Η δραματική μείωση του προσωπικού, οι ελλείψεις σε βασικές ειδικότητες και η λειτουργία του ιδρύματος χάρη στο φιλότιμο των εργαζομένων, συνθέτουν την εικόνα ενός συστήματος υγείας που «νοσεί» βαριά στη Δυτική Κρήτη. Είναι ώρα κι εμείς οι πολίτες να αναλάβουμε την ευθύνη απαιτώντας από τους πολιτικούς να στηρίξουν ένα δημόσιο σύστημα υγείας που πληρώνουμε πολύ ακριβά από τις τσέπες μας…
Τα στοιχεία που δόθηκαν από τους ίδιους τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό του νοσοκομείου Χανίων είναι αποκαλυπτικά. Το Νοσοκομείο Χανίων πέφτει αποτελεί το τελευταίο καταφύγιο για ανθρώπους που αδυνατούν να εξυπηρετηθούν στον ιδιωτικό τομέα, είτε λόγω οικονομικής δυσπραγίας (οικονομική δυσπραγία που στα πλούσια Χανιά μας αφορά ένα ολοένα κι αυξανόμενο ποσοστό ανθρώπων), είτε διότι δεν υφίστανται οι απαιτούμενες ειδικότητες εκτός του δημόσιου συστήματος.
Η κοινωνική ευθύνη απέναντι σε αυτούς τους ασθενείς είναι δεδομένη, ωστόσο, η πραγματικότητα που διαμορφώνεται εντός των τειχών του ιδρύματος αποκαλύπτει μεγάλα κενά σε κρίσιμους τομείς, δημιουργώντας συνθήκες οριακής λειτουργίας. Το ίδρυμα, αντί να εξελίσσεται, φαίνεται να οδεύει προς μια ανησυχητική συρρίκνωση συγκριτικά με την εικόνα που παρουσίαζε δεκαετίες πριν τη στιγμή όπου οι εργασιακές συνθήκες γίνονται… ασφυκτικές. Όλα αυτά σε ένα νομό όπου ο πληθυσμός του κατά τους καλοκαιρινούς μήνες διπλασιάζεται δίχως να υπάρχουν οι απαραίτητες υποδομές στο νοσοκομείο για να ανταπεξέλθει σε αυτή την αύξηση των αναγκών για περίθαλψη.
Οι απογοητευτικές συγκρίσεις με όσα ίσχυαν στο παρελθόν
Μια αναδρομή στο παρελθόν – σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσαν οι ίδιοι οι άνθρωποι του νοσοκομείου – καθιστά τις συγκρίσεις απογοητευτικές.
Πριν από 40 χρόνια, το νοσοκομείο Χανίων διέθετε τρεις παθολογικές κλινικές. Σήμερα, ο κίνδυνος είναι ορατός: μέχρι το 2026 ενδέχεται να έχει απομείνει μόλις μία. Αυτή τη στιγμή υπηρετούν έξι ή επτά παθολόγοι, ωστόσο, αν αποχωρήσουν οι δύο που βρίσκονται σε ηλικία συνταξιοδότησης, η συγχώνευση των δύο υπαρχουσών κλινικών σε μία θα αποτελέσει μονόδρομο.
Αντίστοιχη είναι η εικόνα και στον χειρουργικό τομέα. Ενώ πριν από τέσσερις δεκαετίες λειτουργούσαν δύο χειρουργικές κλινικές, πλέον υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να παραμείνει μόνο μία, εάν δεν αλλάξει κάτι δραματικά προς το καλύτερο. Παράλληλα, η πνευμονολογική κλινική, η οποία υπήρχε στο δυναμικό του νοσοκομείου πριν από 40 χρόνια, το 2025 πλέον δεν υφίσταται.
Η στατιστική αποτυπώνει γλαφυρά την αιμορραγία του δυναμικού: Από το 2019, οπότε υπηρετούσαν 174 άτομα, φτάσαμε στο 2025 με τον αριθμό να έχει μειωθεί στους 158. Έχουν, δηλαδή, μειωθεί κατά 16 άτομα, ενώ μόνο το τελευταίο δίμηνο έχουν αποχωρήσει 12 νοσηλευτές. Ακόμη και όταν προκηρύσσονται θέσεις, η διαδικασία συχνά αποβαίνει άκαρπη.
Η υποστελέχωση έχει άμεσο αντίκτυπο στην εξυπηρέτηση των πολιτών και στις λίστες αναμονής. Στο νοσοκομείο υπάρχουν οκτώ χειρουργικά κρεβάτια, εκ των οποίων λειτουργούν τα τέσσερα. Όταν τα χειρουργεία λειτουργούν στο 50% της δυναμικότητάς τους, εκατοντάδες ασθενείς μένουν εκτός προγραμματισμού και αναγκάζονται να περιμένουν μήνες για μια επέμβαση.
Το πρόβλημα επιτείνεται από την κατάσταση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας του νομού. Η αναβάθμισή της κρίνεται αναγκαία, καθώς το ΤΟΜΥ στο παλιό νοσοκομείο είναι υποστελεχωμένο και κλείνει στις 2:30 το μεσημέρι.
Ούτε τα ΤΕΠ, δεν είναι στελεχωμένα επαρκώς για να διαχειριστούν τον πολύ μεγάλο όγκο περιστατικών, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες όπου διπλασιάζεται ο πληθυσμός λόγω του τουρισμού. Άραγε από τα τεράστια έσοδα του τουρισμού δε θα μπορούσε τουλάχιστον σε αυτόν τον τομέα να προκύψει μία επιπλέον χρηματοδότηση για να καλυφθούν οι αυξημένες ανάγκες;
Η ανθρώπινη εξουθένωση και το κόστος διαβίωσης
Πίσω από τους αριθμούς βρίσκονται επαγγελματίες υγείας που έχουν ξεπεράσει τα όριά τους. «Οι γιατροί και το ιατρικό προσωπικό, οι επαγγελματίες υγείας γενικά, δεν είναι κάποιοι αριθμοί στο φύλο κάποιου τεχνοκράτη», επισημάνθηκε χαρακτηριστικά. Πρόκειται για ανθρώπους με προσωπική ζωή και οικογένειες, στους οποίους οφείλονται άδειες και ρεπό ετών. «Τι θα γινόταν αν παίρναν μαζικά τις άδειες και τα ρεπό όλοι οι επαγγελματίες υγείας; Θα έκλεινε το νοσοκομείο για δύο μήνες», είναι η χαρακτηριστική διαπίστωση που υπογραμμίζει ότι «το νοσηλευτικό ίδρυμα λειτουργεί με κατάθεση ψυχής και με τη φιλοτιμία των ανθρώπων που είναι εδώ».
Η ευθύνη της κοινωνίας και η αναγκαιότητα πολιτικής βούλησης
Πριν λίγα χρόνια οι υπουργοί της κυβέρνησης Μητσοτάκης και ο ίδιος ο πρωθυπουργός μας καλούσαν να χειροκροτήσουμε τους ήρωες των νοσοκομείων. Από ότι φαίνεται όμως η κυβέρνηση έμεινε στα χειροκροτήματα. Πάτησε πάνω στον ηρωισμό των ανθρώπων αυτών, τον θεώρησε δεδομένο και δεν κάνει παρά ελάχιστα. Είναι η μεγαλύτερη ασέβεια, όχι μόνο προς τους “ήρωες” όπως τους χαρακτήριζε αλλά και προς το σύνολο των πολιτών.
Η αναβάθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας, η στελέχωση κρίσιμων κλινικών, η εξασφάλιση αξιοπρεπών εργασιακών συνθηκών και η αντιμετώπιση της αποψίλωσης σε νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό δεν αποτελούν προαιρετικές πολιτικές. Είναι αναγκαιότητα για τη λειτουργικότητα ενός συστήματος υγείας που αποτελεί θεμέλιο για την ανάπτυξη της οποιασδήποτε κοινωνίας. Δίχως υγεία, δε μπορεί να υπάρχει κοινωνική πρόοδος. Αλλά αυτό μάλλον δεν τα αναφέρουν τα νεοφιλελεύθερα κιτάπια της κυβέρνησης Μητσοτάκη…
Μια πρόσκληση ευθύνης
Η δημόσια υγεία δεν καταρρέει απότομα· φθίνει αθόρυβα, μέχρι η ρωγμή να γίνει άβυσσος. Μα τότε θα είναι αργά. Το Νοσοκομείο Χανίων βρίσκεται σήμερα ακριβώς σε αυτό το σημείο. Πλησιάζουμε την άβυσσο.
Οι μαρτυρίες των εργαζομένων είναι μια πρόσκληση ευθύνης. Προς την πολιτεία, που πρέπει να αναλάβει δράση. Προς την τοπική κοινωνία, που οφείλει να διεκδικήσει. Προς όλους μας, γιατί κάθε ασθενής που περιμένει μήνες για ένα χειρουργείο, κάθε γιατρός που κάνει 11 εφημερίες τον μήνα, κάθε καθαρίστρια που καταρρέει από εξάντληση, είναι μέρος μιας κοινής πραγματικότητας: της δημόσιας υγείας που μας αφορά όλους γιατί όλοι μας αποτελούμε μέρος μίας κοινωνίας.
Η επιλογή είναι συλλογική. Ή θα ενισχύσουμε το δημόσιο σύστημα υγείας—ή θα παρακολουθήσουμε τη διάλυσή του σιωπηλά με ότι αυτό θα συνεπάγεται για την κοινωνική λειτουργία.
Δεν μπορούν όλοι να πληρώσουν. Και το σεβόμαστε.
Αν βρίσκεσαι σε δύσκολη οικονομική κατάσταση, συνέχισε να μας διαβάζεις δωρεάν. Η ενημέρωση πρέπει να παραμένει προσβάσιμη για όλους.
Αν όμως μπορείς, στήριξέ μας σήμερα. Ορίστε δύο καλοί λόγοι για να το κάνεις:
- Η στήριξή σου ενισχύει άμεσα την ποιότητα και την ανεξαρτησία της δημοσιογραφίας μας.
- Κοστίζει λιγότερο από έναν καφέ και η διαδικασία διαρκεί λιγότερο από 1 λεπτό.
Επίλεξε σήμερα να γίνεις συνδρομητής ή δωρητής.
Σας ευχαριστούμε θερμά.
