Ο Ανελκυστήρας

-Με τα ευσεβή τους έργα, στους καιρούς τους σκοτεινούς όπως τούτος που περνάμε κι άγνωστο αν θα τελειώσει  (για τον κόσμο που δεν έχει τρόπους πώς να τα μπαλώσει) φτιάζουν κάποιοι ανελκυστήρα ν’ ανεβούν στους ουρανούς.

-Και τους πάει εκεί πάνω, στ’ ουρανού ψηλά το θόλο που ‘ναι αστροκεντημένος, όπου ακούνε μια φωνή: «Όσοι ήρατε ‘δε πάνω, είστε όλοι χριστιανοί; Είναι ένας σας – για δείγμα – που δεν πρόσφερε με δόλο;»¨

-Θέλατε να σας καθίσω εκ δεξιών μου δηλαδή μια που δίνατε δεκάρες… εκ του υστερήματός σας, δήθεν πως αυτό το ξέρω μόνο ΕΓΩ κι ο εαυτός σας, ενώ κάνατε προσπάθειες, κάποιος έστω να σας δει!

-Εσύ πνεύμα εκεί πέρα, που ζαρώνεις στη γωνία, που ‘χανε σταλιές ιδρώτα τα λεφτά που είχες κλέψει , ποιος θαρρούσες πως μπορούσε στην αλήθεια να πιστέψει πως θα έσβηνες το κρίμα με την «Αγαθοεργία»;

-Εσύ πνεύμα που υπήρξες ισοβίως πολιτικώς και ποτέ δεν εσεβάστης τους φτωχούς σου ψηφοφόρους, μα τους άλλαζες τα φώτα με ακρίβειες και με φόρους, πρόσφερες σ’ «οίκο ευγηρίας».. τάχα ότι είσαι χριστιανός!

-Μα και συ πνεύμα που μπήκες εκουσίως στη δουλειά μου κι έλεγα πως εξ ιδίων έδινες λίγα λεφτά, τώρα που ‘ρθες εδώ πέρα δεν περνούν σε ΜΕΝΑ αυτά και στην κάρα σου θα πέσουν ο θυμός και η οργή ΜΟΥ!

-Εσύ πνεύμα που υπήρξες των σκανδάλων η πηγή, κουτσομπόλα αντροχωρίστρα και εξώλης και προώλης, κι αν βοηθούσες το ταμείων το «Φιλόπτωχον» της πόλης, νόμιζες πως οι ντροπές σου θα παρέμεναν στη Γή;

-Σ’ έβλεπα από δε πάνω και πονούσα, αν και ΘΕΟΣ, που ‘χα τέτοια κολασμένη και ανάξια θυγατέρα και σκεφτόμουν: Βρε κατσίκα, δε θα έρθεις κάποια μέρα; Τώρα πως θα τα «σκεπάσεις» στο ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΜΟΥ εμπρός;

Κι όπως είναι ζαρωμένος των  πνευμάτων ο χορός μια φωνή βροντώδης βγαίνει: «έλα εωσφόρε πάρτους και στην πίσσα που κοχλάζει, ότι και να λένε βάλτους μα κανένας τους δεν είναι από ρύπους καθαρός!!!»

Από την ανέκδοτη συλλογή «Κνηδικόν οξύ

Αντώνης Χαρχαλάκης

Συγγραφέας – ερευνητής – ποιητής

"google ad"