Υπάρχει ελληνική κυβέρνηση που θα δεχτεί να γίνει η χώρα αποθήκη προσφύγων; Γιατί αυτό σημαίνει η δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης και hotspots –που υποτίθεται ότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με προγράμματα ενδοευρωπαϊκής μετεγκατάστασης- όταν η Τουρκία δεν συμμορφώνεται, αρνείται την πάταξη κυκλωμάτων διακινητών, δεν τιμά την εφαρμογή των συμφωνιών επανεισδοχής, αλλά ούτε και τα κράτη μέλη είναι διατεθειμένα να εφαρμόσουν τα συμφωνηθέντα και τη μετεγκατάσταση των έστω 160.000 προσφύγων.
Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα που θέτει ο ευρωβουλευτής της Λαϊκής Ενότητας Νίκος Χουντής, προς την Ευρ. Επιτροπή. Υπογραμμίζει επιπλέον, ότι τα hotspots και η εσωτερική μετεγκατάσταση πάνε μαζί, αλλά αδυνατεί προφανώς να την εφαρμόσει η ΕΕ.
Ο Ν. Χουντής στην ερώτησή του παραθέτει στοιχεία που αναδεικνύουν τη μη εφαρμογή των ευρωπαϊκών συμφωνηθέντων για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης. Συγκεκριμένα, μέχρι σήμερα μόνο 17 κράτη μέλη συμμετέχουν στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης των 160.000 προσφύγων, προσφέροντας μόλις 4.237 θέσεις, ενώ οι αφίξεις προσφύγων από τη Μεσόγειο έφτασαν από το Σεπτέμβριο μέχρι σήμερα τις 542.000. Παράλληλα, πρόσφατα στοιχεία εισροών μεταναστών από την Τουρκία προς την Ελλάδα αναδεικνύουν απροθυμία συνεργασίας, καθώς οι αφίξεις (Ιανουάριος 2016) άγγιξαν τις 42.797 (με μόνο 130 δεκτές επαναπροωθήσεις προς την Τουρκία), έναντι 1.694 αφίξεων τον Ιανουάριο του 2015.
Καταλήγοντας, ο Έλληνας ευρωβουλευτής τονίζει ότι, σε αυτό το περιβάλλον μηδενικής προόδου σε όλα τα συμφωνηθέντα, τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και σε επίπεδο ΕΕ-Τουρκίας, η Ελλάδα στοχοποιείται και δέχεται αναιτιολόγητες πολλαπλές απειλές από την ΕΕ όπως, έξοδο από τη Συνθήκη Σένγκεν, κλείσιμο συνόρων με εγκλωβισμό χιλιάδων προσφύγων στη χώρα, δημιουργία στρατοπέδου προσφύγων 400.000 θέσεων στην Αθήνα, ασφυκτικές προθεσμίες δημιουργίας hotspots, κλπ.