Περισσότερο ανησυχία παρά αισιοδοξία προκαλούν όσα πληροφορούμαστε σχετικά με τις εξορύξεις υδρογονανθράκων στην Κρήτη. Τα οφέλη για την Κρήτη φαίνεται ότι θα είναι μικρά ενώ ανά πάσα στιγμή και σε περίπτωση ατυχήματος κινδυνεύει με ολοκληρωτική καταστροφή η τουριστική βιομηχανία που αποτελεί τον κεντρικό πυλώνα της οικονομίας του νησιού.
Χαρακτηριστικές είναι και οι δηλώσεις που είχε κάνει ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της “Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων” Γιάννης Μπασιάς σύμφωνα με τον οποίο οι εταιρείες που έχουν την τεχνική και οικονομική δυνατότητα να δραστηριοποιηθούν σε μεγάλα θαλάσσια βάθη, όπως αυτά που απαντώνται στο Κρητικό πέλαγος μετρώνται στα δάχτυλα του ενός χεριού ενώ η τεχνολογία που θα επιτρέψει γεωτρήσεις σε βάθη μεγαλύτερα από τα 3.000 μέτρα δεν είναι ακόμη διαθέση αλλά θα είναι περίπου την εποχή που θα αποφασιστεί η πραγματοποίηση γεωτρήσεων. Με άλλα λόγια, η Κρήτη θα γίνει πειραματόζωο για τη δοκιμή τεχνολογιών που δε θα έχουν ξανά δοκιμαστεί.
Περισσότερο ανησυχία προκαλεί η χθεσινή συνέντευξη στην εφημερίδα “Χανιώτικα Νέα” και στον δημοσιογράφο Γιώργο Κώνστα.
Στη συνέντευξη επαναλαμβάνει ότι σήμερα δεν υπάρχει η τεχνολογία για τέτοιου είδους εξορύξεις αλλά ευελπιστεί ότι σε τρία χρόνια “το timing θα είναι πολύ καλό για τους επενδυτές” αφού η τεχνολογία προχωρά πολύ γρήγορα, υπάρχουν “ασφαλιστικά συμβόλαια”, “η νομοθεσία εξελίσσεται πολύ γρήγορα”.
Στην ίδια συνέντευξη γίνεται ξεκάθαρο ότι δεν έχουν βάση όσα αναφέρονται ότι οι Έλληνες θα πλουτίσουν από την εξόρυξη πετρελαίων αφού τα κέρδη θα πάνε κυρίως στις πολυεθνικές. Λέει χαρακτηριστικά:
“Αν δει (ο επενδυτής) ότι θα πρέπει να δαπανήσει 100 εκ. για να πάρει 50 εκ. θα σηκωθεί να φύγει. Πρέπει να καταλάβουμε ότι η ανάπτυξη έρχεται σιγά-σιγά, πρέπει να ξεχάσουμε τα δανεικά χρήματα που έρχονταν για χρόνια στην πατρίδα μας”.
Αλλά οι εξορύξεις δεν πρόκειται να δημιουργήσουν ούτε πολλές νέες θέσεις εργασίας, αφού όπως αναφέρει ο Γ. Μπανιάς, “δεν υπάρχει στην Ελλάδα εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό”:
“Οι εταιρείες θα φέρουν κόσμο από το Τέξας, τη Νορβηγία, Αγγλία, Ιταλία η αλλού, ανθρώπους που ξέρουν τη συγκεκριμένη εργασία”.
Οι όποιες θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν για τους “ιθαγενείς” προβλέπεται να είναι χαμηλής εξειδίκευσης, με απόφοιτους τεχνικών λυκείων:
“Να βγάζουν ειδικότητες χρήσιμες στην πετρελαϊκή βιομηχανία για τις οποίες δεν θα υπάρχει ανάγκη για …διδακτορικό. Χρειάζονται άνθρωποι που να ξέρουν να κάνουν καλά τη δουλειά τους, να έχουν σπουδάσει αλλά δεν χρειαζόμαστε ιδιαίτερα ανθρώπους με διδακτορικά”.
Άρα, οι εξορύξεις και η είσοδος των τεράστιων εταιρειών στην Κρήτη που θα θέσει σε κίνδυνο την τουριστική βιομηχανία δεν πρόκειται να βοηθήσει στη συγκράτηση του αριθμού φυγής των νέων ανθρώπων υψηλής εξειδίκευσης από τη χώρα. Η Κρήτη και η Ελλάδα προορίζεται ως χώρα χαμηλής εξειδίκευσης, αναλώσιμου, εργατικού δυναμικού.
Όσο για τον κίνδυνο ατυχήματος ο κ. Μπανιάς δεν αρνείται ότι υπάρχει αυτή η πιθανότητα αλλά θεωρεί ότι επειδή η ζημιά για τις εταιρείες από ένα ατύχημα στο χρηματιστήριο θα είναι τεράστια, θα κάνουν ότι μπορούν για να το αποφύγουν.
Είπε:
“Έγινε ένα ατύχημα στον κόλπο του Μεξικό, δεν γίνονται κάθε μέρα τέτοια ατυχήματα!”
Αλλά παραδέχτηκε:
“Το ατύχημα είναι πάντα πιθανό”.
Για να συνεχίσει:
“Εμείς θα είμαστε αυτοί που θα σώσουμε το κλίμα; Η Ελλάδα;”
Όμως, δεν απάντησε στο ερώτημα για το ποιες θα είναι οι συνέπειες ενός ατυχήματος όχι για τις εταιρείες αλλά για την Κρήτη και τους κατοίκους της.
Την ίδια στιγμή, όπως είχε δηλώσει και σε εκδήλωση στα Χανιά ο Σταύρος Λυγερός, πρέπει να θεωρείται δεδομένος ο ενεργότατος ρόλος των αμερικανονατοϊκών δυνάμεων για τη διαφύλαξη των εξορύξεων, σηματοδοτώντας με αυτό τον τρόπο την περαιτέρω στρατιωτικοποίηση μέρος του νησιού για τη διαφύλαξη της επένδυσης των εταιρειών.
“Μιλάμε για πολύ μεγάλες εταιρείες που έχουν κρατικές σχέσεις”, είπε ο κ. Λυγερός για να σημειώσει ότι ο νυν Υπουργός Ενέργειας της κυβέρνησης Τραμπ των ΗΠΑ, κ. Rex Tillerson, υπήρξε Διευθυντής της ExxonMobil που θα δραστηριοποιηθεί στην Κρήτη.
Άραγε, αυτό είναι το μέλλον που θέλουμε για το νησί;
Τι είδους οφέλη έχει διασφαλίσει η κυβέρνηση για την Κρήτη ως αντιστάθμισμα για τους μεγάλους κινδύνους που δημιουργούνται; Με ποιον τρόπο ο Περιφερειάρχης και οι Δήμαρχοι της Κρήτης κάνουν τις απαραίτητες κινήσεις για να διασφαλίσουν τα συμφέροντα των κατοίκων του νησιού;
Ποια είναι πραγματικά τα οφέλη που έχουν οι Κρητικοί από τις εξορύξεις;
Θα μειωθούν οι τιμές των καυσίμων;
Και ποια η λογική επένδυσης τόσο βαρυά στα ορυκτά καύσιμα όταν σε όλο τον κόσμο οι χώρες κινούνται για την απεξάρτηση από αυτά;
Το μέλλον δεν είναι στα ορυκτά καύσιμα. Τα ορυκτά καύσιμα είναι το παρελθόν που γίνεται προσπάθεια να ξεπεραστεί. Ακόμη και η ExxonMobil, μαζί και η Shell, Total, Statoil, αναγνωρίζουν ότι το μέλλον είναι στις ανανεώσιμες και εναλλακτικές πηγές ενέργειας και αρχίζουν να επενδύουν εκεί.
Γιατι στην Ελλάδα κινούμαστε με το βλέμμα προς το παρελθόν;