Του Μανώλη Καπετανάκη *
Έμπλεοι θείας αγανάκτησης διέρρηξαν τα μεταξωτά κουστούμια και καταπόνησαν τις ρυπαρές φωνητικές τους χορδές οι εντός και εκτός βουλής γραικύλοι και διάπυρα λιβανιστές μιας κατάστασης εδρασμένης στην αντρική και γυναικεία εκμετάλλευση. Ταξική και όχι πατριαρχική. Καυτηριάζοντας την πρόσφατη έκφραση περί «sugar daddies» του γενικού γραμματέα ενός κόμματος ρητορικά αντικαθεστωτικού και ουσιαστικά πολύτιμου (για τα ελληνικά πράγματα και προσώρας) ρεφορμιστικού αγκωναριού του συστήματος.
Εξωφρενικό, εξωφρενικότατο. Οι μαστροποί αποθρασυμένα να τιμούν παρθενία και ηθική στο χωρίς αρχές χαμαιτυπείο του καπιταλισμού!
Άκρα προκλητικό επίσης. Καημός δεν υπάρχει και μομφή δεν επιτρέπεται, όταν υφίσταται ένα απαίσιο φαινόμενο. Τουναντίον είναι μέχρι λιθοβολισμού αποδοκιμαστέα η αποκάλυψη του. Κάτι δηλαδή σαν επιβράβευση του στρουθοκαμηλισμού, αγιοποίηση της εθελοτυφλίας και εξωραϊσμός της εξαχρείωσης. Ευφυέστατη η σύλληψη της κουστωδίας των ολιγαρχών. Καταργούμε κάτι δυσάρεστο, αρκεί να μην το αναφέρουμε!! Οπότε σημασία έχει η έξωθεν καλή μαρτυρία (έξω κούκλα) και καθόλου η στα ενδότερα φρικαλεότητα (μέσα πανούκλα).
Εκτός και αν όσοι αναγνωρίζουν τη διαχρονική ύπαρξη της πορνείας (φερειπείν) στους κόλπους αυτής της με κινητήριο δύναμη το κέρδος και άρα εμπορευματοποιημένης κοινωνίας, ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν. Εξιστορούν μυθεύματα μιας εικονικής πραγματικότητας πλαστά ελεεινής και διασύρουν τον αγγελικά πλασμένο κόσμο της κεφαλαιοκρατικής εξουσίας.
Μήπως όμως, ένεκα λειψής ενημέρωσης και γείωσης με τον περίγυρο, έχει εξαλειφθεί αυτή η πανάρχαιη (ίδιας χρονολογίας με την εμφάνιση της ανισότητας) ανάγκη έστω και μία μικρή μερίδα της θηλυκής (και λιγότερο της αρσενικής) φτώχειας να εκδίδεται σαρκικά για βιοπορισμό; Επομένως κάκιστα, συκοφαντικά αναδεικνύεται και επικρίνεται αυτή η συμπεριφορά. Αφελές ερώτημα. Εκτός και αν εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας όλοι οι οίκοι ανοχής (ταυτόσημοι με τη διαιώνιση-μεταρρύθμιση ενός ευεπίφορου στο ξεφύτρωμα τους υλικού τρόπου παραγωγής). Σε όλες βέβαια τις επίσημες και μη μορφές τους. Στο δια ζώσης κλασσικό επίπεδο της σωματικής σμίξης, μέχρι το σύγχρονο τηλεφωνικό, διαδικτυακό και κινηματογραφικό. Από την «απαλή» εκδοχή της «εθελούσιας» εκπόρνευσης (πληρωμένος και συναινετικός βιασμός), ίσαμε εκείνη την έσχατα βάρβαρη του σεξουαλικού βιασμού.
Προϊόν φαντασίας άραγε το τρισάθλιο περιστατικό του κυκλώματος στον Κολωνό με θύμα τη δωδεκάχρονη και με δράστη το – υπό ενορχηστρωμένη προσπάθεια αθώωσης – νεοδημοκρατικό στέλεχος; Όπως και των αμέτρητων αστυνομικών, που όταν δεν ανοίγουν με ρόπαλα κεφάλια φοιτητών ή δεν πυροβολούν στο ψαχνό Ρομά, επιδίδονται στον προσοδοφόρο ρόλο σκληρών προαγωγών (δεκαεννιάχρονης στην Ηλιούπολη, αλλοδαπές από Καμερούν, Ρουμανία, κλπ). Για να μην επεκταθούμε στη σκοτεινή διαπλοκή κρατικών μηχανισμών με νονούς του υπόκοσμου και το οργανωμένο έγκλημα. Στα Χανιά μάλιστα οι δύο παπάδες που βίαζαν επανειλημμένα (κατά τα` άλλα το «χρηστό» ιερατείο βυσσοδομεί κατά του γάμου των ομοφυλόφιλων) τον με νοητική καθυστέρηση ανήλικο, τώρα αποζημιώνονται αδρά για τον «άδικο» χρόνο προφυλάκισης τους!
Οπωσδήποτε –και δυστυχώς- ορισμένες άπορες φοιτήτριες θα καταντήσουν ερωτικά αντικείμενα, ώστε να εξασφαλίσουν τα δίδακτρα (μία από τις κύριες επιδιώξεις του δούρειου ίππου των ιδιωτικών) στα δημόσια πανεπιστήμια. Ήδη αυτό συμβαίνει σε περιορισμένη κλίμακα και η οποία αυτονόητα θα διευρυνθεί μετά την κατακόρυφη αύξηση των εξόδων σπουδών. Εκτός και αν η φοιτητική πάλη ανατρέψει τον νόμο.
Μα και βέβαια οι δυνάστες και δήμιοι εργατιάς και λαού εκνευρίζονται με την προβολή πτυχών της χολεριασμένης αλήθειας τους. Ακόμη και όταν μία τέτοια παρωνυχίδα της ξεστομίζεται από τον εκπρόσωπο του από τα αριστερά βασικότερου κυματοθραύστη της δυσαρέσκειας της πλειοψηφίας και φαινομενικά αντίπαλου. Από το βήμα μάλιστα του μητροπολιτικού ναού της σιδηρόφρακτης δημοκρατίας τους όπου υμνείται το κολοσσιαίο ψέμα. Ότι δηλαδή μέσα από τις διαδικασίες του διαφεντεύει ο λαός τη μοίρα του.
Διατυπώσεις τέτοιου ύφους σε εποχές επιχειρούμενου στραγγαλισμού και ποινικοποίησης κάθε ιδεολογικής και έμπρακτης αμφισβήτησης των στρατηγικών κατευθύνσεων του συστήματος είναι ανεπιθύμητες, ανεπίτρεπτες. Τα παπικά θέσφατα τους επιδέχονται μικροσκοπικών διαφοροποιήσεων από την αντιπολίτευση (για την εύρυθμη λειτουργία της εναλλαγής διαχειριστών), ενώ η ορθολογιστική, εθνοσωτήρια πολιτική τους θα εφαρμόζεται κατά κεραία. Για οιαδήποτε αιρετική παρέκκλιση υπάρχει χλεύη, απειλές, διώξεις και κάγκελα φυλακής. Μακρονήσια και εκτελέσεις, προς το παρόν θεωρούνται άκαιρα.
Κατάπιε τη γλώσσα του ο γραμματέας με την πανταχόθεν ομοβροντία πυρών, που δέχτηκε και σχεδόν απολογητικά ανέμιζε από τα έδρανα του κοινοβουλίου φωτογραφικά τεκμήρια του ισχυρισμού του. Άλλωστε αδυνατούσε αμήχανα να αποκρούσει την αντικομουνιστική χολή του πρωθυπουργού για την παγκοίνως γνωστή έκταση της πορνείας στο κατ` επίφαση σοσιαλιστικό στρατόπεδο. Όταν, μέχρι την ύστατη στιγμή της κατάρρευσης του και της τυπικής πια επιστροφής στον καθαρόαιμο καπιταλισμό, το σινάφι του με πλήρη επίγνωση εκθείαζε το αίσχος του επί δεκαετίες πριν κραυγαλέου εκτροχιασμού από την πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Με μοιραία πλέον συνέπεια να αναδυθούν ξανά στην επιφάνεια όλα τα σύμφυτα με την ύπαρξη του σάπιου συστήματος γνωρίσματα. Θα ήταν αστειότητα και αντιφατικότητα, αν ψέλλιζε, ότι το κακέκτυπο, νόθο σύστημα που εγκωμίαζε, παρουσίαζε ακριβώς όλα τα κοινά, αισχρά χαρακτηριστικά με το αυθεντικό του Μητσοτάκη.
Μισούν οι κυρίαρχοι θανάσιμα την αλήθεια κακοποιώντας την βάναυσα. Πασχίζουν να πείσουν, ότι η πολιτική της εξαθλίωσης λειτουργεί για το καλό της τάχατε κοινής μας εθνικής οικονομίας. Πως το μέλλον διαγράφεται ευοίωνο. Τα ιδιωτικά ανώτατα ιδρύματα θα διευρύνουν τη δυνατότητα σπουδών. Με την καθιέρωση των απογευματινών χειρουργείων βελτιώνονται οι συνθήκες περίθαλψης. Για τις συμφορές από νεροποντές και πυρκαγιές ευθύνεται η εκδικητικότητα της φύσης. Ένοχος για το μαζικό έγκλημα στα Τέμπη αναγορεύεται εξιλεωτικά ο κάθε τυχαίος μηχανοδηγός. Ο αιμοχαρής εθνικισμός –μεγαλοϊδεατισμός προασπίζει τα συμφέροντα της φυλής και το σύρσιμο στις γεμάτες όλεθρο -σπαραγμό πολεμικές περιπέτειες των δυτικών φονιάδων του πλανήτη υπηρετεί την ασφάλεια της περιοχής!
Δικαιολογημένα εξοργίστηκαν με τις παραπομπές στην πορνεία. Αλλοίμονο και θρυμματιστεί το επιτηδευμένο εξωτερικό κέλυφος της εξαπάτησης των χειμαζόμενων μαζών. Θα εκτεθούν ανεπανόρθωτα και θα τους απομείνει μονάχα η κατασταλτική και στρατιωτική θωράκιση. Όπως οι γυμνοσάλιαγκες, δύσκολα θα κρύβουν την αποκρουστική όψη του εαυτού τους. Όντας νταβατζήδες μιας βαθιά και πλατιά εξαρτημένης πατρίδας, τη ρήμαξαν παραγωγικά, ώστε να επωφεληθούν οι λήσταρχοι των πολυεθνικών και επιβήτορες της ανθρωπότητας. Καθιστώντας την έτσι μια πεντάστερη καμαριέρα. Ξεπούλησαν εξευτελιστικά τα προικιά της. «Εκδίδουν» στα πεζοδρόμια της απομύζησης την εργατική δύναμη κάτω από τους πιο ατιμωτικούς όρους. Παινεύονται για τη μετατροπή κάθε σπιθαμής εδάφους σε πολυβολεία του αμερικανονατοϊκού ιμπεριαλισμού και ταυτόχρονα πυρηνικούς στόχους της Ρωσίας. Δίχως τον παραμικρό δισταγμό εκστρατεύουν οι ντόπιοι ονειροπόλοι δεκανείς με τα πιο επίλεκτα σιδερικά τους συνεργώντας με σιωνισμό –ιμπεριαλισμό στην κόλαση της σφαγής του παλαιστινιακού λαού και την κτηνώδη προσπάθεια συντριβής της αντίστασης του.
Θύμωσε γρυλίζοντας ο σεμνότυφος (και «απληροφόρητος» επ` αυτού) Μητσοτάκης στο άκουσμα της ιεροδουλίας των φοιτητριών. Κόπτεται τόσο για αυτές, ώστε ορθώνει δύσβατα εμπόδια στην απαίτηση τους για σπουδές. Μυωπικά όμως είναι τα αντανακλαστικά του, καθώς και οποιουδήποτε άλλου επίδοξου διοικητή του αστικού κράτους. Καθότι εκλιπαρεί τα αφεντικά την παροχή αντισταθμιστικών οφελών για την παρουσία των βάσεων. Προωθώντας τον στρατιωτικό τουρισμό και υποσχόμενος την αναψυχή (εκτόνωση των γενετήσιων ορμών παναπεί) των μισθοφορικών πληρωμάτων από τα φονικά τερατόπλοια, που συχνά ελλιμενίζονται στη Σούδα. Καμία αναστάτωση δεν του προξένησε μολαταύτα η κατρακύλα της γενέτειρας του, που βαδίζει πιστά στα χνάρια της παλιάς κακόφημης Τρούμπας και απέραντου μπορντέλου. Σύμφωνα με τη συλλογιστική του επιλήψιμο δεν είναι ότι αρνητικό διαπράττεται, αλλά όταν αυτό κατονομάζεται φανερά.
Καθόλου απερίσκεπτη δεν υπήρξε η σκληρή επίθεση του προϊσταμένου της πλουτοκρατίας σε βάρος του επικεφαλή του κόμματος, το οποίο καπηλεύεται σύμβολα, ιδανικά και τις επαναστατικές παραδόσεις της αριστεράς. Γιατί λοιπόν τόσο αχαριστία παρά τις νωπές, χρήσιμες υπηρεσίες υπονόμευσης του αγροτικού και φοιτητικού ξεσηκωμού;
Μετά τον πρώτο νικηφόρο για κεφάλαιο και τα επιτελεία του γύρο αναμέτρησης με τις λαϊκές δυνάμεις, ζητούμενο παραμένει η κατοχύρωση τους. Ειδικά από την απρόβλεπτη ορμητικότητα της φοιτητικής νεολαίας. Σίγουρα μετά το σφράγισμα των επιτυχιών θα ακολουθήσει η επόμενη σαρωτική έφοδος. Θα επιχειρηθεί το αποστράγγισμα οτιδήποτε απόμεινε από τις παλιές κατακτήσεις και διαχωρίζει την αξιοπρέπεια του ανθρώπου της δουλειάς από ένα καταρρακωμένο υποζύγιο με μηδενικά δικαιώματα σε ψωμί, σπουδές, υγειονομική φροντίδα, σύνταξη και ειρήνη. Οραματίζονται τον τερματισμό της αντιλαϊκής εκστρατείας τους, μάλλον όταν καταφέρουν να περάσουν χαλκάδες στα πόδια των προλετάριων και να χαράζουν με το μαστίγιο το κορμί των μισθωτών σκλάβων.
Για την επίτευξη λοιπόν αυτών των κρίσιμων στόχων κάθε αντίληψη αντίστασης στην αντιλαϊκή λαίλαπα έγκαιρα πρέπει να πατάσσεται. Ακόμη και αν εκφέρεται από σχηματισμούς, οι οποίοι υποκριτικά τη διακονούν, αλλά επί του πρακτέου τη ναρκοθετούν.
Τα μηνύματα τρομοκράτησης και υποταγής στέλνονται προς όλες τις κατευθύνσεις και σε όλους του τόνους. Απολυτοποιείται η ορθότητα της άποψης τους. Με φωτιά και σίδερο θα υλοποιούνται οι σχεδιασμοί τους.
Ακούς εκεί τι διαδίδουν οι λασπολόγοι; Πορνεία; Αφανισμένη. Στυγνή εκμετάλλευση εργατικής τάξης; Ευλογείτε την εργοδοσία που σας σιτίζει. Πείνα και στερήσεις; Μηδαμινές και μειούμενες. Ακρίβεια; Διεθνές ζήτημα. Ανεργία; Η αλχημεία της στατιστικής τη συρρικνώνει. Δολοφονίες στα κάτεργα; Απροσεξία εργαζόμενων. Κατασταλτικό ντελίριο; Αποκλειστικά για το περιθώριο που διασαλεύει τη γαλήνη του συνόλου. Ξεκλήρισμα αγροτιάς; Μέτρα προσαρμογής στα νέα δεδομένα. Σπουδές, περίθαλψη; Πληρώνεις, τα έχεις. Εφιαλτικό περιτριγύρισμα πολεμικών κινδύνων; Ενταγμένοι στη «σωστή πλευρά της ιστορίας» να κοιμόσαστε μακάρια. Τουλάχιστον όσο ξέγνοιαστα αναπαύονται σε λίμνες αίματος Παλαιστίνιοι, Σύριοι, Λίβυοι, Ιρακινοί, Ουκρανοί.
Πότε μειλίχια, άλλοτε ουρλιάζοντας και σαν η γλώσσα δεν φρονιμεύει, τότε με την πειθώ του βούρδουλα χειρίζονται τον εχθρό λαό. Διαθέτουν εκκωφαντικά ηχεία για τη διάδοση της φωνής τους. Καταφέρνουν να σκεπάσουν το απομονωμένο, καθημερινό βογγητό του μεροκαματιάρη και τα αναθέματα του ενάντια τους.
Όταν όμως μετουσιώνονται σε συνθήματα διαμαρτυρίας και διεκδίκησης και ενώνονται στους δρόμους των αγώνων μαζικά, δυναμικά, οργανωμένα, ασυμβίβαστα μονομιάς η φωνή των τυράννων καταντά ψίθυρος, που σβήνει μπροστά στον σίφουνα του λαού.
Σε αυτό το πεδίο ξεχωρίζει ποια -αδιάκριτα μεγέθους- πολιτική δύναμη είναι αφοσιωμένη στη λαϊκή υπόθεση. Η ήρα που εξαπολύει άσφαιρους μύδρους καταγγελίας και σκηνοθετεί συμβολικές κινητοποιήσεις μαζί με τα παραλυτικά αέρια των -κατ` αυτούς- μεσσιανικών εκλογών; Ή το στάρι που διαρκώς διατρανώνει την κρίσιμη αναγκαιότητα να πλημμυρίσουν οι δρόμοι των αγώνων σαν η μόνη διέξοδος στον ζόφο, που απλώνει το κράτος -νταβατζής του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών;
* μέλος της Πρωτοβουλίας Αντίστασης