«’Φύγετε από τα τουρκικά χωρικά ύδατα‘ απαιτεί το πλήρωμα σκάφους της τουρκικής ακτοφυλακής. Οι Έλληνες ψαράδες ανταπαντούν: ‘Όχι, δεν θα το κάνουμε. Εδώ είναι ελληνικά ύδατα’ – Σκηνές σαν κι αυτές επαναλαμβάνονται καθημερινά στα νερά του Αιγαίου…». Κάπως έτσι περιγράφει την κατάσταση στο Αιγαίο ρεπορτάζ της Βαυαρικής Ραδιοτηλεόρασης (BR) με τίτλο «O νέος φόβος της Ελλάδας για τον προαιώνιο εχθρό, την Τουρκία». Με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις, σχολιάζουν τα τεκταινόμενα ο καθηγητής Παναγιώτης Τσάκωνας από το ΕΛΙΑΜΕΠ και ο πρέσβης επί τιμή Αλέξανδρος Μαλλιάς.
Aναφορικά με τις προθέσεις της Τουρκίας, που επιθυμεί να στείλει ερευνητικά πλοία για το φυσικό αέριο νότια της Κρήτης, ο Αλ. Μαλλιάς αναφέρει: «Ο ίδιος ο Ερντογάν έχει πει ότι θέλει να κάνει κάτι τέτοιο και μάλιστα φέτος. Είμαστε λοιπόν αναγκασμένοι να είμαστε προετοιμασμένοι για παν ενδεχόμενο».
Αλλά τι σημαίνει «παν ενδεχόμενο» διερωτάται η BR; «Οι Τούρκοι στρατιώτες θα καταλάβουν ένα ελληνικό νησί;» Ο Π. Τσάκωνας απαντά: «Όχι, όχι, δεν θα φτάσει μέχρι εκεί. Αυτό που είναι πιθανό είναι ο Ερντογάν ή η Τουρκία του Ερντογάν να στείλει πλοίο στα ελληνικά χωρικά ύδατα, για παράδειγμα στις ακτές της Κρήτης, για να δοκιμάσει τις ελληνικές αντιδράσεις. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα θερμό επεισόδιο. Αλλά όχι κάτι παραπάνω από αυτό». Όσο για το τι θα μπορούσε να θεωρηθεί «θερμό επεισόδιο», ο Π. Τσάκωνας δεν κάνει υποθέσεις, ενώ θεωρεί ότι η Ελλάδα πρέπει να στηριχθεί στη διπλωματία και την αποτροπή. Όπως παρατηρεί η ΒR «διπλωματία σημαίνει όλοι οι δίαυλοι επικοινωνίας με την Τουρκία να παραμένουν ανοιχτοί. Αποτροπή σημαίνει να δείξεις τη σημαία σου, ακόμη και με στρατιωτικά μέσα στη Μεσόγειο». Αυτό φαίνεται να πιστεύει και ο Αλ. Μαλλιάς, ο οποίος «καταφεύγει στον Πρώσο στρατηγό Καρλ φον Κλάουζεβιτς … Για να αποτρέψεις μια σύγκρουση, πρέπει να είσαι πολύ καλά προετοιμασμένος για τη σύγκρουση, αναφέρει ο Έλληνας διπλωμάτης, κάνοντας αναφορά στον πρωτοπόρο της στρατιωτικής σκέψης».
Ο τουρκικός επεκτατισμός προς δυσμάς και η «ultima ratio»
Ανάλυση σχετικά με το ενδεχόμενο κλιμάκωσης στα ελληνοτουρκικά παραθέτει και η Nordwest Zeitung, κάνοντας λόγο «για κίνδυνο πολέμου που απειλεί την Ανατολική Μεσόγειο – μεταξύ δύο νατοϊκών συμμάχων» και παρατηρεί ότι «μέχρι σήμερα ελάχιστοι στη Γερμανία παίρνουν στα σοβαρά το ενδεχόμενο ανάφλεξης».
Το ερώτημα που θέτει ο δημοσιογράφος είναι πώς πρέπει να αντιμετωπίσει κανείς μια χώρα – ταραχοποιό; «Αυτό ακριβώς διερωτώνται και οι Έλληνες, όταν πρόκειται για την γείτονα Τουρκία. Ναι, για μια νατοϊκή σύμμαχο. Αλλά αυτό δεν είναι κάτι νέο» παρατηρεί ο αρθογράφος, παραπέμποντας στην κρίση των Ιμίων το 1996 και σημειώνοντας ότι σήμερα οι Έλληνες θεωρούν ότι η Τουρκία «δεν μπορεί να χαλαρώσει. Σίγουρα όχι με έναν αυταρχικό ηγέτη, που θα ήθελε να είναι σουλτάνος, που εισβάλει με τα στρατεύματά του στη Συρία και παίρνει θέση ανοιχτά στον λιβυκό εμφύλιο. (…) To τουρκικό δόγμα είναι το εξής: Η Ανατολική Μεσόγειος μας ανήκει σε μεγάλο μέρος. Είναι η δική μας μπλε πατρίδα».
Από την άλλη, για την Ελλάδα, αναφέρει ο αρθρογράφος, η συμφωνία Λιβύης –Τουρκίας πρέπει άμεσα να ακυρωθεί. Και όπως παρατηρεί : «Η Ελλάδα φοβάται ότι η Τουρκία θα δημιουργήσει σύντομα και πάλι τετελεσμένα στη Μεσόγειο, τα οποία πλήττουν την ελληνική εδαφική ακεραιότητα. Για τον λόγο αυτό ο Ερντογάν έχει θέσει χρονικό στόχο: το 2023, 100 χρόνια μετά την ίδρυση της σύγχρονης Τουρκίας. Τότε, με τη Συνθήκη της Λωζάννης χαράχθηκαν τα σύνορα με την Ελλάδα και τη Συρία. Ακριβώς αυτή η Συνθήκη είναι για τον νεο-οθωμανό Ερντογάν αγκάθι. Πιστεύει ότι η Ελλάδα πήρε τότε μεγάλο μέρος της πίτας στην Ανατολική Μεσόγειο. Έτσι θέλει να μετακινήσει τα τουρκικά σύνορα πιο δυτικά. Αυτό πρέπει να ανακοπεί. Πρωτίστως διπλωματικά, ενδεχομένως νομικά. Αν χρειαστεί στρατιωτικά. Άμυνα ως «ultima ratio», εκτιμά ο αρθρογράφος.