“Η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης θα έρθει μόνο με τη στροφή στην τοπική παραγωγή και κατανάλωση με τη δημιουργία θέσεων εργασίας στη βιολογική γεωργία και την τοπική παραγωγή ενέργειας με έλεγχο της ίδιας της κάθε τοπικής κοινωνίας”. Αυτό τονίζει σε ανακοίνωσή της η Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων στην οποία αναφέρεται στις τρεις μεγάλες κρίσεις των ημερών μας: την προσφυγική, την αγροτική και την οικονομική.
Αναλυτικά αναφέρει:
Οι τρεις μεγάλες κρίσεις των ημερών, η προσφυγική, η αγροτική και η οικονομική συνδέονται στενά μεταξύ τους και στην πραγματικότητα αποτελούν μια ενιαία κρίση προσανατολισμού για τη σύγχρονη ελληνική κι ευρωπαϊκή κοινωνία.
Πίσω από τη μεγάλη προσφυγική κρίση και τους πολέμους στη Συρία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν κρύβεται η προσπάθεια ελέγχου των πλουτοπαραγωγικών πηγών και κυρίως του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Η εμμονή στο πετρέλαιο και τα ορυκτά καύσιμα δεν καταστρέφει μόνο το περιβάλλον, είναι βασική αιτία των πολέμων για τον έλεγχό τους και της κλιματικής αλλαγής.
Η μεγάλη κρίση στη Συρία που δημιούργησε εκατομμύρια πρόσφυγες ικέτες στις πόρτες της Ευρώπης ξεκίνησε με παρατεταμένη ξηρασία στη βορειοανατολική Συρία, η οποία οδήγησε εκατομμύρια φτωχούς αγρότες και κτηνοτρόφους στην πείνα αρχικά και στην εξέγερση στη συνέχεια. Η παρατεταμένη αυτή ξηρασία αποδίδεται από τον ίδιο τον ΟΗΕ στην κλιματική αλλαγή, η οποία ως γνωστόν εντείνεται από τη χρήση πετρελαίου και ορυκτών καυσίμων. Έτσι φτάσαμε το 2015 να θεωρείται η θερμότερη χρονιά από όταν υπάρχουν μετρήσεις.
Η δεύτερη μεγάλη κρίση, η αγροτική, έχει να κάνει με τον προσανατολισμό της γεωργίας, με την εξάρτηση από τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις αλλά κι από εισαγόμενα καύσιμα όπως το πετρέλαιο, με την οικονομική παγκοσμιοποίηση που οδηγεί να παράγονται αγροτικά και άλλα προϊόντα σε πάρα πολύ χαμηλές τιμές κάπου στον κόσμο και να φτάνουν σε εμάς στην Ευρώπη διαλύοντας την τοπική αγροτική παραγωγή. Για να παραχθούν βέβαια αγροτικά προϊόντα σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές κάπου στον κόσμο και να εισαχθούν μετά στην Ευρώπη, συνήθως έχουμε άγρια εκμετάλλευση των αγροτών στην Αφρική, την Ασία ή τη Λατινική Αμερική, οι οποίοι παίρνουν ένα πάρα πολύ μικρό ποσοστό από την τελική τιμή του προϊόντος (την πίτα του λέοντος παίρνουν οι μεσάζοντες).
Παράλληλα έχουμε παιδική εργασία, παιδιά που αντί να πηγαίνουν σχολείο δουλεύουν μέχρι το βράδυ για να επιβιώσουν. Ακόμη έχουμε άθλιες συνθήκες εργασίας και παραγωγής, με χρήση επικίνδυνων εντομοκτόνων και φυτοφαρμάκων, πρώτα θύματα των οποίων είναι οι ίδιοι οι αγρότες και τα παιδιά που δουλεύουν εκεί. Κάπως έτσι φτάνουν στα ράφια της Ευρώπης «φτηνά» αγροτικά προϊόντα, ακριβά πληρωμένα σε αίμα από τους αγρότες εκτός Ευρώπης, πανάκριβα πληρωμένα στη συνέχεια στην υγεία μας (ο λογαριασμός έρχεται μετά). Και για να φτάσουν στην Ευρώπη καταναλώνουν ορυκτά καύσιμα (πετρέλαιο) συμβάλλοντας έτσι και στην κλιματική αλλαγή. Αλλά και στη χώρα μας ακόμη, πολύ μικρό ποσό της τελικής τιμής του προϊόντος παίρνει ο αγρότης, η μερίδα του λέοντος πάει στους μεσάζοντες λόγω της έλλειψης ή διάλυσης των αγροτικών συνεταιρισμών και της απουσίας πιστοποίησης των προϊόντων (φεύγουν «χύμα» από τους αγρότες και τα πιστοποιούν άλλοι –οι μεσάζοντες).
Η τρίτη μεγάλη κρίση, η οικονομική, συνδέεται με τις δυο προηγούμενες τόσο εξαιτίας της κατασπατάλησης χρημάτων και φυσικών πόρων για τη μεταφορά προϊόντων σε τεράστιες αποστάσεις, για την εξόρυξη πετρελαίου και άλλων ορυκτών καυσίμων, για την αντιμετώπιση των συνεπειών της περιβαλλοντικής καταστροφής και της κλιματικής αλλαγής αλλά και των προσφυγικών κυμάτων, όσο και γιατί στην καρδιά του προβλήματος είναι η άνιση κατανομή πλούτου τόσο μέσα στην ελληνική κοινωνία όσο και διεθνώς. Η άνιση κατανομή πλούτου έχει οδηγήσει στη λεγόμενη «κατάρα των φυσικών πόρων», περιοχές πάμπλουτες σε φυσικούς πόρους όπως π.χ. το πετρέλαιο να αντιμετωπίζουν τεράστια ρύπανση και άγριους πολέμους για τον έλεγχό του (Βλ. Νιγηρία, Ιράκ κ.α.).
Η λύση δεν πρόκειται να έρθει μεμονωμένα για κανένα από αυτά τα τρία μεγάλα ζητήματα. Καλλιεργούν επικίνδυνες ψευδαισθήσεις όσοι κάνουν λόγο για περιπολίες του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, φράχτες και τείχη. Θα βουλιάζει βάρκες με παιδάκια το ΝΑΤΟ; Όσοι φράχτες και τείχη κι αν φτιαχτούν, οι απελπισμένοι θα φτιάχνουν τρύπες και τούνελ ελπίζοντας να σωθούν, όπως γίνεται και στα σύνορα των ΗΠΑ.
Μόνη λύση είναι η απεμπλοκή από το πετρέλαιο και τους πολέμους εξαιτίας του, η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής με τη στροφή στις τοπικές ανανεώσιμες ενέργειας μικρού μεγέθους ελεγχόμενες από τους ντόπιους. Με τη στήριξη ακόμη της τοπικής αγροτικής παραγωγής και κατανάλωσης βιολογικών προϊόντων, έτσι ώστε και να ξέρουμε τι τρώμε χωρίς να παίζουμε κορόνα – γράμματα τη ζωή μας, και τα χρήματα κι οι θέσεις εργασίας να μένουν εδώ, και να μη σπαταλιώνται χρήματα και φυσικοί πόροι για τη μεταφορά αγροτικών προϊόντων από άλλες ηπείρους συμβάλλοντας στην κλιματική αλλαγή. Η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης θα έρθει μόνο με τη στροφή στην τοπική παραγωγή και κατανάλωση με τη δημιουργία θέσεων εργασίας στη βιολογική γεωργία και την τοπική παραγωγή ενέργειας με έλεγχο της ίδιας της κάθε τοπικής κοινωνίας. Αυτά μαζί με τον οικοτουρισμό και την έμφαση στη φροντίδα της δημόσιας Υγείας, Παιδείας και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς είναι η διέξοδος στην πολύπλευρη κρίση.
