Μπορεί τα θέατρα να είναι κλειστά αυτή την περίοδο -εξαιτίας του κορωνοϊού- αλλά η υπόθεση του Δημήτρη Λιγνάδη είναι η καλύτερη θεατρική παράσταση που έχει ανέβει στη χώρα μας από τότε που υπάρχει το ελληνικό θέατρο.
Ο πιο ισχυρός, ίσως, άνδρας στο ελληνικό θέατρο, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, βρίσκεται μέσα σε μια χιονοστιβάδα φημών και ανώνυμων καταγγελιών για σεξoυαλική κακοποίηση -που τον φωτογραφίζουν- και αναγκάζεται να παραιτηθεί για να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Τι από αυτά είναι αλήθεια;
Αυτό αφορά την Δικαιοσύνη. Το ενδιαφέρον είναι αυτό που συμβαίνει τώρα στο πρόσωπο Δημήτρης Λιγνάδης, στον ήρωα της υπόθεσης.
Στα social media, οργιάζουν οι φήμες πως οι φίλοι του Δημήτρη Λιγνάδη σβήνουν από τους λογαριασμούς τους τις κοινές τους φωτογραφίες.
Άνθρωποι που μέχρι πριν από μερικούς μήνες στήριζαν τον Δημήτρη Λιγνάδη και προέτασσαν γενναία τα στήθη τους για να τον προστατεύσουν -εξυμνώντας το ταλέντο του και καλώντας τους πολίτες να μη τον πυροβολούν γιατί τον ξέρουν χρόνια και έχει πολλά να δώσει ακόμα- ξαφνικά μετατρέπονται σε διώκτες του. Ακόμα και η γλυκύτατη Έλενα Ακρίτα στράφηκε κατά του Δημήτρη Λιγνάδη.
Παράλληλα, εμφανίζεται οδηγία προς τους δημοσιογράφους της ΕΡΤ να παίζουν πλάνα του Δημήτρη Λιγνάδη, όπου είναι μόνος του.
Δηλαδή, η κάτωθι φωτογραφία δεν πρέπει να εμφανιστεί στην ΕΡΤ γιατί ο Δημήτρης Λιγνάδης είναι με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, με τον οποίο διατηρεί φιλικές σχέσεις, και φέρεται να διορίστηκε διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου με προσωπική του εντολή.
Ούτε η επόμενη φωτογραφία πρέπει να εμφανιστεί γιατί μπορεί κάποιοι να θυμηθούν πως το περασμένο καλοκαίρι, το ζεύγος Μητσοτάκη πήγε με στρατιωτικό ελικόπτερο από την Αντίπαρο στην Επίδαυρο, για να παρακολουθήσει τους “Πέρσες” του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία του εκλεκτού τους, Δημήτρη Λιγνάδη.
"google ad"
Το ότι η υπόθεση Λιγνάδη περιέχει σεξoυαλικά σκάνδαλα μένει να αποδειχτεί, το ότι η υπόθεση Λιγνάδη έχει πολιτικό χαρακτήρα και είναι θέμα κομματικής αντιπαράθεσης είναι βέβαιο.
Αυτή τη στιγμή, ο ήρωάς μας μοιάζει να είναι μόνος του.
Η μοναξιά του ήρωα.
Πρέπει να είναι τραγική η μοναξιά για κάποιον που μέχρι πριν από μερικές μέρες είχε το προνόμιο να είναι συνομιλητής κορυφαίων προσωπικοτήτων, όπως ο γοητευτικός Ευάγγελος Βενιζέλος.
Πρέπει να είναι τραγικό τη μία μέρα να σε γλείφουν όλοι και την επόμενη να κάνουν πως δεν σε ξέρουν.
Αλλά είναι πραγματικά μόνος του ο Δημήτρης Λιγνάδης;
΄Ή μήπως η επιβίωσή του είναι δεμένη με την επιβίωση και άλλων ανθρώπων πιο ισχυρών από αυτόν;
Σε αυτή τη σπουδαία παράσταση, κανείς δεν ξέρει τη συνέχεια. Ούτε καν ο κεντρικός ήρωας. Αυτό είναι που κάνει αυτή την παράσταση συγκλονιστική.
Θα φτάσουν οι καταγγελίες στην Δικαιοσύνη, ή τα στόματα θα κλείσουν;
Θα συνεχίσουν οι φίλοι του Δημήτρη Λιγνάδη να εξαφανίζουν τις κοινές τους φωτογραφίες;
Μήπως κάποιος ισχυρός “φίλος” του σκεφτεί πως, αντί να εξαφανίζει τις κοινές τους φωτογραφίες, θα ήταν καλύτερα να εξαφανιστεί ο ίδιος ο Δημήτρης Λιγνάδης;
Αυτό θα ήταν πολύ βολικό.
Μια αυτοκτονία, ένα “ατύχημα”, μια δολοφονία από αγνώστους, και όλα καλά.
Ο νεκρός δεδικαίωται και πάμε παρακάτω. Δεν μπορείς να πας τους νεκρούς στο δικαστήριο.
Ή μπορεί πάλι ο Δημήτρης Λιγνάδης να βρεθεί στη φυλακή ή ακόμα και να επιστρέψει θριαμβευτικά αθώος στην διεύθυνση του Εθνικού Θεάτρου.
Όλα τα σενάρια παίζουν.
Τα τελευταία χρόνια δεν βλέπω πολύ θέατρο γιατί το βαριέμαι.
Σκεφτόμουν ότι τι να μου πει το πτώμα του μικρού Αστυάνακτα πάνω στην ασπίδα του Έκτορα στις Τρωάδες, όταν ξυπνάγαμε κάθε πρωί με πνιγμένα παιδιά στο Αιγαίο;
Τι να μου πουν όλα αυτά τα θεατρικά για την πτώση ισχυρών ανδρών άλλων εποχών, όταν κανείς δεν ενδιαφέρεται για τους ανθρώπους που πέφτουν σήμερα δίπλα του;
Σήμερα, οι πιο σπουδαίες και δυνατές παραστάσεις είναι στη ζωή, όχι στο θέατρο. Το θέατρο είναι νεκρό.
Η τελευταία παράσταση του Δημήτρη Λιγνάδη είναι σκηνοθετημένη από τη ζωή, και σου κόβει την ανάσα.
Αν ο Δημήτρης Λιγνάδης είναι πραγματικός καλλιτέχνης, πρέπει να είναι ενθουσιασμένος.
(Αυτούς που σβήνουν τις κοινές φωτογραφίες με τους φίλους τους και κάνουν πως δεν τους ξέρουν, όταν οι φίλοι τους είναι σε δύσκολη στιγμή, να τους θυμάστε την επόμενη φορά που θα τους ακούσετε να μιλάνε για τις μεγάλες αξίες της ζωής, όπως η φιλία. Κι αν έχετε κάνα γιαούρτι εύκαιρο, μην το λυπηθείτε.)