Το ποσοστό των εργαζόμενων νέων που ζουν με τους γονείς τους στην ΕΕ έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με στοιχεία οργανισμού της Ενωσης που επικαλείται ο Guardian. Μάλιστα, όπως δείχνουν τα στοιχεία, στην πιο δυσχερή θέση βρίσκονται οι νέοι στην Ελλάδα, οι οποίοι βιώνουν τη μεγαλύτερη οικονομική πίεση στην Ευρώπη.
Σύμφωνα με στοιχεία που μοιράστηκε η Eurostat αποκλειστικά με τον Guardian κατά μέσο όρο στην ΕΕ, το ποσοστό των εργαζομένων 25-34 ετών που ζουν στο πατρικό τους σπίτι αυξήθηκε από 24% σε 27% μεταξύ 2017 και 2022.
Η Ιρλανδία, που βιώνει στεγαστική κρίση, ξεπερνά τα υπόλοιπα κράτη. Εκεί, τα ενοίκια έχουν διπλασιαστεί από το 2013, οι εργαζόμενοι νέοι (πλήρης ή μερική απασχόληση) που ζουν με τους γονείς τους αυξήθηκαν κατά 13%, από 27% σε 40%, σύμφωνα με την ανάλυση του Eurofound, του οργανισμού της ΕΕ για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας.
Άλλες χώρες που κατέγραψαν μεγάλη αύξηση την ίδια περίοδο ήταν η Πορτογαλία (από 41% σε 52%) και η Ισπανία (από 35% σε 42%). Στη Γαλλία το ποσοστό αυξήθηκε από 10% σε 12%, στην Ιταλία από 41% σε 48% και στην Κροατία από 58% σε 65%.
Το κόστος ζωής τους «κόβει τα φτερά»
Το Eurofound δημοσίευσε μια ευρεία έκθεση στην οποία περιγράφονται οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι νέοι στην ΕΕ, όπως η στέγαση, η κρίση του κόστους ζωής, η ψυχική υγεία και η επισφαλής απασχόληση.
Αν και η απασχόληση των νέων έχει ανακάμψει στα υψηλότερα επίπεδα από το 2007, η αύξηση του κόστους ζωής έχει δημιουργήσει εμπόδια σε πολλούς νέους εργαζόμενους.
«Οι νέοι που ζουν με τους γονείς τους είναι πιο πιθανό να έχουν δυσκολίες να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους και να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν σε επιπλέον έξοδα. Οσοι προέρχονται από λιγότερο εύπορα σπίτια έχουν λιγότερες πιθανότητες να μετακομίσουν», διαπιστώνει η έκθεση.
«Πονοκέφαλος» το κόστος στέγασης
Οι πρόσφατες αυξήσεις του κόστους διαβίωσης έρχονται σε συνδυασμό με την αύξηση του κόστους στέγασης σε ολόκληρη την ευρωζώνη: μεταξύ 2010 και 2022, οι τιμές των ακινήτων σε ολόκληρη την ευρωζώνη αυξήθηκαν κατά 47%, σύμφωνα με έκθεση της Eurostat για το 2023.
Σύμφωνα με την έκθεση του Eurofound οι μισοί από τους νέους που ζουν με τους γονείς τους θα ήθελαν να μετακομίσουν μέσα σε έναν χρόνο, ωστόσο μόνο το 28% σχεδιάζει να το κάνει.
Υπήρξαν έντονες διαφορές μεταξύ των διαφόρων χωρών της ΕΕ όσον αφορά το ζήτημα των νέων εργαζομένων που ζουν στο πατρικό σπίτι, με περισσότερους από τους μισούς νέους ηλικίας 25 έως 34 ετών να παραμένουν στο σπίτι τους σε αρκετά νότια και ανατολικά κράτη μέλη.
Μακράν οι πιο πιεσμένοι της Ευρώπης οι νέοι στην Ελλάδα
Μεγαλύτερη οικονομική πίεση αισθάνονται οι νέοι που ζουν σε χώρες της νότιας και ανατολικής Ευρώπης, με τους Ελληνες να βρίσκονται στην κορυφή.
Τη μεγαλύτερη οικονομική πίεση αισθάνονται οι νέοι 15-29 ετών της χώρας μας, σε ποσοστό 72%! Υψηλά είναι επίσης τα ποσοστά σε Κύπρο (34%) και Βουλγαρία (42%).
Τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφονται στο Λουξεμβούργο, την Ολλανδία και την Εσθονία, με 6,3%, 6,6% και 6,9%, αντίστοιχα.
Αισθάνονται κοινωνικά αποκλεισμένοι
Η επικεφαλής συγγραφέας της έκθεσης, Eszter Sándor, δήλωσε: «Πολλές προηγούμενες έρευνες διαπίστωσαν ότι σε πολλές χώρες της νότιας και ανατολικής Ευρώπης, οι οικογενειακοί δεσμοί είναι ισχυροί, ενώ η κρατική υποστήριξη προς τους νέους είναι σχετικά χαμηλή. Συγκριτικά, στις σκανδιναβικές χώρες ο κανόνας είναι η έξοδος από την οικογενειακή εστία γύρω στην ηλικία των 18 ετών – αυτό ενθαρρύνεται επίσης από τους γονείς και το κράτος», είπε.
Στην Ιρλανδία, είπε ο Sándor, έχει γίνει «σύνηθες για τους νέους να ζουν με τους γονείς τους είτε λόγω ανάγκης, είτε ως μέρος μιας οικογενειακής απόφασης για να βοηθήσουν στην εξοικονόμηση χρημάτων για μια μελλοντική κατάθεση υποθήκης», είπε. «Αυτοί οι λόγοι μπορούν επίσης να εξηγήσουν γιατί, σε μια κατάσταση κρίσης (π.χ. πανδημία, ύφεση), οι νέοι είναι πιο πιθανό να επιστρέψουν στους γονείς τους σε ορισμένες χώρες απ’ ό,τι σε άλλες».
Η ίδια ανέφερε ότι ενώ η παραμονή στο πατρικό σπίτι μπορεί να προσφέρει κάποια οικονομική ασφάλεια, οι εργαζόμενοι νέοι -ιδιαίτερα οι νέοι ηλικίας 25 ετών και άνω- «διαπιστώθηκε ότι αισθάνονται περισσότερο κοινωνικά αποκλεισμένοι εάν ζουν με τους γονείς τους και έχουν χαμηλότερη ψυχική ευεξία, που συνδέεται με το αίσθημα της έλλειψης αυτονομίας και ελευθερίας».