Του Κανάκη Γερωνυμάκη
Τα ωραία γλέντια και τις ωραίες παρέες που γίνονται στην ύπαιθρο της Κρήτης, κάποιες φορές μα τα χαλούνε και μας τα δηλητηριάζουν κάποια βάρβαρα, ενοχλητικά και επικίνδυνα έθιμα και είναι βάρβαρα, ενοχλητικά και επικίνδυνα συνήθεια, που έχουνε βέβαια υποχωρήσει αρκετά και τα δύο, μα κάπου-κάπου μας κάνουνε την ενοχλητική και επικίνδυνη παρουσία τους
Πρώτον. Από το κακό κατάλοιπο των άσκοπων πυροβολισμών, από τις 50 περιπτώσεις εγίνετο και ένας τραυματισμός, και από τις 150 περιπτώσεις εγινότανε θανάσιμος τραυματισμός. Μα εκτός από τον κίνδυνο εδημιουργούν οι πυροβολισμοί ενόχληση και σύγχυση. Πολλά παιδιά αρχίζουνε να κλαίνε και πολλές γυναίκες τρομοκρατούνται. Μα αφού μόνο κακό κάνουνε, χωρίς να αποκλείεται ακόμα και να παραχωρήσει τη θέση του το τραγούδι στο μοιρολόι. Μόνο αυτός που ρίχνει τους πυροβολισμούς αυτούς ικανοποιείται έχοντας τη βλακεία να πιστεύει ότι τον θαυμάζουνε αφού έχει πιστόλι και αφού ξέρει να το κεντά. Έτυχα κάποτε σε ένα χωριό που γινότανε ένας γάμος και μια βάφτιση και θυμήθηκα το Γράμμο (που είχα την ατυχία να λάβω μέρος στον αδελφοκτόνο εμφύλιο πόλεμο). Δέκα φόνους ξέρω που γίνανε σε γλέντια από τις «φέστες» στα περασμένα χρόνια.
Δεύτερο. Εξ ίσου βάρβαρο μα και τώρα που κινείται ο κόσμος με τα αυτοκίνητα είναι και εξ ίσου επικίνδυνο να επιμένει κανείς στον άλλο να πίνει κρασί. Στα παλιά τα χρόνια, και αν θα μεθούσε κανείς, το πολύ-πολύ να έπεφτε χάμω. Ήτανε τότε που λέγανε τη μαντινάδα:
Όποιος το πίνει το κρασί δεν κάνει καλλιμέντο
πέφτει και σπα τση μύτης του το πρώτο πατημέντο
Εμεθύσανε μια φορά στον Βουβά δυό φίλοι, και όταν ξεκινήσανε για να φύγουνε δεν καταφέρανε να πάνε σπίτια τους, μα το πρωί τους βρήκανε πεσμένου στη μέση του δρόμου. Σήμερα όμως, αν θα πέσει κανείς με το αυτοκίνητό του ίσως θα βρεθεί στον κάτω κόσμο. Αν κανείς θέλει να μεθύσει, διακινδυνεύει τη δική του ζωή, όμως δεν πρέπει στα σημερινά δεδομένα να πιάνει κανείς την «καντήλα» με το νεροπότηρο και να λέει στον άλλο: «Στην αφενδιά στου» ή «καλώς να σ’ εύρω». Δηλαδή είσαι υποχρεωμένος να πχεις και εσύ την καντήλα. Μα ο άλλος μπορεί να μην αντέχει να πχει την καντήλα. Ξέρω περίπτωση που υποχρεώσανε κάποιο να πχει κρασί και το ήπχε, μα εγκρεμίστηκε με το αυτοκίνητό του. Μα όταν θα υποχρεώσουνε κάποιον να μεθύσει με συνέπεια να σκοτωθεί, αυτοί που τον υποχρέωσαν είναι οι ηθικοί αυτουργοί για τον θάνατο αυτό.
