού.
Τις προηγούμενες μέρες προβλήθηκε πολύ η λεγόμενη Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη.
Ζήσαμε ένα θέατρο του παραλόγου, γιατί δυνάμεις οι οποίες ευθύνονται για του ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς του 2011 και τη διάλυση της χώρας, ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που πολεμούν τώρα στο Λιβυκό έδαφος, με τη μια ή την άλλη φατρία, νοιάζονται δήθεν για την ειρήνη και τη σταθερότητα στην πολύπαθη αυτή χώρα. Αυτό είναι πρόκληση. Στην πράξη όλους τους ενδιαφέρει ο έλεγχος των ενεργειακών πηγών.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ παραπονέθηκαν γιατί η ελληνική πλευρά δεν έλαβε πρόσκληση από τη Γερμανία, “τραβούσανε τα μαλλιά τους” γιατί θα μείνουν πίσω τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης, σ’ αυτό το σκληρό και επικίνδυνο παζάρι.
Η κυβέρνηση σαν αλλοπαρμένη έφερε το στρατάρχη Χαφτάρ στην Αθήνα. Γνωρίζει πως και αυτός ηγείται στον εμφύλιο πόλεμο και στην καταπίεση του λιβυκού λαού – όπως και ο άλλος φύλαρχος, ο Σάρατζ – και η κυβέρνηση, με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, είχε το θράσος να παρουσιάζει τον Χαφτάρ ως συνεπή σύμμαχο, ο οποίος υπερασπίστηκε τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Βερολίνο. Μιλάμε για εξευτελισμό!
Η απόφαση της διάσκεψης του Βερολίνου αποτέλεσε ένα ακόμη χαστούκι στις αυταπάτες για το ρόλο των Ιμπεριαλιστών. Οι Νατοϊκοί που βομβάρδισαν τη Λιβύη δεν μπορούν να εξασφαλίσουν πραγματική ειρήνη. Οι ευχές για εκεχειρία, τήρησης του εμπάργκο όπλων και μη επέμβασης, όπως λένε, ξένων δυνάμεων δεν μπορούν να αναχαιτίσουν ή να αναιρέσουν τις αιτίες της σύγκρουσης, δηλαδή τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.
Η απόφαση της διάσκεψης του Βερολίνου απόδειξε ότι το δόγμα των αστικών κομμάτων πως “όσο η Ελλάδα είναι το καλό παιδί των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, τόσο εξασφαλίζει τα σύνορα και τα κυριαρχικά της δικαιώματα”, έχει χρεοκοπήσει.
Τα πρόσφατα γεγονότα με τη συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης, η αντίδραση των “συμμάχων μας” στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ, αλλά και οι πληροφορίες για μυστικές συνομιλίες του Ισραήλ με την Τουρκία, για άλλη μια φορά τους διέψευσαν!
Τι είναι όμως εκείνο που εμποδίζει δύο λαούς να ζήσουν δίπλα -δίπλα ειρηνικά;
Κάποιοι λένε πως είναι ο Ερντογάν, που είναι ένας “αστάθμητος παράγοντας”, ένας “ψυχοπαθής” και επικίνδυνος πολιτικός. Αυτοί, όμως, που τα λένε αυτά κάνουν πως δεν παρατηρούν ότι και επικεφαλής της τουρκικής αντιπολίτευσης, ο Κιλιντσάρογλου, συναγωνίζεται με τον Ερντογάν στην εθνικιστική υστερία, στην αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας στο Αιγαίο.
Ξεχνούν πως οι “γκρίζες ζώνες”, με τις οποίες η Τουρκία προβάλλει αξιώσεις στο Αιγαίο, δεν είναι μια νέα κατάσταση, αλλά κάτι που υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια. Να θυμίσουμε πως την Ελλάδα και την Τουρκία τις έχωσαν μαζί στο ΝΑΤΟ το 1952, με το πρόσχημα πως αυτή η εξέλιξη θα βάλει ένα τέλος στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, θα οικοδομήσει μια σχέση “συμμαχίας” με την Τουρκία.
Τι έχουμε, όμως, σήμερα, 68 χρόνια μετά; Έχουμε η Τουρκία, αλλά και το ΝΑΤΟ, να μην αναγνωρίζει σύνορα στο Αιγαίο, χιλιάδες παραβιάσεις του εναέριου χώρου και των υδάτων της χώρας από τουρκικά σκάφη. Έχουμε την Τουρκία να απειλεί την Ελλάδα με πόλεμο σε περίπτωση που αυτή εφαρμόσει το Δίκαιο της Θάλασσας και, βέβαια, να συνεχίζεται η κατοχή του 40% της Κύπρου.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και η προηγούμενη των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι έκθετη, γιατί καλλιεργεί στον ελληνικό λαό ένα κλίμα εφησυχασμού, πότε λέγοντας πως τα προβλήματα επιλύονται μέσω του διαλόγου, ή της Χάγης, ή πως οι ισχυροί δήθεν “σύμμαχοί” μας, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ δεν θα μας αφήσουν έτσι, θα μας υπερασπιστούν.
Και τι δεν έχουμε δει όλα αυτά τα χρόνια στη διαχείριση των Ελληνοτουρκικών από διάφορους κυβερνώντες της χώρας, από ζεμπεκιές και κουμπαριές (για να έρθουν πιο κοντά οι ηγεσίες), έως και λεονταρισμούς, όπως ήταν η κοινή επίσκεψη της ηγεσίας του υπουργείου Άμυνας – επί ΣΥΡΙΖΑ – στο Καστελόριζο, με τη συνοδεία και των βουλευτών της φασιστικής Χ.Α ή με αστείες δηλώσεις του είδους πως όλα αυτά συμβαίνουν γιατί “οι Τούρκοι δεν ξέρουν γεωγραφία”.
Όταν ο Αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα λέει “κοιτάξτε! Αυτός είναι ο γείτονάς σας στην περιοχή! Κοιτάξτε να τα βρείτε” ή ακόμη όταν λέει “φοβάμαι για ατύχημα στο Αιγαίο”, λες και μιλάμε για κάποιο πιθανό τροχαίο, επειδή δεν είναι καλή η σήμανση στη δρόμο, τότε πρέπει να συνειδητοποιηθεί από τον λαό μας πως εδώ δεν χωράει κανένας εφησυχασμός. Υπάρχει πραγματικός κίνδυνος!
Ποιες οι αιτίες αυτής της κατάστασης; Οι αιτίες δεν είναι άλλες από τις σχέσεις που διαμορφώνουν οι κυρίαρχες και στις δύο χώρες τάξεις, οι αστικές τάξεις της Ελλάδας και της Τουρκίας και η εμπλοκή και ξένων δυνάμεων.
Κατ’ αρχάς για τις σχέσεις των δύο αστικών τάξεων βλέπουμε πως αυτές χαρακτηρίζονται πότε από τη συνεργασία και πότε από τον ανταγωνισμό. Κι εδώ, σ’ αυτό το δεύτερο σκέλος βλέπουμε από τη μια τις φιλοδοξίες που έχει η αστική τάξη της Ελλάδας να αναβαθμίσει τις θέσεις της στα Βαλκάνια και στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, ως “μεντεσές” των ΑμερικανοΝΑΤΟικών και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, επωφελούμενη και από τη δυσχέρεια που αντιμετωπίζουν αυτήν την περίοδο οι σχέσεις των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ με την Τουρκία, κι από την άλλη βλέπουμε τις φιλοδοξίες που έχει η αστική τάξη της Τουρκίας.
Η τελευταία επιδιώκει να παίξει έναν ισχυρότερο ρόλο στις εξελίξεις, όχι μόνον περιφερειακό, αλλά ακόμη και παγκόσμιο. Στη βάση αυτή η αστική τάξη της Τουρκίας όχι μόνον αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο, επιδιώκοντας να βάλει στο χέρι τμήμα του ενεργειακού πλούτου που υπάρχει, όχι μόνον αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου, επιδιώκοντας και την “ντε γιούρε” διχοτόμηση της Κύπρου, αλλά σήμερα έχει εισβάλει και διατηρεί στρατούς κατοχής σε τρεις χώρες, εκτός της Κύπρου, στο Ιράκ και πρόσφατα στη Συρία. Στέλνει στρατεύματα και φτιάχνει στρατιωτικές βάσεις εκτός της Τουρκίας, όπως στο Κατάρ, στη Σομαλία, στην Αλβανία. Από την άλλη επιδιώκει να αξιοποιήσει για τα σχέδιά της τα ζητήματα του θρησκεύματος και των μειονοτήτων.
Τη “σκιά” τους στις ελληνοτουρκικές σχέσεις ρίχνει η εμπλοκή των ιμπεριαλιστικών οργανισμών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, άλλων δυνάμεων, όπως η Ρωσία και οι σκληροί ανταγωνισμοί των μονοπωλίων τους. Η Τουρκία προωθεί μια πολύπλευρη συνεργασία με τη Ρωσία και ταυτόχρονα βρίσκεται σε ένα “ανατολίτικο παζάρι” με ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ε.Ε, που ξέρει πως θα κάνουν τα πάντα για να τη διατηρήσουν στις συμμαχίες τους, για να “κόψει” τα πάρε – δώσε με τη Ρωσία.
Να γιατί είναι ψεύτικο και επικίνδυνο το δίλημμα “υποχώρηση σε κυριαρχικά δικαιώματα και συνεκμετάλλευση με την Τουρκία ή πολεμική σύγκρουση”. Κάθε πλευρά αυτού του διλήμματος εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για το λαό μας, τα κυριαρχικά δικαιώματα, την ειρήνη. Αφενός γιατί μπορεί μία πολεμική εμπλοκή να λειτουργήσει ως καταλύτης, για να προχωρήσουν τα σχέδια συνεκμετάλλευσης, τα οποία είναι και εκφρασμένος πόθος των ΗΠΑ. Αφετέρου τα σχέδια συνεκμετάλλευσης φέρουν το σπέρμα μίας επόμενης σύγκρουσης, αφού δεν μιλάμε για συνεργασία λαών, αλλά επιχειρηματικών κολοσσών και ισχυρών κρατών, μέσα σε συνθήκες αυξανόμενων ανταγωνισμών διεθνώς.
Το τελευταίο επεισόδιο στους σχεδιασμούς της τουρκικής αστικής τάξης ήταν η απαράδεκτη συμφωνία για τον καθορισμό ΑΟΖ με την κυβέρνηση της Λιβύης. Είμαι μια συμφωνία που αγνοεί την Κρήτη και τα άλλα ελληνικά νησιά (Ρόδο, Καστελόριζο κ.ο.κ.) παραβιάζοντας τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, αλλά και της Κύπρου.
Το φιλειρηνικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα έχει διαχρονικά τονίσει πως οι λαοί τόσο της Ελλάδας, όσο και της Τουρκίας δεν πρέπει να τρέφουν καμιά ελπίδα από αυτά τα περιφερόμενα ελληνοτουρκικά υπουργικά επιτελεία, που το μόνο που επιδιώκουν είναι η αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρηματιών, μέσα από τη ληστεία των κόπων των εργαζομένων. Επιπλέον, οι εργαζόμενοι κινδυνεύουν και από την επικίνδυνη εμπλοκή σε πολεμικούς σχεδιασμούς, από τους οποίους μόνοι χαμένοι είναι οι λαοί, γιατί αυτοί είναι που “πληρώνουν το μάρμαρο” σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Τέτοιοι, π.χ. επικίνδυνοι σχεδιασμοί είναι αυτοί που προβάλλει η αστική τάξη της Τουρκίας με την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, με τη λογική των “γκρίζων ζωνών” στο Αιγαίο και παραβιάσεων του εναέριου και θαλάσσιου χώρου, αλλά και της αξιοποίησης κατά το δοκούν των μειονοτικών ζητημάτων.
Η λύση για τους δύο λαούς βρίσκεται στην ανάπτυξη της φιλίας, της διεθνιστικής αλληλεγγύης, στην κοινή πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό και στις ενώσεις του, ενάντια στον εθνικισμό, στις στρατιωτικές δαπάνες, για το σεβασμό των συνόρων των δύο χωρών, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις, καθώς κι ενάντια στην αιτία που τις προκαλεί: τα μονοπώλια και τον καπιταλισμό
Είμαστε βαθιά πεπεισμένοι πως εχθροί μας δεν είναι οι γείτονες λαοί, είναι οι κυβερνήσεις τους, οι αστικές τάξεις, οι βάσεις και οι ΝΑΤΟικοί.
Απαιτούμε να κλείσει η βάση της Σούδας και όλες οι ξένες βάσεις στην Ελλάδα. Να σταματήσει η χώρα μας να είναι εφαλτήριο για νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους!
Να επιστρέψουν οι Έλληνες στρατιωτικοί από αποστολές εκτός συνόρων.
Τώρα χρειάζεται να δυναμώσει η πάλη για την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Γιατί μόνον η λαϊκή πάλη μπορεί να εγγυηθεί ειρήνη και ασφάλεια και σε σύγκρουση με τα σχέδια των αστικών τάξεων και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων».
Τώρα! Να δυναμώσει ο αγώνας για να ακυρωθεί η ελληνοαμερικανική συμφωνία, να κλείσει η βάση της Σούδας και οι άλλες βάσεις του θανάτου, ούτε ένας Έλληνας στρατιώτης έξω από τα σύνορα!
Δίνουμε νέο ραντεβού στους αγώνες, την μέρα, πιθανά την επόμενη Τρίτη, που ψηφίζεται η κατάπτυστη συμφωνία, με συγκέντρωση στις 19:00 στην Πλατεία της Αγοράς.
