Ανακοίνωση Σωματείου Εργαζομένων Πα.Γ.Ν.Η.:
H παρουσία δεκάδων συμπολιτών μας στα τακτικά εξωτερικά ιατρεία (ΤΕΙ) του ΠΑΓΝΗ την 1η του Οκτώβρη προκειμένου να κλείσουν κάποιο ραντεβού με γιατρό ξεσκέπασε την απαράδεκτη κατάσταση που αντιμετωπίζουν και τη δυσκολία να βρουν ραντεβού τηλεφωνικά. Συνωστισμός και πολύωρη αναμονή παρατηρείται κάθε πρωτομηνιά στο χώρο των ΤΕΙ και άλλων νοσοκομείων, ενώ συχνά η αναμονή βαίνει άκαρπη, αφού τα ραντεβού των επόμενων μηνών εξαντλούνται σε 1-2 ώρες.
Ο στενός συγχρωτισμός σε συνθήκες πανδημίας αυξάνει τον κίνδυνο διασποράς του κορονοϊού. Παράλληλα, οι πολύμηνες αναμονές για ραντεβού στα πρωινά ιατρεία καθυστερούν τη διάγνωση και θεραπεία χιλιάδων ασθενών, αυξάνοντας τη νοσηρότητα αλλά και τη θνητότητα από διάφορες χρόνιες παθήσεις, ενώ αναγκάζουν αρκετούς να πληρώσουν από την τσέπη τους για επίσκεψη στα απογευματινά ιατρεία των δημόσιων νοσοκομείων αλλά και σε ιδιωτικά ιατρεία.
Η διοίκηση του νοσοκομείου, παρόλο που αναγνωρίζει ότι η πανδημία «έχει οξύνει τις ανάγκες των ασθενών», αποδίδει το πρόβλημα του συνωστισμού στο «δυσλειτουργικό σύστημα διαχείρισης των ραντεβού» και στην απουσία «ενιαίου τρόπου κωδικοποίησης των περιστατικών στο σύστημα μηχανοργάνωσης του νοσοκομείου». Παράλληλα, επιρρίπτει ευθύνες και στους ίδιους τους εργαζόμενους για «παθογένειες του παρελθόντος με εξετάσεις χωρίς ραντεβού ή αδιαφανείς διαδικασίες κλεισίματος». Προχώρησε μάλιστα σε καρατόμηση του προϊσταμένου της γραμματείας των ΤΕΙ, τον οποίο χρησιμοποίησε ως «εξιλαστήριο θύμα», στην προσπάθειά της να συγκαλύψει τις ευθύνες των κυβερνήσεων και των διοικήσεων για τις σοβαρές διαχρονικές ελλείψεις του δημόσιου συστήματος υγείας. Η καθαίρεση του προϊστάμενου εξυπηρετεί επίσης τον εκφοβισμό των εργαζομένων και αποτελεί παράδειγμα για τον τρόπο εφαρμογής της «αξιολόγησης». Εξάλλου, στα κριτήρια αξιολόγησης των δομών υγείας από τον ΟΔΙΠΥ (η ίδρυση του οποίου νομοθετήθηκε πριν δύο μήνες) περιλαμβάνεται ο χρόνος αναμονής στα ΤΕΙ. Όταν λοιπόν ο χρόνος αυτός είναι μεγάλος, ένοχοι θα κρίνονται οι εργαζόμενοι;
Οι πραγματικές αιτίες για τις μεγάλες αναμονές στα ΤΕΙ, οι οποίες έχουν αυξηθεί περαιτέρω μετά τη δίμηνη αναστολή της λειτουργίας τους, είναι κυρίως η ανεπάρκεια των δημόσιων νοσοκομείων σε ιατρικό προσωπικό αλλά και οι χρόνιες ελλείψεις της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ).
Πάνω από 6000 είναι οι κενές θέσεις γιατρών στις δημόσιες δομές υγείας της χώρας και δεν μπορούν να καλυφθούν ούτε με τις συνεχείς μετακινήσεις γιατρών μεταξύ τμημάτων και δομών ούτε με τις προσλήψεις 400 περίπου επικουρικών γιατρών του τελευταίου εξαμήνου ούτε με τις λίγες μόνιμες θέσεις που έχουν προκηρυχθεί (χωρίς να έχουν ολοκληρωθεί), οι οποίες αντιστοιχούν σε λιγότερο από 25% των κενών.
Στην καθυστέρηση των ραντεβού στα ΤΕΙ αλλά και στις λίστες χειρουργείων συμβάλει και η έλλειψη σε διάφορες ιατρικές ειδικότητες (π.χ. ρευματολόγοι, ενδοκρινολόγοι, αγγειοχειρουργοί, καρδιο/θωρακοχειρουργοί, παιδοχειρουργοί) από τα Νοσοκομεία Ρεθύμνου και Αγίου Νικολάου, με αποτέλεσμα κάποια τμήματα του ΠΑΓΝΗ να καλύπτουν τον πληθυσμό 3 ή και 4 νομών.
Το πρόβλημα θα είχε επιλυθεί αν οι απόψεις και οι προτάσεις του συνδικαλιστικού κινήματος είχαν εισακουστεί διαχρονικά από την πολιτική ηγεσία της 7ης ΥΠΕ, του υπουργείου Υγείας και τις κυβερνήσεις. Αναβάθμιση της ΠΦΥ, του οικογενειακού γιατρού, της κάρτας Υγείας και του ηλεκτρονικού φακέλου Υγείας. Αντίθετα οι δομές ΠΦΥ (ΤΟΜΥ, ΚΥ, ΠΙ) πάσχουν και από χρόνιες σοβαρές ελλείψεις σε προσωπικό, υποδομές, εξοπλισμό και υγειονομικό υλικό, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ανταποκριθούν στο ρόλο τους στην πρόληψη, τη δημόσια υγεία, κοκ
Η ταλαιπωρία των ασθενών έχει τις ρίζες της στην πολιτική υποχρηματοδότησης και εμπορευματοποίησης της υγείας που ακολουθούν οι κυβερνήσεις, με σκοπό τον περιορισμό της ευθύνης του κράτους στην κάλυψη μόνο στοιχειωδών αναγκών, πέρα από τις οποίες η υγεία αποτελεί ατομική υπόθεση, ανάλογα με την οικονομική κατάσταση του καθενός.
Η λύση του προβλήματος δεν βρίσκεται ούτε στον «προγραμματισμό των ραντεβού μόνο μέσω του ολοκληρωμένου πληροφοριακού συστήματος του Νοσοκομείου» ούτε στην «αύξηση του αριθμού των διαθέσιμων τηλεφωνικών γραμμών» ούτε στην αλλαγή του προϊστάμενου, όπως προτείνει η διοίκηση του νοσοκομείου.
Η λύση είναι η αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης της υγείας, η πλήρης στελέχωση όλων των δημόσιων νοσοκομείων του νησιού με το αναγκαίο μόνιμο ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό παραϊατρικό προσωπικό, η μονιμοποίηση των συμβασιούχων, η ενίσχυση της ΠΦΥ με προσωπικό, υποδομές και εξοπλισμό. Για να μπει τέλος στην ταλαιπωρία των ασθενών και να εξαλειφθούν οι εικόνες ντροπής της πρωτομηνιάς, καλούμε τους εργαζόμενους να συμμετέχουν μαζικά στο συλλογικό αγώνα για ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, ώστε να καλύπτει καθολικά δωρεάν τις ανάγκες.