Γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης
Διαμαρτύρονται διάφοροι ξενοδόχοι και ταξιτζήδες στα Χανιά, δημιουργώντας κι ένα μόνιμο θέμα συζήτησης στα τοπικά ΜΜΕ, για τους τζαμπατζήδες τουρίστες που δεν πληρώνουν τους λογαριασμούς τους ή που ζητάνε εκπτώσεις ή που αξιοποιούν ένα είδους εναλλακτικού ρατσισμού για τους Έλληνες που υποτίθεται χρωστάνε σε όλη την Ευρώπη με σκοπό να μην πληρώσουν οι ίδιοι, για να στιγματίσουν στην πραγματικότητα τον χαμηλού εισοδήματος τουρίστα που επισκέπτεται την πόλη μας.
Κι όμως είναι οι χαμηλού εισοδήματος τουρίστες, αφενός λόγω της οικονομικής δυσπραγίας που είναι οικουμενική υπόθεση πλέον κι αφετέρου γιατί και αυτό το είδος τουρισμού αναπτύσσεται στην πόλη με αφορμή τις ενοικιάσεις κατοικιών σε ανθρώπους ποικίλης οικονομικής δυνατότητας, που θα αφήσουν κάτι παραπάνω από το υστέρημα τους σε σχέση με τους περισσότερο εύπορους τουρίστες που δεν ξοδεύουν ούτε σέντσι ακόμα και για την πιο απλή αγορά, είτε που κλείνονται στα ξενοδοχεία τους χωρίς μία επίσκεψη σε μια παραλία ή ένα αξιοθέατο, με αποτέλεσμα λίγοι επιχειρηματίες να έχουν οικονομικό ώφελος δημιουργώντας έτσι ένα είδος μονοπωλίου – είναι μάλιστα οι ίδιοι οι επιχειρηματίες του τουρισμού που προωθούν αυτό το μοντέλο. Ακόμα και οι επισκέπτες των πολλών κρουαζεροπλοίων που καταφθάνουν στην πόλη μας, δεν αφήνουν κατά κοινή ομολογία τίποτα αφού με τη βία παραμένουν πέντε ώρες στην πόλη επισκεπτόμενοι βέβαια συγκεκριμένους και προκαθορισμένους χώρους.
Δεν αντιλέγω ότι υπάρχουν τουρίστες του τύπου που καταγγέλεται από διάφορους (με συνέπεια να είναι σωστές και δίκαιες ορισμένες διαμαρτυρίες) όμως η αλήθεια, δυστυχώς για τους μεγαλόσχημους της τοπικής τουριστικής βιομηχανίας ή τους μικρομεσαίους μιμητές τους, βρίσκεται αλλού: ότι τα όποια μεμονωμένα περιστατικά, δίκαια ή άδικα – αλλά αυτό δεν μας ενδιαφέρει εδώ, μέσα στις δεκάδες χιλιάδες των τουριστών στα Χανιά δεν συνιστούν πρόβλημα. Άρα και η όποια προώθηση του θέματος από τα τοπικά ΜΜΕ είναι λανθασμένη και πολύ φοβάμαι έχει άλλη στόχευση, δηλαδή την στοχοποίηση του χαμηλού εισοδήματος τουρίστα, όπως έγραψα παραπάνω. Είναι βλέπετε η αδυναμία και προφανώς η απροθυμία των ντόπιων τουριστικών παραγόντων να συμβιβαστούν με τα νέα δεδομένα της εποχής, μαθημένοι τόσα χρόνια σε μία κατάσταση που οι ίδιοι επέβαλλαν, κάτω από την προστασία και τη βοήθεια της κεντρικής εξουσίας, στην ανάπτυξη ενός τουρισμού για λίγους και εκλεκτούς και με ακριβές υπηρεσίες. Και ναι, είναι κοινό μυστικό ότι οι ξενοδοχειακές υπηρεσίες και οι μεταφορές στα Χανιά είναι πανάκριβες και μέσα στα χρόνια της κρίσης άρα και κάποια έκπτωση να ζητηθεί σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να είναι μια δίκαια απαίτηση ειδικά όταν ο προϋπολογισμός ενός τουρίστα είναι περιορισμένος.
Αλλά όπως είναι κοινό μυστικό τα παραπάνω άλλο τόσο γνωστό είναι ότι στην τουριστική μας βιομηχανία επικρατούν άθλιες κι εξοντωτικές συνθήκες εργασίας, ότι υπάρχει λειψή ή και ανύπαρκτη ασφάλιση, ότι δίνονται μισθοί πείνας σε πολλές περιπτώσεις, ότι καταπατούνται εργασιακά δικαιώματα και ωράρια, χωρίς όμως να ανοίγει και να προωθείται η αντίστοιχη συζήτηση στα τοπικά ΜΜΕ.