Εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου του ΙΣΧ, με οδύνη και θλίψη, αναγκάζομαι να αποχαιρετήσω για πάντα, ένα εκλεκτό συνάδελφο, ένα πρότυπο ανθρώπου και επιστήμονα τον αξέχαστο γιατρό Σπύρο Καστανάκη.
Αυτός ο θάνατος πήρε από κοντά μας για λογαριασμό της αιωνιότητας, ένα γενναίο, γνήσιο ανθρωπιστή γιατρό. Είμαστε όλοι σήμερα εδώ, για αυτό το στερνό αντίο στο λειτουργό του Ασκληπιού, στον εκλεκτό επιστήμονα, στο ξεχωριστό άνθρωπο που σεβάστηκε και υπηρέτησε τις ανθρώπινες αξίες.
Έζησε και αγωνίστηκε για τα ιδανικά του λειτουργήματός του, με τη συνείδηση του επιστήμονα, του πατριώτη και του οικογενειάρχη, χαρακτηριστικά που συνδύαζε πάντα στον γεμάτο προσφορά και δράση πολυτάραχο βίο του. Γεννήθηκε στα Χανιά το 1931, σπούδασε στο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης από όπου πήρε πτυχίο το 1957, πήρε την ειδικότητα του χειρουργού το 1965 και σαν στρατιωτικός γιατρός υπηρετώντας την πατρίδα, πρόσφερε τις υπηρεσίες του στον Έβρο από το 1970 έως το 1971, την Αθήνα από το 1971 έως το 1976, την Αρκαδία από το 1976 έως το 1979, τη Θεσσαλονίκη από 1979 έως 1989, ξανά την Αθήνα από 1989 έως το 1992, οπότε και επέστρεψε στα αγαπημένα του Χανιά, όπου πρόσφερε τις υπηρεσίες του μέχρι σήμερα.
Η αγγελία του θανάτου του, σκόρπισε θλίψη στη κοινωνία μας. Θλίψη στους ασθενείς που ευεργετήθηκαν και θεραπεύτηκαν από το διακεκριμένο επιστήμονα, γιατί ο Σπύρος Καστανάκης στάθηκε πάντα στο πλευρό του απλού ανθρώπου, του φτωχού και ταπεινού, ενδιαφέρθηκε για την υγεία του και τη ζωή του, όχι μόνο σαν γιατρός αλλά και σαν συνάνθρωπος.
Θλίψη στην οικογένεια του για την οποία αποτέλεσε πρότυπο συζύγου, πατέρα και φίλου συνάμα.
Το ξάστερο μυαλό του, οι καθαροί ορίζοντες, η πολυμάθεια του ήταν η μια πλευρά της προσωπικότητας του. Αυτή η πλευρά τον ξεχώρισε, τον κράτησε αγνό, ελεύθερο, αμόλυντο, ιδανικό, γενναίο. Αυτή είναι η πλευρά που θα τον κρατά ζωντανό στη μνήμη μας για πάντα.
Ο Σπύρος Κατσανάκης ήταν άνθρωπος γεμάτος ανθρωπιά με μεγάλη κοινωνική προσφορά και δράση. Πρόσωπο ανώτερου ήθους, είχε επάξια κατακτήσει τον σεβασμό και την αγάπη όλων μας. Έμεινε μέχρι τέλους βράχος ασάλευτος των ιδανικών και των αξιών του. Αφήνει ζηλευτό όνομα και πλούσια διαθήκη αξιών σε όλους εμάς, αλλά και στο γιο του τον Μιλτιάδη, τον πρόεδρο μας, τον πρόεδρο του ΙΣΧ για να βαδίζει πάντα στον ίδιο δρόμο. Συλλυπούμαστε θερμά όλη του την οικογένεια.
Ας είναι αιωνία η μνήμη του.