Ένας Κρητικός, ο 70χρονος Γιώργος Περβολιανός είναι ο άνθρωπος που για αρκετά χρόνια μαγείρευε για τον Αριστοτέλη Ωνάση, τη Μαρία Κάλλας, τον Μάρλον Μπράντο και όλους τους διάσημους εκείνης της εποχής που περνούσαν τα καλοκαίρια τους στο «Χριστίνα» αλλά και στο νησί του Σκορπιού. Ο κ. Περβολιανός, μιλάει για πρώτη φορά για την εμπειρία του δίπλα στον Έλληνα κροίσο, αποκαλύπτει στοιχεία του χαρακτήρα τόσο του Ωνάση όσο και της Κάλλας και αναφέρεται σε περιστατικά που ο ίδιος έζησε τα χρόνια που εργάστηκε στην κουζίνα της θρυλικής θαλαμηγού.
-Από πότε μέχρι πότε ήσασταν στο «Χριστίνα» και ποιο ήταν το πόστο σας;
-Ήμουν μάγειρας στη γαλλική κουζίνα. Από το 1964 για εφτά χρόνια. Ξεκίνησα ως δεύτερος μάγειρας.
-Πώς προέκυψε αυτή η δουλειά;
-Ήμουν στην Αθήνα όπου δούλευα σε μια ποτοποιία. Εκεί γνώρισα τον α’ μηχανικό, ο οποίος μου πρότεινε αυτή τη δουλειά. Δέχτηκα αμέσως και το πρώτο ταξίδι μου με το «Χριστίνα» ήταν στο Μόντε Κάρλο, όπου ήταν αρχικά και η έδρα του σκάφους. Μετά την αγορά του «Σκορπιού», έγινε εκεί η έδρα του «Χριστίνα». Έξι μήνες ήμασταν στο «Σκορπιό» και μόλις τελείωνε το καλοκαίρι σαλπάραμε για Καραϊβική, Μπαχάμες. Εφτά χρόνια ζούσαμε μόνο το καλοκαίρι.
-Εσείς μένατε μόνο μέσα στο «Χριστίνα»;
-Ναι, μέναμε εκεί και μαγειρεύαμε στην κουζίνα του σκάφους. Ο Ωνάσης, οι φίλοι του και οι συγγενείς όταν βρίσκονταν στο «Σκορπιό», έμεναν εκεί. Με σκάφος τους πηγαίναμε τα φαγητά στο νησί.
-Τι θυμάστε από την πρώτη σας συνάντηση με τον Ωνάση;
-Τί να πρωτοθυμηθώ. Είχε 50 άτομα προσωπικό μόνο στο σκάφος. Μου έκανε εντύπωση ότι ερχόταν στην κουζίνα και μας έδινε παραγγελία για το τι θα μαγειρέψουμε καθημερινά. Μέσα στην κουζίνα γνωριστήκαμε, εκεί τον πρωτοείδα. Από την πρώτη μας συνάντηση και από αυτά που έλεγε στο προσωπικό, μου έδωσε αμέσως την εντύπωση ότι ήταν πολύ καλός άνθρωπος. Στην πορεία αποδείχτηκε ότι ήταν και καλός άνθρωπος και καλός εργοδότης.
-Υπήρχε μια καθημερινή ρουτίνα στο πρόγραμμα του Αριστοτέλη Ωνάση ή ήταν απρόβλεπτος;
-Κάθε πρωί ξυπνούσε και σηκωνόταν γύρω στις 10. Ερχόταν για να παραγγείλει το μενού και συνήθως μετά τον καφέ του, του είχαμε λίγο βραστό κρέας και έπινε κι ένα ποτηράκι κόκκινο κρασί. Έδινε την παραγγελία και έφευγε. Αμέσως μετά κολυμπούσε μία μεγάλη απόσταση. Πάντα τον συνόδευε ένα μικρό σκάφος, μία βάρκα για να τον προσέχει μην πάθει κάτι. Πήγαινε κολυμπώντας ύπτιο και γύριζε ανάποδα. Δεν ήταν απρόβλεπτος, ξέραμε τις συνήθειές του. Δεν ήταν φωνακλάς και μαζί μας ήταν ευγενικός, όχι σαν κάτι άλλους που μας έβλεπαν σαν «σκουλήκια».
Μας έλεγε να παραγγείλουμε τα πάντα, ώστε να μην λείπει κάτι από την κουζίνα. Αρκεί έλεγε να μη ζητήσει κάτι και δεν το έχει.
– Ισχύει ότι ήταν γενναιόδωρος;
-Ήταν πολύ με εμάς το προσωπικό του. Εάν κάποιος ήταν άρρωστος τον πήγαινε στον καλύτερο γιατρό. Εμένα με πήγε σε ένα γιατρό στο Μαϊάμι όταν είχα βγάλει μια δερματική πάθηση στα χέρια. Ο γιος του ο Αλέξανδρος αν θυμάμαι καλά είχε δώσει εντολή στον καπετάνιο να βρει τον καλύτερο γιατρό και να με πάει. Ακόμη, ο σεφ του «Χριστίνα» είχε σοβαρό πρόβλημα με το στομάχι και τον πήγε στο Παρίσι στους καλύτερους γιατρούς. Εάν μάθαινε ότι οι οικογένειές μας είχαν προβλήματα, έδινε εντολή και μας έδιναν χρήματα.
"google ad"
Όποιος πήγαινε φαντάρος, είχε πει να του το αναφέρει. Θυμάμαι ένας συνάδελφος του είπε ότι θα πήγαινε στο στρατό και του έδωσε ο Ωνάσης 50 χιλιάδες δραχμές. Ήταν πάρα πολλά λεφτά εκείνα τα χρόνια. Εγώ ντράπηκα να του το πω όταν πήγα φαντάρος. Όταν επέστρεψα όμως με χαιρέτησε δύο φορές. Με καλωσόρισε και με ρωτούσε πώς πέρασα και γιατί δεν του είπα ότι θα πήγαινα φαντάρος.
-Ξέρουμε ότι στη θαλαμηγό “Χριστίνα” απόλαυσαν διακοπές μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα του πλανήτη. Για ποιους είχατε μαγειρέψει;
-Για πάρα πολύ κόσμο, όλους τους γνωστούς της εποχής. Θυμάμαι την Τέιλορ, τον Μάρλον Μπράντο, Σαουδάραβες βασιλιάδες, πολιτικούς. Όλοι είχαν περάσει από το «Χριστίνα» και το «Σκορπιό».
“Η Κάλλας ήταν καλή, η Τζάκι μας έβλεπε υποτιμητικά”
Έχω ακούσει μια ιστορία ότι όταν έκανε η Τζάκι ηλιοθεραπεία της βάζατε αντηλιακό. Όχι στη Τζάκι, στη Μαρία Κάλλας έβαζα. Ήμουν 17 χρονών τότε και μου έλεγε «Γιωργιό, έλα στην παραλία να μου βάλεις στην πλάτη αντηλιακό. Η Κάλλας ήταν πολύ καλή, σε αντίθεση με τη Τζάκι».
-Γιατί το λέτε αυτό; -Η Τζάκι σε έβλεπε υποτιμητικά και σου συμπεριφερόταν έτσι. Ενώ η Κάλλας ήθελε να σου μιλήσει να σου πιάσει την κουβέντα. Τον Ωνάση τον έλεγε «ο Άρης μου», έτσι τον αποκαλούσε. Με την Κάλλας δεν μάλωνε, με την άλλη μάλωναν. Άσε που η Τζάκι ήταν άσχημη, ενώ η Κάλλας ήταν ωραία γυναίκα, είχε τύπο. Νομίζω την πήρε για το όνομα. Πιστεύω ότι την Κάλλας αγαπούσε περισσότερο.
-Πώς ήταν μαζί τους; Φρόντιζε ο ίδιος να περνάνε καλά, ήταν περιποιητικός;
-Δεν ήμουν μπροστά όταν έτρωγαν, αλλά από τις εντολές που μας έδινε για το μενού ήταν σίγουρα περιποιητικός. Θυμάμαι ένα περιστατικό, ένα καβγά που είχε με τη Τζάκι στη βίλα στο νησί και της φώναζε. Της έλεγε ότι την μάζεψε αυτή και τα παιδιά της και τους ταΐζει, αλλά δεν κατάλαβα για ποιο λόγο. Η Τζάκι του απαντούσε.
-Ο Ωνάσης είχε στοιχεία ενός «κοινού θνητού»; Τον είχατε δει για παράδειγμα να τρώει με χέρια;
-Όχι ποτέ τον Ωνάση, ήταν τυπικός. Είχα δει όμως την Κάλλας να τρώει με τα χέρια. Μια μέρα είχε έρθει στην κουζίνα, πήρε ένα κουτάλι μέσα από τη σαπουνάδα που δεν το είχαμε πλύνει, το τίναξε να φύγουν τα νερά και έβαζε παγωτό για να φάει. Μας είχε κάνει εντύπωση. Έμπαινε συνέχεια στην κουζίνα.
Έμεινε πιστός στις παραδοσιακές ελληνικές γεύσεις ή προτιμούσε να τρώει γκουρμέ;
-Συνήθως έτρωγαν γαλλική κουζίνα, πολλά ψάρια και θαλασσινά. Δεν είχε αγαπημένο φαγητό. Καμιά φορά ζητούσε φασολάδα με καυτή πιπεριά και τυράκι ελληνικό. Δεν τον είδα να τρώει ελληνικά φαγητά. Αυτό που θυμάμαι είναι ότι δεν έπεφτε ποτέ με τα μούτρα στο φαγητό, έτρωγε πολύ λίγο. Θυμάμαι ένα βράδυ είχε μείνει μόνος και του ετοίμασα ένα κοκτέιλ με διάφορα ορεκτικά. Του είχα βάλει τέσσερις ελιές και μου είπε «Γιώργο, να βάλεις δύο. Είμαι μόνος, είναι κρίμα να τις πετάξουμε». Αν και χουβαρντάς δεν του άρεσε να πετάμε το φαγητό.
-Τι θυμάστε από τον Αλέξανδρο και τη Χριστίνα;
-Ο Αλέξανδρος ήταν πολύ καλό παιδί. Πολλές φορές ερχόταν στην κουζίνα και έτρωγε με το προσωπικό. Η Χριστίνα μας έβλεπε αφ’ υψηλού. Ο Αλέξανδρος αν και ήμασταν 50 άτομα πλήρωμα, μας ήξερε όλους με τα μικρά μας ονόματα. Η Χριστίνα δε μας έδινε σημασία. Ο Αλέξανδρος έτρωγε ελληνικά φαγητά, του άρεσαν.
-Πόσο ήταν το μηνιάτικό σας;
-Πριν πιάσω δουλειά στο «Χριστίνα» έπαιρνα στην Αθήνα που δούλευα 400 δραχμές μηνιάτικο. Όταν πήγα στον Ωνάση ο μισθός ήταν 4000 δραχμές. Ήταν πολλά λεφτά εκείνα τα χρόνια. Ήμουν όμως νεαρός και τα έτρωγα.
-Προσωπικές συναντήσεις είχατε με τον Αριστοτέλη Ωνάση;
-Ήθελε να γνωρίζει το προσωπικό του. Με ρωτούσε από που είμαι. Του είπα ότι είμαι από την Κρήτη, αλλά δεν μου είπε κάτι άλλο για το νησί μας. Πολλές φορές του πήγαινα το πρωινό στην κρεβατοκάμαρά του. Ήταν ολόγυμνος, έτσι μου άνοιγε. Ήταν ακομπλεξάριστος και δεν ντρεπόταν. Αφού έλεγε ότι όταν ήταν παιδί η μάνα του τον είχε έτσι χωρίς ρούχα και δεν πρέπει να ντρεπόμαστε.
-Η κρεβατοκάμαρα πως ήταν;
Ήταν ένας τεράστιος χώρος. Είχε ένα διπλό κρεβάτι και δίπλα ένα μονό. Θυμάμαι η ντουλάπα είχε 50 στη σειρά σακάκια, 50 πουκάμισα, γραβάτες, άλλα τόσα παπούτσια και πάντα μέσα στα παπούτσια οι κάλτσες διπλωμένες.
-Λέγεται ότι τα σκαμπό του μπαρ ότι ήταν από δέρμα όρχεων φάλαινας και ο Ωνάσης πείραζε τι καλεσμένες
-Ναι. Θυμάμαι και κάτι παντόφλες ήταν από το ίδιο υλικό. Τα «πόδια» του σκαμπό ήταν από ελεφαντόδοντο. Δε θυμάμαι αν τις πείραζε όπως λέτε επειδή ήταν από αυτό το υλικό.
-Τι άλλο εντυπωσιακό θυμάστε από το “Χριστίνα”;
-Οι τουαλέτες τους ήταν επίχρυσες. Μεγάλη πολυτέλεια. Η πισίνα είχε ψηφιδωτά εμπνευσμένα από το Μινωικό Πολιτισμό. Την ημέρα ήταν πισίνα και κολυμπούσαν. Μέσα στην πισίνα είχα βάλει αστακούς και τους έβγαζα με την απόχη για να τους βράσω. Το βράδυ η πισίνα μετατρεπόταν σε πίστα και χόρευαν στα πάρτι που έκαναν σχεδόν κάθε βράδυ. Για να φτιαχτεί με αυτό τον τρόπο η πισίνα και να γίνει πίστα, είχαμε πάει έξι μήνες στο Αμβούργο για επισκευή το «Χριστίνα».
Αυτό που επίσης με είχε εντυπωσιάσει ήταν ένα μικρών διαστάσεων αγαλματάκι του Βούδα στο σαλόνι. Λέγαν τότε ότι έκανε 600 εκατομμύρια δολάρια. Δεν ήταν από χρυσό, αλλά από διαμάντια και άλλους πολύτιμους λίθους. Στο “Χριστίνα” υπήρχαν απίστευτοι θησαυροί. Θυμάμαι πίνακες του Ελ Γκρέκο, αρχαία αντικείμενα και πολλά άλλα.
-Για τα γλέντια στο σκάφος τι θυμάστε;
-Είχαν γίνει πολλά γλέντια. Του άρεσαν του Ωνάση τα μπουζούκια. Έφερνε τον Χρηστάκη, τη Δούκισσα, τον Κόκοτα που ήταν ο αγαπημένος του, τον Πουλόπουλο. Έριχνε το υδροπλάνο που ήταν στο σκάφος και τους έφερνε στο σκάφος, όπου γίνονταν τα γλέντια.
-Είναι αλήθεια ότι ο Ωνάσης ήταν το πρώτο θέμα στα ξένα έντυπα. Σας προσέγγιζαν δημοσιογράφοι να μάθουν λεπτομέρειες για το τι γινόταν στο «Χριστίνα»;
-Μια φορά ένας δημοσιογράφος του αμερικανικού περιοδικού «Κοσμοπόλιταν» μου είχε δώσει μια φωτογραφική μηχανή να βγάλω κρυφά φωτογραφίες και να μου τι πληρώσει. Σκέφτηκα ότι ο Ωνάσης μας αγαπάει πολύ γιατί να του το κάνω αυτό. Γινόταν πανικός από τους δημοσιογράφους, αλλά και από Αμερικανούς του FBI όταν ήταν η Τζάκι με τα παιδιά της. Δεκαοχτώ πράκτορες μας παρακολουθούσαν