Ως γνωστόν, ασθενής και οδοιπόρος αμαρτία ουκ έχει. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι ασθενής από το ξημέρωμα της Τρίτης. Μπήκε στο νοσοκομείο (ιδιωτικό) με κοιλιακό άλγος. Όσοι ξέρουν καλά τα περί στρατιωτικής λούφας, θα θυμούνται πως το «άλγος κοιλιακής χώρας» είναι κάτι που σε βγάζει άρρωστο, είτε είσαι, είτε δεν είσαι. 
«Πονάω» λες και είναι υποχρεωμένοι να σε αντιμετωπίσουν ως σοβαρό περιστατικό. Αν δεν ανιχνευτεί κάτι, τα πάντα ανάγονται στην βαρυστομαχιά. Εν τω μεταξύ εσύ έχεις κάνει τη δουλειά σου.
Ο πόνος όμως του Βενιζέλου δεν είναι τέτοιος πόνος. Κοιλοπονά εδώ και καιρό. Είναι έγκυος. Προσπαθεί να γεννήσει τις νέες εξελίξεις που θα τον ευνοήσουν. Εκλογές.
Ο Παπανδρέου έδωσε στον Βενιζέλο το υπουργείο Οικονομικών, θεωρώντας πως τον καθιστά ακίνδυνο στην εσωκομματική πάλη και τον εκθέτει στα μάτια του κόσμου που αντικρίζει στο πρόσωπό του έναν μισητό υπουργό. Ο πρωθυπουργός πόνταρε στην φιλοδοξία του ως τυρί στην φάκα. Έκανε όμως το μοιραίο λάθος. Παρέδωσε στον Βενιζέλο εξουσίες πρωθυπουργεύοντα και δικαίωμα βέτο. Αποψίλωσε για χάρη του τον εαυτό του από όλους αυτούς που αποτελούσαν το πολιτικό του περιβάλλον. Αγνόησε πως ο Βενιζέλος εκτός από φιλοδοξίες είχε και μια σημαντική ομάδα βουλευτών την οποία κινούσε.
Πολιτική στόχευση του Βενιζέλου ήταν να οδηγηθούμε σε εκλογές, για να τελειώσει η εποχή Γιώργου με μία συντριπτική ήττα. Όταν επέστρεψε από τις διαπραγματεύσεις του κουρέματος το είπε ξεκάθαρα πως «οι συμφωνίες απαιτούν την συναίνεση 180 βουλευτών τουλάχιστον». Αυτό πρακτικά σήμαινε εκλογές, αφού συναίνεση δεν θα υπήρχε.
Ο Παπανδρέου και πάλι δεν κατάλαβε. Δέχτηκε την πρόταση να ανταλλάξει την προσφυγή σε λαϊκή ετυμηγορία με τον τακτικισμό του υποκατάστατου του δημοψηφίσματος. Ο Βενιζέλος υπερθεμάτισε μιλώντας στον ΑΝΤ1 αυτής της πρότασης, καταφέρνοντας να διογκώσει την λαϊκή και πολιτική αντίδραση. Και σήμερα αρρώστησε.
Η κυρία Μιλένα Αποστολάκη, βενιζελική, μεγαλωμένη για την ακρίβεια στα (πολιτικά) χέρια του Ευάγγελου Βενιζέλου, βρέθηκε να διαφωνεί με την επιλογή του δημοψηφίσματος. Οι πολιτικές ενοχές και η πολιτική συνείδηση, σε λίγες ώρες θα πλημμυρίσουν ως ασθένεια, ως επιδημία και άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Φαντάζομαι τις κυρίες, κυρίως, που μεγάλωσαν και αυτές στα (πολιτικά) χέρια του Βενιζέλου.
Τι θα κάνει ο Παπανδρέου; Θα προσπαθήσει να απευθυνθεί στα αντανακλαστικά του ΠΑΣΟΚ με επιχειρήματα περί αποστασίας, ενδεχομένως και πιθανότητας πραξικοπήματος από στελέχη του Στρατού. Πολύ αργά για δάκρυα. Αν θέλει να κάνει κάτι χρήσιμο είναι να διαβάσει τα εκατοντάδες mail που του έχουν στείλει φίλοι του και στελέχη του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι προέβλεπαν την πολιτική ασθένεια Βενιζέλου, όταν του παραχωρούσε τα πάντα. Και να πάει για εκλογές πριν τον σύρουν.