Όπως σημειώνει ο κ.Βαρουφάκης «σε τι ακριβώς θα μας βοηθούσε όμως μια τέτοια ρύθμιση; Πέρσι, το ΑΕΠ της χώρας ήταν 176 δισ. ευρώ. Οι αποπληρωμές μας στους δανειστές κατά τη διάρκεια του 2015 ανήλθαν στα 21,9 δισ., δηλαδή στο 12,4% του ΑΕΠ ή στο 43% (!) των δημόσιων εσόδων. Ακόμα κι αν είχαμε “διασφαλίσει” τον “κόφτη-ταβάνι” αποπληρωμών ύψους 15% του ΑΕΠ, καθόλου δεν θα μας βοηθούσε (καθώς οι αποπληρωμές μας ήταν χαμηλότερες του 15% του ΑΕΠ)».
«Σύμφωνα με τα ισχύοντα δεδομένα» λέει αναφερόμενος στον “κόφτη”, «πρόκειται να ενεργοποιηθεί μόνο το 2022 και το 2023, χρονιές που οι αποπληρωμές μας υπερβαίνουν το όριο του 15%. Ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση όμως, το όφελος είναι διαχρονικά αμελητέο: 7 δισ. το 2022 και 2,3 δισ. το 2023».
Πηγή: efsyn,gr
Τονίζει, δε, ότι «όμως για την περίοδο 2015 – 2030, αν ο “κόφτης” του 15% αποτελεί όντως λυτρωτική “λύση”, που καθιστά το χρέος βιώσιμο (κάτι που δεν ισχύει), τότε τα εύσημα τα αξίζουν οι κ. Σαμαράς και Βενιζέλος, οι οποίοι […] “διασφάλισαν” πως την περίοδο 2015 – 2030 οι ετήσιες αποπληρωμές κατά μέσο όρο δεν θα ξεπερνούν το 11% του ΑΕΠ».
Κάτι το οποίο όμως, σύμφωνα με τον κ.Βαορυφάκη, δεν δίνει λύση στο πρόβλημα του χρέους. «Τα περασμένα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ (ορθά) απέρριπτε τον ισχυρισμό της συγκυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ πως ο περιορισμός των αποπληρωμών σε, κατά μέσο όρο, 11% του ΑΕΠ καθιστούσε το χρέος βιώσιμο. Με την πρόσφατη συνέντευξή του στην “Εφ.Συν.”, ο πρωθυπουργός, ακουσίως βέβαια, γίνεται αρωγός των επιχειρημάτων των κ. Σαμαρά και Βενιζέλου. Καλό θα ήταν οι συνεργάτες του να είναι πιο προσεκτικοί.
Το χρέος παραμένει καθ’ όλα μη βιώσιμο και κανένας «κόφτης» δεν πρόκειται να αλλάξει αυτήν την πραγματικότητα –ιδίως αυτός που σήμερα συζητείται. Μόνο η άμεση παύση της επιταχυνόμενης λιτότητας (δηλαδή μείωση του μεσοπρόθεσμου στόχου πρωτογενούς πλεονάσματος από το 3,5% κάτω του 1,5%), σε συνδυασμό με πραγματική αναδιάρθρωση χρέους, μπορεί να δώσει ανάσες στη χώρα ανατρέποντας τη σκοτοδίνη χρέους-ύφεσης» καταλήγει ο πρώην υπουργός Οικονομικών.