Στην Κίνα το κομουνιστικό πείραμα απέτυχε όπως παντού όπου εφαρμόστηκε ο “υπαρκτός σοσιαλισμός.” 
Δεν σημαίνει βεβαίως ότι η αδικία και η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο εξαλείφθηκε από τον πλανήτη γη. Αντίθετα έχει θεριέψει και εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και τρώγει τις σάρκες των λαών.Είναι όμως δύσκολο -και αποδείχτηκε στην πράξη – να εφαρμοστούν συστήματα και να διαρκέσουν επί μακρόν, όταν δεν θα έχουν μέσα τους το σπέρμα της ελευθερίας και της δημοκρατίας αλλά και της αυτενέργειας των πολιτών.Η Κίνα τώρα και πολλά χρόνια έχει προσχωρήσει στην ανάπτυξη τηςοικονομίας της αγοράς και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.Οι Κινέζοι εργαζόμενοι εργάζονται ως δούλοι όπως της πρωταρχικής ευρωπαϊκής συσώρευσης -αντί πινακίου φακής-
για να αυξήσουν τα κέρδη τους οι αμερικάνικες και ευρωπαϊκές πολυεθνικές και η νέα αστική τάξη της Κίνας. Στην κυβέρνηση της Κίνας κυβερνά το κατευφημισμόν Κ.Κ.Κίνας μονοκομματικά και ανελεύθερα όπως τις ευρωπαικές και τις λατινοαμερικάνικες δικτατορίες των περασμένων δεκαετιών. Πότε ήταν; Νομίζω στο 1991 όπου διαμαρτυρήθηκαν ζητώντας περισσότερες ελευθερίες οι φοιτητές του Πεκίνου, στην πλατεία Τιεν -αν- μεν, και άλλοι εφονεύθησαν,κι άλλοι διώχθησαν και φυλακίσθησαν.Τότε συγκινημένος ο σπουδαίος ποιητής του “ΤΑΫΓΕΤΟΥ” Νικηφόρος Βρετάκος είχε γράψει στην “ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ”¨ “Τυφεκίσθηκα κι εγώ μαζί με τους φοιτητές της Κίνας.” Η Κίνα ανέρχεται πολύ σύντομα ίσως, σε πρώτη οικονομική δύναμη του κόσμου χάριν του δικτατορικού καθεστώτος και της υπερεκμετάλλευσης του λαού της.
Την ιδιότυπη αυτά φασιστική δικτατορία πολλοί είναι που τον ονομάζουν “κομμουνισμό.” Δηλαδή καθεστώς κοινοκτημοσύνης.
Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
