Ανάμεσα σε τόσα πολλά που συμβαίνουν γύρω μας και τόσο λίγα για τα οποία υπάρχει επαρκής ενημέρωση, ίσως για πολλές και πολλούς από εμάς να περνάει στα ψιλά. Ωστόσο παραμένει γεγονός: βρισκόμαστε μπροστά σε μια κυβερνητική αθλιότητα.
Αυτές τις μέρες στους Δήμους όλης της χώρας επανασχεδιάζονται προϋπολογισμοί και επιχειρείται να καλυφθεί η τεράστια τρύπα που ανοίγει η κυβερνητική επιβολή τέλους ταφής απορριμμάτων, αλλά και η αφαίρεση της είσπραξης του τέλους παρεπιδημούντων από τους Δήμους και η παρακράτηση του 20% από την ΑΑΔΕ.
Η κυβέρνηση έρχεται σε μια εποχή ενεργειακής κρίσης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στα λειτουργικά έξοδα των δημοτικών οργανισμών, μια εποχή δίκαιων –οπωσδήποτε– αυξήσεων στους μισθούς των εργαζομένων τους, όχι μόνο να μην αυξάνει ουσιαστικά τις επιχορηγήσεις στους Δήμους, αλλά να τους φορτώνει, και μάλιστα αναδρομικά, με δαπάνες που μέχρι τώρα ήταν δική της υποχρέωση.
Ένα παράδειγμα για να γίνει κατανοητή η προσπάθεια της κυβέρνησης να υπονομεύσει το αυτοδιοίκητο της τοπικής αυτοδιοίκησης: Μόνο η επιβάρυνση για τα τέλη ταφής στον Δήμο Χανίων για τα έτη 2022-23 είναι 2.500.000 ευρώ και έγινε με βάση τα στοιχεία της ΔΕΔΙΣΑ (40.000 τόνοι απορριμμάτων) και όχι τους αυθαίρετους υπολογισμούς του υπουργείου Περιβάλλοντος (60.500 τόνοι). Άρα είναι άγνωστο αν θα τα δεχτεί η κυβέρνηση ή θα επιβάλει επιπλέον χαράτσι.
Να θυμίσουμε εδώ ότι το τέλος ταφής είχε στόχο τη μείωση των απορριμμάτων που οδηγούνται στην ταφή. Έδινε όμως χρονικό περιθώριο τριών χρόνων για τη συμμόρφωση μέσω εκστρατειών ενημέρωσης και εκπαίδευσης. Ώστε να μη λειτουργεί τιμωρητικά αλλά αποτρεπτικά. Αυτόν το χρονικό περιθώριο δεν το αξιοποίησαν οι ιθύνοντες, κυβέρνηση και δημοτική αρχή, με αποτέλεσμα σήμερα να τιμωρείται αλαζονικά το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε.
Ο αγώνας ενάντια στην απόπειρα στρέβλωσης του ρόλου της τοπικής αυτοδιοίκησης, ενάντια στη μετακύληση του πολιτικού κόστους της κυβερνητικής διαχείρισης στους Δήμους και του οικονομικού κόστους στους δημότες δεν μπορεί παρά να είναι συντονισμένος και πάνδημος. Στην αθλιότητα της κεντρικής εξουσίας πρέπει να απαντήσουμε με συστράτευση της κοινωνίας. Χρειάζεται ένα μέτωπο πάλης, με το Εργατικό Κέντρο, τα Επιμελητήρια, τον Εμπορικό Σύλλογο, όλους αυτούς που πλήττονται και τον Δήμο επικεφαλής, για να διατρανώσουμε την αντίθεσή μας στην κυβερνητική διαχείριση.
