Οι συνεχιζόμενες επί δύο εβδομάδες προσπάθειες δυτικής διπλωματίας, φαίνεται να έχουν φτάσει στο… χείλος της αποτυχίας, σύμφωνα με τον Guardian, ενώ την ίδια ώρα, οι γείτονες του Ισραήλ βγαίνουν στους δρόμους και τα τρομοκρατικά χτυπήματα επιστρέφουν στις πρωτεύουσες της Ευρώπης.
Με περισσότερους από 4.000 Παλαιστίνιους και 1.400 Ισραηλινούς ήδη νεκρούς, το μόνο σίγουρο είναι ότι το εξαντλημένο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης της Γάζας θα καταρρεύσει εάν το Ισραήλ ξεκινήσει μια μακρά χερσαία εισβολή για να διαλύσει τη Χαμάς.
Ο γύρος των δυτικών διπλωματικών επισκέψεων στην Ιερουσαλήμ είχε διπλό σκοπό. Αφενός αφορούσε σε δημόσιες πράξεις αλληλεγγύης, με την επίσκεψη να λειτουργεί ως μήνυμα, αλλά αφετέρου θέλησε να συμβουλέψει το πολεμικό υπουργικό συμβούλιο για το τι ακολουθεί μετά από μια εισβολή.
Ειδικότερα, ο Τζο Μπάιντεν, παρ’ όλη την ενσυναίσθηση που έδειξε στα θύματα και τις οικογένειες των ομήρων, παρότρυνε το Ισραήλ να είναι προσεκτικό, καθώς οι ΗΠΑ έχουν πάρει σημαντικά μαθήματα από την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.
Ο Μπάιντεν είπε στο Ισραήλ να μην κατακλυστεί από οργή, όπως οι ΗΠΑ μετά την 11η Σεπτεμβρίου, τονίζοντας ότι: «Ενώ αναζητήσαμε δικαιοσύνη και δικαιωθήκαμε, κάναμε επίσης λάθη». Ο Αμερικανός πρόεδρος είπε επίσης ότι εκτιμά πως το Ισραήλ δεν ευθύνεται για τη φονική έκρηξη στο νοσοκομείο της Γάζας.
Ορισμένοι διπλωμάτες, ανέφεραν ότι μια πιθανή εκδοχή είναι τα αραβικά κράτη να διατάξουν συλλογικά την ηγεσία της Χαμάς να εγκαταλείψει τη Γάζα. Μερικά κέντρα σκέψης, μάλιστα, όπως το Ινστιτούτο της Ουάσιγκτον για την Πολιτική Εγγύς Ανατολής (WINEP), επεξεργάζονται ήδη σχέδια για μια προσωρινή διοίκηση στη Γάζα.
Το WINEP ανέφερε το εξής: «Η δημόσια ασφάλεια και η επιβολή του νόμου θα μπορούσαν να κατευθύνονται από μια κοινοπραξία των πέντε αραβικών κρατών που έχουν συνάψει ειρηνευτικές συμφωνίες με το Ισραήλ: Αίγυπτος, Ιορδανία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Μπαχρέιν και Μαρόκο. Μόνο αυτά τα αραβικά κράτη θα έχουν την εμπιστοσύνη του Ισραήλ, η οποία είναι απαραίτητη για να πετύχει αυτή η προσπάθεια.
«Θα πρέπει να ληφθεί ιδιαίτερη μέριμνα για να διασφαλιστεί ότι αυτό δεν θεωρείται ως «δύναμη κατοχής» την οποία θα απέρριπταν τόσο τα συνεισφέροντα έθνη όσο και οι ντόπιοι Παλαιστίνιοι. Αντίθετα, θα πρέπει να παρουσιάζεται και να δομείται ως «δύναμη δημόσιας ασφάλειας».
Ωστόσο, φαντάζει απίθανη οποιαδήποτε αραβική συμμαχία. Ο Μαχμούντ Αμπάς βρήκε σχεδόν αδύνατη τη διακυβέρνηση της Δυτικής Όχθης και είναι εξαιρετικά αντιδημοφιλής. Άλλωστε, το να επιστρέψεις στη Γάζα με την πλάτη ενός ισραηλινού τανκ θα ήταν πολιτική αυτοκτονία, σχολιάζει το δημοσίευμα του Guardian. Πάντως, ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας, Yoav Gallant, είπε ότι δεν επιθυμεί να ελέγξει τη ζωή στη Γάζα.
Πιο ανησυχητικά για τις ΗΠΑ είναι όμως τα σημάδια ότι ορισμένοι από τους στενότερους Άραβες συμμάχους τους, οδηγούμενοι από τη λαϊκή οργή, χάνουν την υπομονή τους με την Ουάσιγκτον, ασκώντας πίεση στους διπλωμάτες των ΗΠΑ για να δείξουν αποτελέσματα.
Η Lana Zaki Nusseibeh, η απεσταλμένη των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων στον ΟΗΕ και ο βασικός άξονας της αραβικής διπλωματίας στη Νέα Υόρκη, είπε στο συμβούλιο ασφαλείας αυτή την εβδομάδα: «Υποστηρίζουμε μια ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός όχι σε βάρος της ασφάλειας του Ισραήλ, αλλά για να μπορούν οι άνθρωποι να φροντίσουν τους τραυματίες, να θάψουν τους νεκρούς τους και να αρχίσουν να ξανασυνθέτουν τις ζωές τους.
Ο πρίγκιπας Turki al-Faisal, ο πρώην πρεσβευτής της Σαουδικής Αραβίας στις ΗΠΑ, μιλώντας στην Ουάσιγκτον, επεσήμανε: «Έχω ακούσει μια επαναλαμβανόμενη φράση στα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης: «απρόκλητη επίθεση». Ποια περισσότερη πρόκληση απαιτείται από αυτό που κάνει το Ισραήλ στον παλαιστινιακό λαό εδώ και 3/4 του αιώνα;».
Για τον Τζο Μπάιντεν, τον Ρίσι Σουνάκ, τον Όλαφ Σολτς, τον Εμανουέλ Μακρόν και τους διάφορους υπουργούς Άμυνας και Εξωτερικών – όλοι τους έχουν μεταβεί στην περιοχή – ο πρόσθετος κίνδυνος τώρα είναι ότι όποια υποστήριξη συγκέντρωνε η Δύση στον παγκόσμιο νότο για τον πόλεμο στην Ουκρανία, θα υποβαθμιστεί.
Η ανάλυση του Guardian καταλήγει λέγοντας πως η δαιδαλώδης προσπάθεια του Μπάιντεν να συνδέσει τον πόλεμο στην Ουκρανία με το Ισραήλ, μπορεί ενδεχομένως να επιδεινώσει περεταίρω την κρίση.