Του Ειρηναίου Μαράκη
Ατσίγγανε κι αφέντη μου με τι να σε στολίσω;
φέρτε το μαυριτάνικο σκουτί το πορφυρό
στον τοίχο της Καισαριανής μας φέραν από πίσω
κι ίσα ένα αντρίκειο ανάστημα ψηλώσαν το σωρό.
Νίκος Καββαδίας – Federico Garcia Lorca
Το ποτήρι της ανοχής απέναντι στην ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής ξεχείλισε με την τελευταία τους παρέμβαση – προβοκάτσια με την επίσκεψη που έκαναν το Σάββατο 18/2 στην Χαλυβουργία, στον Ασπρόπυργο. Άμεση ήταν η αντίδραση του αντιφασιστικού και αντιρατσιστικού κινήματος που κατήγγειλε την αποπροσανατολιστική στάση τους να παρουσιαστούν ως σύμμαχοι των Χαλυβουργών και όλων των εργατών που παλεύουν ενάντια στην κρίση και τα μνημόνια, όταν στο ξεκίνημα σχεδόν της απεργίας είχαν με επίσημο κείμενο τους υποστηρίξει την ιδιοκτησία του Μάνεση. Άμεση και πολύ δυναμική επίσης, η ανακοίνωση του σωματείου της Ελληνικής Χαλυβουργίας όπου καταγγέλει ότι η επίσκεψη της Χρυσής Αυγής στους Χαλυβουργούς ήταν μια στημένη προβοκάτσια κατά του αγώνα τους. Τα δώρα βλέπετε και τα τρόφιμα, με φαρδιά – πλατιά το λογότυπο της Χ.Α δεν ξεγέλασαν τους εργαζόμενους που αποδεικνύονται πολύ ώριμοι για να πέσουν θύματα της όποιας δήθεν “φιλανθρωπικής” κίνησης αναγνωρίζοντας ότι οι πραγματικοί αλληλέγγυοι στον αγώνα τους είναι οι απεργοί εργαζόμενοι της Ελευθεροτυπίας, του ΑΛΤΕΡ, των νοσοκομείων, των κοινωνικών κινημάτων και των συνελεύσεων γειτονιάς.
Συγκεκριμένα, η Χρυσή Αυγή εμφανίστηκε στη Χαλυβουργία μέσα στα πλαίσια της προσπάθειας που κάνει να προβληθεί ως δήθεν αντιμνημονιακό κόμμα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι παρά τη δολοφονική της δράση όλο αυτό το διάστημα, απολαμβάνει πλήρη ασυλία και κάλυψη από την κυβέρνηση, την αστυνομία και από τα ΜΜΕ. Όταν ένα από τα στηρίγματα του μαύρου κυβερνητικού μετώπου όπως είναι το ΛΑΟΣ διαλύεται, κυβέρνηση και καπιταλιστές ψάχνουν για το επόμενο στήριγμα που θα παίξει το ρόλο της πέμπτης φάλαγγας των αφεντικών, για να μπορεί να τη χρησιμοποιεί κατά των αγώνων της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Αυτό το ρόλο εξυπηρετεί η δράση της Χρυσής Αυγής και του ΛΑΟΣ όλα αυτά τα χρόνια. Με τις επιθέσεις και τα πογκρόμ κατά των μεταναστών στον Άγιο Παντελεήμονα και σε όσες άλλες γειτονιές έκαναν την εμφάνισή τους, αλλά και με τη ρατσιστική τους προπαγάνδα κατά των μεταναστών, επιχειρούν να διασπάσουν τη δύναμη της εργατικής τάξης που παλεύει ενάντια στα μνημόνια και να αποπροσανατολίσουν την οργή του κόσμου. Στρέφοντας την όχι στους πραγματικούς υπεύθυνους αλλά κατά ενός κομματιού της εργατικής τάξης που είναι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες.
Το εργατικό κίνημα πρέπει να καταλάβει στο σύνολο του – και ήδη έχει κάνει πολύ σημαντικά βήματα προς σε αυτή την κατεύθυνση, ότι η υποτίμηση αυτού του ρόλου της Χρυσής Αυγής τούς αφήνει τα περιθώρια να εμφανίζονται ως δήθεν πολιτική δύναμη που κοντράρει τα Μνημόνια και τις επιλογές των καπιταλιστών, αφήνοντάς τους το περιθώριο να ψαρεύουν ψήφους, να στρατολογούν νεολαίους. Μόνο και μόνο για να τους χρησιμοποιήσουν ως δύναμη κρούσης κατά της εργατικής τάξης που παλεύει ενάντια στον καπιταλισμό και τα Μνημόνιά του. Αφήνει επίσης το περιθώριο στους κονδυλοφόρους της αστικής προπαγάνδας να βρουν ένα ακόμα πάτημα για να επιτεθούν κατά της αριστεράς. Διαβάζουμε σε άρθρο του Ν. Χασαπόπουλου στο Βήμα της Κυριακής 26/2: «Και όταν βεβαίως ο επικεφαλής της ακροδεξιάς παράταξης «Χρυσή Αυγή» κ. Μιχαλολιάκος δηλώνει υπερηφάνως ότι έστειλε τους «Χρυσαυγίτες στη Χαλυβουργία για να συμπαρασταθούν στους απεργούς του ΠΑΜΕ», τότε δίνεται τροφή για ερωτήματα του τύπου: «Υπάρχει ή όχι ένα είδος “συνάντησης των άκρων”;». Και παρακάτω: «Αλλά δεν είναι μόνο η «Χρυσή Αυγή» που θέλησε να συμπλεύσει με τους κομμουνιστές στην περίπτωση της Χαλυβουργίας, είναι και οι κήνσορες της Αριστεράς που εν ονόματι του αντιιμπεριαλισμού, του αντικαπιταλισμού θεωρούν προσφορότερη λύση όχι την παραμονή στο ευρώ, αλλά την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα».
Γι’ αυτό η Αριστερά που παλεύει για να μην περάσουν οι επιθέσεις, οι απολύσεις, οι περικοπές, η διάλυση των ΣΣΕ, δεν φτάνει μόνο να στηρίζει τους αγώνες της εργατικής τάξης ενάντια στα Μνημόνια αλλά χρειάζεται να ανοίξει και πολιτικό μέτωπο ενάντια στους ομογάλακτους του Χίτλερ, των Γερμανοτσολιάδων και των Ταγματασφαλιτών, τους φίλους του Καλαμπόκα που δολοφόνησαν το Νίκο Τεμπονέρα στη Πάτρα ή τους απόγονους των δολοφόνων του Λαμπράκη.
Αν δεν το κάνει, τους αφήνει το περιθώριο να καπηλεύονται τους αγώνες, με στόχο να τους διασπάσουν και να τους αποδυναμώσουν για να χτυπήσουν πισώπλατα ακόμα και την ίδια την αριστερά που παλεύει για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Βήμα προς σε αυτή την κατεύθυνση αποτελεί μεταξύ άλλων και η συλλογή από φορείς και συλλογικότητες της πόλης μας, που τόσο δραματικά έχει ζήσει την μπότα του Χίτλερ και των σιδερόφραχτων δυνάμεων του, χιλίων (1000) υπογραφών που απαιτούν να κλείσουν τα γραφεία – ορμητήριο τηςΧρυσής Αυγής και στην πόλη μας και οπουδήποτε αλλού.
Τώρα είναι καιρός να τους πετάξουμε όλοι μαζί έξω από κάθε γειτονιά, σχολείο, σωματείο, από το δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας και να τους στείλουμε πίσω στους υπονόμους της ιστορίας. Οι νεκροί μάρτυρες της Κανδάνου, του Κοντομαριού, του Διστόμου, της Κοκκινιάς,της Καισαριανή δεν θα μας συγχωρήσουν την όποια υποχώρηση και υποτίμηση του ναζιστικού κινδύνου…