Ο συγγραφέας Πέτερ Χάντκε που είχε αντιταχθεί στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και στη δαιμονοποίηση των Σέρβων κέρδισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2019

Το Νομπέλ Λογοτεχνίας 2019 δόθηκε στον Αυστριακό συγγραφέα Πέτερ Χάντκε, έναν κλασικό μοντέρνο της λογοτεχνίας του 20ού αιώνα.

Είχε δεχθεί πολλά δημόσια πυρά, όταν αντιτάχθηκε στη δαιμονοποίηση των Σέρβων κατά τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Το 2007 απαγορεύτηκε έργο του στη Γαλλία επειδή παραβρέθηκε στην κηδεία του Μιλόσεβιτς στη Σερβία!

Ο Πέτερ Χάντκε το 1991 με ανοιχτή επιστολή στα ΜΜΕ αντιτάχθηκε στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και κατήγγειλε ότι η σύσταση σλοβενικού κράτους «δεν υποκινούνταν από την παραμικρή ευγενική ιδέα, σε αντίθεση με τη συμβίωση των λαών που συνιστούσε το ιδεολογικό τουλάχιστον υπόβαθρο της γιουγκοσλαβικής ομοσπονδίας».

Το 1999 περιέγραφε τη ΝΑΤΟική θηριωδία στο Κοσσυφοπέδιο: «Στη Γιουγκοσλαβία, το ΝΑΤΟ έφτασε σ’ ένα νέο Αουσβιτς… Αυτός ο πόλεμος δείχνει μ’ έναν τρομακτικά αναπάντεχο τρόπο την αιώνια βαρβαρότητα… Τότε ήταν οι θάλαμοι αερίων και τα εκτελεστικά αποσπάσματα. Σήμερα είναι δολοφόνοι με τα κομπιούτερ από 5.000 μέτρα ύψος».

Ο Χάντκε δεν τόλμησε μόνο να μιλήσει. Τόλμησε να ταξιδέψει, τόλμησε να περπατήσει στους τόπους που έπεσαν οι βόμβες του ΝΑΤΟ. Τόλμησε να γράψει. Διέσχισε την πρώην Γιουγκοσλαβία απ’ άκρη σ’ άκρη, ταξίδεψε δυο φορές ενώ η Δύση βομβάρδιζε τη χώρα, και κατέγραψε στα τέσσερα βιβλία τις μαρτυρίες του για μια χώρα που την έκαναν θρύψαλα οι …Αρειανοί: «Ο Αρης επιτίθεται και από σήμερα η Σερβία και το Μαυροβούνιο, η Σερβική Δημοκρατία της Βοσνίας και η Γιουγκοσλαβία είναι η πατρίδα όλων όσοι δεν έχουν μετατραπεί σε Αρειανούς», ήταν το «μήνυμα» του Χάντκε στις 24/3/1999, μέρα έναρξης των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών.

Ο Χάντκε το 2007 κηρύχτηκε επίσημα «ανεπιθύμητος διανοούμενος» στη Γαλλία του Σιράκ και του Σαρκοζί, και απαγορεύτηκε το ανέβασμα θεατρικού έργου του στην «Κομεντί Φρανσέζ»! Ο διευθυντής του θεάτρου το ανακοίνωσε επισήμως: Ο Χάντκε «κόβεται» γιατί αν και το έργο του γράφτηκε το 1989 (δηλαδή, ουδεμία σχέση με τα γεγονότα στη Γιουγκοσλαβία), γιατί αν και είχε ενταχθεί εδώ και καιρό στο ρεπερτόριο του γαλλικού θεάτρου, εντούτοις ο συγγραφέας πριν λίγο καιρό έκανε ένα μεγάλο «σφάλμα»: Παραβρέθηκε στην κηδεία του Μιλόσεβιτς στη Σερβία!

Ο Χάντκε κέρδισε το βραβείο για το «σημαντικό έργο του, το οποίο με γλωσσολογική επινοητικότητα έχει διερευνήσει την περιφέρεια και την ιδιαιτερότητα της ανθρώπινης εμπειρίας», σύμφωνα με την ανακοίνωση.

Ο Χάντκε καθιερώθηκε ως ένας από τους πιο επιδραστικούς συγγραφείς στην Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ανέφερε η Ακαδημία, με ένα έργο που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων μυθιστορήματα, δοκίμια και θεατρικά έργα.

Είναι επίσης γνωστός ως συν-σεναριογράφος της πολυβραβευμένης από τους κριτικούς ταινίας «Τα φτερά του έρωτα» (1987) του Βιμ Βέντερς.

Ο Πέτερ Χάντκε γεννήθηκε το 1942 στην Καρινθία της Αυστρίας.

Η μητέρα του ήταν σλοβενικής καταγωγής, ο πατέρας του Γερμανός στρατιώτης. Σπούδασε νομικά στο Γκρατς, αλλά διέκοψε τις σπουδές του το 1966, όταν δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο “Σφήκες”. Την ίδια χρονιά ανέβηκε στη Φρανκφούρτη σε σκηνοθεσία Κλάους Πάιμαν το θρυλικό θεατρικό του “Βρίζοντας το κοινό”.

Χαλκέντερος συγγραφέας, ο Χάντκε δημοσίευσε έκτοτε δεκάδες μυθιστορήματα, νουβέλες και θεατρικά έργα και θεωρείται πια ένας από τους κλασικούς μοντέρνους του 20ού αιώνα.

Μετέφρασε επίσης ξένους συγγραφείς στα γερμανικά, μεταξύ άλλων τραγωδίες του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη. Η φιλοδοξία του ήταν να δημιουργήσει μια σύγχρονη επική γραφή που θα απελευθερώνει την πραγματικότητα από τα τετριμμένα σχήματα πρόσληψης.

Τιμήθηκε με πολλά διεθνή βραβεία.

Τάχθηκε κατά της διάλυσης της πρώην Γιουγκοσλαβίας και κυρίως κατά της αποκλειστικής ενοχοποίησης των Σέρβων για τον πόλεμο.

Για το έργο του τιμήθηκε με τα βραβεία Μπύχνερ (1973) και Κάφκα (1979). Έχει προταθεί πολλές φορές για το Νόμπελ Λογοτεχνίας μέχρι που το κέρδισε το 2019.

Από το 1985 ζει στη Σαβίλ, έξω από το Παρίσι.