Πριν εφαρμοστούν οι «μεταρρυθμίσεις» (κατ’ ευφημισμόν ονομάζεται έτσι το ξεζούμισμα) στην Ελλάδα η οικονομία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που όπως δήλωναν όλοι οι πρώην σοσιασιλιστές αποτελούσαν την ραχοκοκαλιά της οικονομία, ήταν πολύ ανθηρότερη. Ήταν απολύτως συνεπείς στις υποχρεώσεις τους και κατ’ επέκτασην αυτό είχε αντίκρυσμα στην οικονομία της χώρας. Τώρα, κάθε χρόνο, μετά την αναγκαστική εξυγίανση και τις μεταρρυθμίσεις τους, οι επιχειρήσεις αδυνατούν ν’ ανταπεξέλθουν.
Πότε λοιπόν ήταν καλλίτερη η υγεία της οικονομίας; Προ μέτρων ή μετά των μέτρων που λαμβάνονται; Και με τις «μεταρρυθμίσεις» ξεζούμισμα θα το λέγαμε εμείς, τι συμβαίνει στην χώρα μας και στους κατοίκους της;
αναβαθμιζόμαστε; Γινόμαστε πιο πολιτισμένοι; Πιο ανεπτυγμένοι; Τείνομε να πλησιάσομε τις μητροπολιτικές χώρες της αγαπητής μας Ευρώπης; Ή μας πιάνουν απ’ τα μαλλιά οι «συνεταίροι» μας και μας ρίχνουν κάτω, σε βιοτικό επίπεδο Βουλγαρίας, Σλοβενίας, Ρουμανίας και λοιπών ευεργετηθέντων και διαλυθέντων απ’ τους προστάτες , χωρών;
Δια της βίας και με το έτσι θέλω, μας εφαρμόζουν υποβίβαση.
Άλλωστε και παραδείγματος χάρι, δεν βλέπω να μεταρρυθμίζεται και η Γερμανία ως προς το Δημόσιό της. Δεν είδα να το ξεπουλά σε ιδιωτικοποιητές. Το αντίθετα μάλιστα . Όχι μόνο διατηρεί το Δημόσιο της που καθόλου δεν το μετατρέπει σε ιδιωτικό, αλλά το επεκτείνει και στην χώρα μας. Που με το ζόρι την μεταρρυθμίζει.
Έτσι τα Δημόσια μας Αεροδρόμια πουλιούνται στο Δημόσιο της Γερμανίας, που επεκτείνεται, δεν καταργείται, μέχρι την χώρα μας. Και κάποιοι εδώ συνεχίζουν χωρίς ντροπή, χωρίς αιδώ, να συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις. Στη λίστα αυτών που θα ‘ρθει η ώρα να λογοδοτήσουν τώρα προστέθηκαν και άλλοι.
Α.Ρ.