Καρκίνος, μόλυνση, πολιτικές αοριστολογίες και υπεκφυγές σκοτώνουν τον κόσμο των Χανίων.
Γράφει ο ΙΚΑΡΟΣ – Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αγώνας της Κρήτης” στις 17 Μαρτίου του 2003.
19 Ιουλίου 1991. Ήταν μια μέρα σαν τις άλλες στα Χανιά της Κρήτης. Ο ήλιος έλαμπε, οι άνθρωποι πήγαιναν στις δουλειές τους, οι μαθητές έχοντας πια ξεχάσει για τα καλά μαθήματα, σχολεία και καθηγητές απολάμβαναν τον ήλιο και την θάλασσα στο λιμάνι παίζοντας το πατροπαράδοτο τάβλι, ενώ κάποιες νοικοκυρές είχαν αρχίσει τις ετοιμασίες για το μεσημεριανό και στα διαλείμματα τους συζητούσαν με τις φίλες τους.
Κι όμως δεν ήταν μία απλή μέρα…
Ο τότε πρόεδρος Μπους, πατέρας του σημερινού “πλανητάρχη”, και πρώην αρχηγός της CIA μεταξύ άλλων, διάλεξε αυτήν την καθ’ όλα τ’ άλλα συνηθισμένη μέρα για να επισκεφθεί τα Χανιά και πιο συγκεκριμένα την Σούδα. Γιατί όμως στην Σούδα και όχι στην Αθήνα που είναι και η πρωτεύουσα της χώρας μας; Μα το εξηγεί ο ίδιος στα πλαίσια της φιέστας που διοργανώθηκε στην Βάση των Η.Π.Α. εορτάζοντας έτσι την επιτυχία της στρατιωτικής μηχανής των Η.Π.Α. στον πόλεμο του Κόλπου, παρουσία του τότε Έλληνα πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη:
“Από τις 2 Αυγούστου του 1990 η Σούδα συντήρησε 97 πλοία, φόρτωσε και ξεφόρτωσε 13.000 τόνους, εξυπηρέτησε 31.000 πτήσεις και τροφοδότησε αεροσκάφη με 4.500 λίβρες υγρών καυσίμων. Λειτούργησε 24 ώρες το 24ώρο με εξουθενωτικούς ρυθμούς, 300-400% πιο γρήγορα από τους κανονικούς. Κάθε μέρα η βάση καλούνταν να διατηρεί τον ανεφοδιασμό των γραμμών και κάθε μέρα έπραττε το καθήκον της κατά τρόπον άψογον” (παραπομπή: για ένα λεπτομερή απολογισμό των συνεπειών στο περιβάλλον από αυτές τις δραστηριότητες δες Α.τ.Κ., Τετάρτη 12 Μαρτίου 2003, σ.27)
Ακολούθησαν πολλοί άλλοι πόλεμοι και πολλές άλλες συνηθισμένες μέρες σαν κι αυτήν. Και όλο αυτόν τον καιρό η Βάση έπαιξε κυρίαρχο ρόλο στον ανεφοδιασμό και εξοπλισμό αεροπλάνων και πλοίων που βομβάρδιζαν και σκότωναν άμαχους πολίτες. Και όλο αυτόν τον καιρό οι κυβερνώντες μας διαβεβαιώνουν πως οι εδώ άμαχοι πολίτες δεν κινδυνεύουν από την Βάση της Σούδας. Και όλο αυτόν τον καιρό οι Χανιώτες αλλά και όλοι οι Κρητικοί δεν σταμάτησαν να εμπιστεύονται τους πολιτικούς και την δημοκρατία μας.
Και άλλος ένας πόλεμος πλησιάζει, ένας πόλεμος που πρόκειται να είναι καταστροφικός όχι μόνο για τους άμαχους της χώρας που πρόκειται να βομβαρδιστεί αλλά και για τους “άμαχους” των χωρών που θα συμπαρασταθούν στους βομβαρδισμούς. Ένας πόλεμος που το πρώτο θύμα θα είναι η δημοκρατία μας, τα δικαιώματα του πολίτη. Ένας πόλεμος κατά της τρομοκρατίας που τρομοκρατεί όλους τους ελεύθερους πολίτες σε αυτόν τον κόσμο και σε όλες τις χώρες. Ένας πόλεμος που ακολουθεί το δόγμα του νεότερου Μπους “όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας”.
Αυτό που ακολούθησε από την Ελληνική Κυβέρνηση ήταν μία άνευ όρων σταδιακή παραχώρηση δικαιωμάτων στο στρατιωτικό προσωπικό των Η.Π.Α. στην Ελλάδα (Ετεροδικία) και απόλυτο έλεγχο της περιοχής όπου οι βάσεις των Η.Π.Α. εδρεύουν. Η πρώτη “πληγείσα” περιοχή από αυτές τις αποφάσεις ήταν τα Χανιά.
Μία έκφανση αυτής της “απώλειας” δικαιωμάτων ήταν και η αποκαθήλωση πανό οργάνωσης που δραστηριοποιείται για την ειρήνη και κατά του πολέμου στον φάρο του λιμανιού των Χανίων για να μην δυσαρεστήσει τους στρατιώτες του αεροπλανοφόρου Roosevelt που θα επιλέγανε να επισκεφθούν τον χώρο.
Οι Χανιώτες στις 15 του Φεβρουαρίου βγήκαν στους δρόμους για να διαδηλώσουν κατά του πολέμου θέλοντας να υποδηλώσουν πως αξίζει κάποιος να παλεύει και να αγωνίζεται για την ειρήνη και την δημοκρατία αλλά και εκφράζοντας έμπρακτα πια και την αντίθεση τους στην καταπάτηση των δικαιωμάτων τους και την κατάσταση που υπάρχει στην περιοχή μας. Λίγες μέρες μετά, στις 20 Φεβρουαρίου, ο Υφυπουργός Άμυνας κ. Αποστολίδης κατεβαίνει εσπευσμένα στα Χανιά και δίνει μία συνέντευξη τύπου που αφήνει πολλά ερωτηματικά.
Όταν επανέλαβε όμως τα επιχειρήματά του, στο Δήμο Σούδας, παρουσία πολλών απλών πολιτών, οι άνθρωποι αυτοί με τις ερωτήσεις τους γύρω από θέματα που αφορούν την στρατιωτική παρουσία Ελληνικών και Αμερικάνικων στρατιωτικών εγκαταστάσεων, έφεραν πολλές φορές σε δύσκολη θέση τον Υφυπουργό.
Τι είπε λοιπόν ο κ. Αποστολίδης;
“Οι ανησυχίες που αφορούν τα ζητήματα τα περιβαλλοντικά, της υγείας, της ασφάλειας, βρίσκονται στο πλέον ικανοποιητικό βαθμό. Πέρα από ‘κει όμως και η πολιτική και η στρατιωτική ηγεσία, επαγρυπνούμε 24 ώρες το 24ώρο σ’ αυτά τα πεδία, να είμαστε απόλυτα αποτελεσματικοί, διότι κανείς δεν μπορεί να παίξει με ζητήματα του περιβάλλοντος, της υγείας και της ασφάλειας”.
Μια εξευμενιστική δήλωση, που σκόπευε να καθησυχάσει τους πολίτες, από τις πολλές που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια. Παρόμοιες δηλώσεις κατά καιρούς έχει κάνει και η Πρεσβεία των Η.Π.Α.
Στις 6 Νοεμβρίου του 1994, εκπρόσωπος της Πρεσβείας δήλωνε σχετικά με τη Σούδα ότι λειτουργεί “σύμφωνα με τους ελληνικούς και διεθνώς αποδεκτούς περιβαλλοντικούς κανονισμούς”.
Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Εμείς θα απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα με στοιχεία πέραν κάθε αμφισβήτησης. Έρευνες έχουν γίνει και τα συμπεράσματά τους έχουν μείνει στο περιθώριο. Στοιχεία έχουν βγει κι όμως δεν έχουν γίνει ευρύτερα γνωστά.
Με την σκέψη πως ενεργός πολίτης είναι ο πληροφορημένος πολίτης, σήμερα θα δημοσιεύσουμε στοιχεία που έχουν ξεχαστεί και που έρχονται σε αντίθεση με ψευδεπίγραφες υποσχέσεις για ελέγχους και δηλώσεις για ευαισθησία γύρω από την προστασία του περιβάλλοντος αλλά και τον πολίτη.
Μπορεί το μεγάλο θέμα αυτές τις ημέρες να είναι πως θα παλέψουμε για την ειρήνη αλλά εξίσου σημαντικό και άμεσα συνδεδεμένο είναι οι επιπτώσεις των Βάσεων του πολέμου στην υγεία των πολιτών.
Η πρώτη έρευνα
Οι ενδείξεις για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον από την χρήση των στρατιωτικών βάσεων στα Χανιά είχαν ήδη έλθει στην επιφάνεια από τα τέλη του Ιουλίου του 1979. Ήταν αυτήν την εποχή που παρατηρήθηκε ένα πρωτοφανές περιστατικό για την περιοχή μας, ο εκβρασμός στον Κόλπο Κισσάμου σε ημιθανή κατάσταση διάφορων ειδών ψαριών και ιδιαίτερα ροφών, σφυρίδων, βάρους 3 έως 5 κιλών το καθένα σε μεγάλες ποσότητες.
Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με την έρευνα που έγινε από τον Στ. Κιλικίδη, από το εργαστήριο υγιεινής τροφίμων στην Κτηνιατρική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης που πραγματοποιήθηκε τον Νοέμβριο του 1979 “Τα περισσότερα από αυτά ήταν ζωντανά, με μειωμένες αντιδράσεις στα εξωτερικά ερεθίσματα. Επιπλέανε με την κοιλιακή χώρα στραμμένη προς τα πάνω και συλλαμβάνονταν εύκολα από ψαράδες ή εκβράζονταν στις ακτές. Υπολογίστηκε ότι μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου του ίδιου έτους εκβράστηκαν συνολικά 5 έως 6 τόνοι ψάρια”.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτονται σε αυτήν την έρευνα τα ψάρια παρουσίαζαν αλλοιώσεις στη στοματική κοιλότητα, στα βράγχια και στη βάση των πτερυγίων, Ο κερατοειδής χιτώνας ήταν θολερός…Το στομάχι τους ήταν άδειο και τα τοιχώματα τους παχυμένα. Τα παρεγχυματικά όργανα, το ήπαρ, η σπλήνα και η καρδιά παρουσίαζαν εστίες εκφύλισης.
Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός πως παρόμοια περιστατικά έχουν εμφανιστεί και σε άλλες περιοχές των Χανίων την δεκαετία του 80′ του 90′ αλλά και πιο πρόσφατα. Επίσης ο πλούσιος σε ψάρια κόλπος της Σούδας όπου πολλοί ερασιτέχνες ψαράδες συνήθιζαν να πηγαίνουν φαίνεται πως έχει ορφανέψει από ψάρια.
Τι έγινε όμως με αυτήν την πράγματι πολύ σημαντική έρευνα; Πως την αξιοποίησε η τότε κυβέρνηση και τι μέτρα πήρε;
Στο ερώτημα “ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο;” η απάντηση εδώ πρέπει να είναι “όχι τουλάχιστον η Ελληνική Κυβέρνηση”. Γιατί το λέμε αυτό; Διότι αυτή η έρευνα ουδέποτε δημοσιεύτηκε και ποτέ δεν εισακούστηκε το αίτημα για διεξαγωγή επιτόπιων υδροβιολογικών και βιολογικών ερευνών από ειδικευμένα επιστημονικά ινστιτούτα που διαθέτουν τα απαραίτητα τεχνικά μέσα. Αντιθέτως αποσιωπήθηκε εντελώς και κανένα μέτρο δεν πάρθηκε.
Πρωτιά σε θανάτους
Και αν αυτή η έρευνα απλά παραθέτει κάποιες ενδείξεις για ενδεχόμενη μόλυνση που κάποιος κακόβουλος θα μπορούσε να πει πως οφείλεται σε άλλα αίτια, μία άλλη έρευνα από το 1994 έρχεται να αποδείξει πως οι ενδείξεις και τα συμπεράσματα από αυτά τα στοιχεία ήταν προς την σωστή κατεύθυνση.
Σε συμπόσιο ογκολογικής παθολογίας, που διοργανώθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης, υπό την αιγίδα του ιατρικού τμήματος του Πανεπιστημίου Κρήτης και της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας έρχονται νέα στοιχεία σοκ.
Η αξιοπιστία τους είναι πέρα πάσας αμφισβήτησης αφού συγκεντρώθηκαν δια της περιπατικής μεθόδου (επιτόπια καταγραφή).
Η παρουσίαση των συμπερασμάτων της ειδικής έρευνας έγινε από τον αναπληρωτή καθηγητή βιοστατιστικής του τομέα κοινωνικής ιατρικής του Πανεπιστημίου Κρήτης, κ. Γιάννη Βλαχονικολή, στο πλαίσιο του προγράμματος καταγραφής καρκίνου Κρήτης, προγράμματος που είχε χρηματοδοτηθεί από την ΕΟΚ για την πραγματοποίηση στατιστικών επιδημιολογικών ερευνών.
Σε σύνολο 4.801 κατοίκων της Κρήτης που ασθενούσαν ή απεβίωσαν από διάφορες μορφές καρκίνου το 1992, η κατανομή ανά 100.000 γενικού πληθυσμού παρουσιάζει τεράστιες αποκλίσεις.
Νομός————–Άντρες———-Γυναίκες————Μέσος Όρος
Λασιθίου————858————-720———————793
Ηρακλείου———-907————-809———————862
Ρεθύμνου———–1.029———–631———————839
Χανίων————-1.183———– 881——————–1.041
Δεν είναι όμως μόνο η μεγάλη απόκλιση των Χανίων από τους άλλους νομούς της Κρήτης αλλά και η τεράστια διαφορά των ποσοστών θνησιμότητας στην Κρήτη σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα. Ποια τα πιθανά αίτια σύμφωνα με τον καθηγητή;
Όπως τόνισε ο καρκίνος μπορεί να σχετίζεται με τις συνήθειες ζωής, διατροφή, ηλικία και περιβάλλον. Όσον αφορά τις πρώτες παραμέτρους οι διαφοροποιήσεις μεταξύ των νομών της Κρήτης είναι ελάχιστες.
Παραπέρα, από έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί, έχει διαπιστωθεί πως και συνολικά τα ποσοστά της Κρήτης δεν θα έπρεπε να είναι υψηλότερα σε τέτοιο βαθμό σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα μιας και η περιοχή μας θεωρείται ότι ακόμα και σήμερα διατηρεί την μεσογειακή διατροφή που είναι αν μη τι άλλο αποδεδειγμένα υγιεινή.
Όταν όμως περνάμε στην παράμετρο του περιβάλλοντος υπάρχει μία ουσιαστικότατη διαφορά. Αυτή είναι η ύπαρξη του αμερικανοΝΑΤΟϊκού συμπλέγματος στα Χανιά, που αποδεικνύεται ως ο αποφασιστικός παράγοντας θανάτων στην περιοχή μας.
Πιο συγκλονιστικό είναι το γεγονός πως ούτε και μετά αυτήν την δημοσιοποίηση, κανείς δεν πήρε την ευθύνη να πάρει κάποια μέτρα. Αντιθέτως το πρόγραμμα καταγραφής καρκίνου Κρήτης, το 1993 σταμάτησε να χρηματοδοτείται από την ΕΟΚ και οι Ελληνικές Κυβερνήσεις μετέπειτα δεν πήραν καμία απολύτως πρωτοβουλία για επαναχρηματοδότηση του.
Το γεγονός πως το Νοσοκομείο Χανίων δεν δίνει στοιχεία γύρω από τα διάφορα είδη καρκινοπαθειών και το γεγονός πως τα όποια στοιχεία συλλέγουμε έρχονται από το Ηράκλειο ή από άλλες περιοχές της Ελλάδας πως πρέπει να το εκλάβουμε; Η απάντηση ίσως να έρχεται από μία ανεπίσημη συνομιλία που είχαμε με γιατρό που εργάζεται στο ΠΕΠΑΓΝΗ και που μας τόνισε πως υπάρχει σχετική ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ, για τον Νομό Χανίων να δίνονται στοιχεία, από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης για λόγους Εθνικής Ασφάλειας!
Μιας και ο εν λόγω γιατρός δεν επιθυμούσε να δημοσιοποιήσει το όνομα του εμείς θα αφήσουμε το ερώτημα ανοικτό περιμένοντας έστω και τώρα μία ειλικρινή απάντηση σε μία τόσο σημαντική κατηγορία.
ΝΑΤΟϊκοί πύραυλοι διασκορπισμένοι σε βυθούς και έρευνα από οικολόγους
Όμως τα στοιχεία δεν έχουν τελειωμό.
Οι ρίψεις πυραύλων τύπου Nike, Hawk, Roland, Sting, Mistral/Redeye, Naval, Patriot συνεχίζονται τόσο από το Πεδίο Βολής Κρήτης όσο και από την Βάση των Η.Π.Α. Μάλιστα, ο διοικητής της Βάσης της Σούδας αισθάνεται υπερήφανος, όπως τονίζει σε ιστοσελίδα της Βάσης, διότι η πρώτη ρίψη πυρηνοκίνητου πυραύλου Patriot σε όλη την Ευρώπη πραγματοποιήθηκε στην Σούδα το 1999 παρουσία και Γερμανικών στρατευμάτων, δηλαδή της χώρας που τώρα εναντιώνεται στον πόλεμο.
Οι χρησιμοποιημένοι πυραύλοι όλων των τύπων δεν περισυλλέγονται παρά κάποιες αοριστολογίες επισήμων περί του αντιθέτου. Ανέλκυση γίνεται μόνο σε περιπτώσεις μικρών αεροπλάνων από την ιδιωτική εταιρεία Dornier – Meteor σε συνεργασία με έλληνες δύτες και οι λόγοι δεν πηγάζουν από το ενδιαφέρον για το περιβάλλον αλλά από την διαφύλαξη της τεχνογνωσίας.
Στη θάλασσα και στις γύρω ακτές παραμένουν επίσης και οι βοηθητικές εξέδρες (booster) που χρησιμοποιούνται για την αυτόνομη κίνηση των πυραύλων.
Τις συνέπειες αυτής της χρήσης κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ενώ και έρευνες για άλλες περιοχές όπου παρόμοιες δραστηριότητες πέρνουν μέρος και τις ολέθριες συνέπειες που δημιουργούν στο περιβάλλον έχουν δημοσιοποιηθεί.
Μόνο οι πύραυλοι τύπου LANCE που επί 20 χρόνια έπεφταν στην θάλασσα των Χανίων περιέχουν στην δεξαμενή τους 200 λίτρα UDMH, ποσότητα που ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες μπορεί να μολύνει έκταση μέχρι 28 τετραγωνικά χιλιόμετρα στην ξηρά. Στην θάλασσα, η διάχυση αυτού του συστατικού στο νερό πολλαπλασιάζει την τοξικότητα του αλλά και την έκταση μόλυνσης.
Σύμφωνα με στοιχεία της έκθεσης ντοκουμέντο “Η κατάσταση του περιβάλλοντος στην Ελλάδα” της οικολογικής οργάνωσης “Μεσόγειος SOS”, έρευνα της αρμόδιας για θέματα περιβάλλοντος υπηρεσία του ΝΑΤΟ CCMS, στα αεροδρόμια που χρησιμοποιεί το ΝΑΤΟ διαπιστώθηκε ότι το εξαιρετικά τοξικό χημικό (διαλύτης) τριτοχλωραιδυλένιο (ΤCE) που απορροφάται γρήγορα από τον υδροφόρο ορίζοντα βρίσκεται σε περιεκτικότητα 0,5% στο χώμα του σημείου απόρριψης του και 0,1% σε δείγματα νερού κοντά στις βάσεις. Ανάμεσα στις βάσεις που αναφέρονται, συγκαταλέγεται και η Σούδα.
Μήπως έτσι εξηγείται το γεγονός πως οι στρατιώτες των Βάσεων καταναλώνουν νερό που φέρνουν από άλλες περιοχές;
Σύμφωνα με την ίδια έκθεση, οικολογική ρύπανση προκαλείται και από τις πτήσεις πολεμικών αεροσκαφών που πετούν χαμηλά πάνω από τα Χανιά και καίνε σε πλήρη λειτουργία έως και 40.000 λίτρα κηροζίνης της ώρα.
Από την άλλη, μετρήσεις του ινστιτούτου MUSORB, που ασχολείται με την ηλεκτρονική ρύπανση, η ηλεκτρομαγνητική μόλυνση στην περιοχή Γουρνών Ηρακλείου ήταν 9 φορές μεγαλύτερη από το επιτρεπτό που έχουν θέσει όχι οι Ελληνικές Αρχές αλλά το Αμερικάνικο Ινστιτούτο Προδιαγραφών (ΑΝSI).
Όλες αυτές οι εγκαταστάσεις μετά το παύσιμο της λειτουργίας της Βάσης των Γουρνών μεταφέρθηκαν στην Σούδα.
Περιμένοντας απαντήσεις και αντίστοιχες ενέργειες
Το μεταπολιτευτικό σύνθημα “Έξω οι Βάσεις του Θανάτου” μπορεί να αναφέρεται πιο συχνά για την χρήση των Βάσεων σε πολέμους κατά ανυπεράσπιστων πολιτών υπό το ιδεολογικό φάσμα πολέμων για την δημοκρατία και την δικαιοσύνη αλλά από ότι δείχνουν τα γεγονότα ο θάνατος χτυπάει πρώτα την πόρτα μας εδώ στα Χανιά ενώ και τα δημοκρατικά μας πιστεύω και δικαιώματα βρίσκονται σε καραντίνα έλεω ετεροδικίας.
Τώρα πια, μετά από μία εποχή μαρασμού του κινήματος το σύνθημα ξαναέρχεται στην επικαιρότητα όσο ποτέ άλλοτε.
Δηλώσεις έχουμε ακούσει αρκετές αλλά δικαιοσύνη δεν έχει αποδοθεί, στοιχεία υπάρχουν αλλά παραμένουν κρυφά προς χάριν μιας “Εθνικής Ασφάλειας” που δημιουργεί στους Έλληνες πολίτες αισθήματα ανασφάλειας.
Ο θάνατος από την μόλυνση και η παύση δημοκρατικών δικαιωμάτων δεν επηρεάζει επιλεκτικά τους πολίτες ενός τόπου αλλά συλλογικά. Συλλογική λοιπόν πρέπει να είναι και η απάντηση.
Θα τελειώσουμε με κάτι που έλεγε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το όχι τόσο μακρινό 1981 για τις Βάσεις των Η.Π.Α. στην Ελλάδα, το ίδιο κόμμα που είναι σήμερα κυβέρνηση:
“Οι ξένες βάσεις δεν έχουν θέση στην χώρα μας, γιατί αντιστρατεύονται την Εθνική μας Ανεξαρτησία, γιατί δεν προσφέρονται για την άμυνα της χώρας μας σε περιορισμένο τοπικό πόλεμο και γιατί στην περίπτωση παγκόσμιας σύγκρουσης θα οδηγήσουν σε ολοκαύτωμα”
Ένα εκπληκτικό άρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα των Χανίων ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ του ΙΚΑΡΟΥ. Με αυτό θα ξεκινήσουμε μια διαρκή αναζήτηση γύρω από αυτό το τόσο σοβαρό θέμα για τα Χανιά.
