Της Ροδάνθης Κουμή
«Άτιμος είναι ο κόσμος τούτος Αγά μου, άδικος τιποτένιος. Οι πιο καλοί πεινούν κι αδικούνται, οι πιο κακοί τρων και πίνουν και κυβερνούν, χωρίς πίστη, χωρίς ντροπή, χωρίς αγάπη. Δεν μπορεί πια το άδικο να βαστάξει! Θα βγω στους γύρω δρόμους, θα σταθώ στις πλατείες, ανέβω στις στέγες και θα φωνάξω: Ελάτε όλοι οι πεινασμένοι κι οι αδικημένοι κι οι τίμοι να σμίξουμε, να βάλουμε φωτιά, να καθαρίσει η γης από δεσποτάδες κι αφεντάδες κι αγάδες.
…Θάθελα Αγά μου, νάχα τη δύναμη να σηκωθώ , να κηρύξω σε όλο τον κόσμο επανάσταση. Να ξεσηκώσω όλους τους ανθρώπους, άσπρους, μαύρους, κίτρινους, να γίνουμε ένας στρατός της πείνας παντοδύναμος και να μπούμε στις μεγάλες σαπισμένες πολιτείες και στα άτιμα παλάτια και στα ξετσίπωτα σεράγια της Πόλης και να βάλουμε φωτιά! «
Ν. Καζαντζάκης, «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται»
Βλέπω ένα λαό έτοιμο να στρατεύετε.
Βλέπω ένα λαό αδικημένο έτοιμο να σηκώσει μπαϊράκι.
Οι Έλληνες εξαθλιώνονται,τα χαράτσια τους γονατίζουν και εγώ παρακολουθώ μια κατάσταση αλλοπρόσαλλη.
Τα μάτια των ανθρώπων είναι γεμάτα οργή ,απελπισία αλλά και φόβο.
Αναρωτιούνται οι άνθρωποι αν ζουν στην εποχή της τουρκοκρατίας που το μόνο που τους άφηναν οι τούρκοι να κάνουν,είναι να αναπνέουν.
Αναρωτιούνται αν περνάμε σήμερα το τρίτο ράιχ με φόντο τον Σόιμπλε.
Η Ευρώπη έχω την εντύπωση πως θα αλλάξει κάποια στιγμή.
Ο νότος σίγουρα θα διαχωριστεί από τον πλούσιο βορρά.
Ο βορράς πλουτίζει εις βάρος του νότου και παρόλο αυτά ο Σόιμπλε προσπαθεί να μας μιλήσει για αλληλεγγύη των λαών και ενωμένη Ευρώπη.
Τι την θέλουμε την ενωμένη όταν πεινάμε;
Εφόσον δεν ταιριάζουν οι κουλτούρες μας ,οι ήλιοι μας ,οι σκέψεις μας βλέπω την πιθανότητα διάσπασης να αυξάνεται και ο βορράς να αποκόβεται σύντομα από το νότο.
Θα μείνει στην ιστορία ο Σόιμπλε σίγουρα ως ο πιο άξιος αντικαταστάτης του Χίτλερ.
Μην μείνουμε όμως και εμείς ως ο πιο πεινασμένος λαός;
Τα σπίτια των ανθρώπων είναι έτοιμα να βγουν σε πλειστηριασμούς.
Οι επιχειρήσεις βουλιάζουν και την μερίδα των λεόντων την παίρνουν ξανά οι πολυεθνικές.
Η ανεργία στα ύψη ,δυο γενιές χαμένες,αυτή των τριάντα, των σαράντα χρόνων και πάμε να χάσουμε και την τρίτη.Τα παιδιά που τώρα ανοίγουν στα πανεπιστήμια τα φτερά τους.
Χάνουμε διαρκώς,αλλά οφείλουμε να κατανοήσουμε πως δεν είμαστε ένας απλός λαός.
Έλληνες είμαστε χιλιοβασανισμένοι με τεράστια ιστορία,αγώνες και κόπους.
Μην αφήσουμε τους κόπους να πάνε χαμένοι.
Στο χέρι μας είναι…