Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου
Ολοκληρώνεται σήμερα η διαδικασία εκλογής αντιπροσώπων για το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ που θα διεξαχθεί από τις 8 έως τις 10 Νοεμβρίου. Οι οιωνοί δείχνουν πως διαμορφώνεται ένας συσχετισμός που θα κλείσει την παρένθεση της τοξικότητας για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευση που ξεκίνησε με την εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη στις 23 Σεπτεμβρίου του 2023.
Αυτό θα επιτευχθεί μέσω της επικύρωσης των 4 υποψηφιοτήτων που έχουν κατατεθεί για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ (Σ.Φάμελλος, Π.Πολάκης, Ν.Φαραντούρης, Α.Γκλέτσος) προκειμένου το κόμμα αυτό να μπορέσει στην εκπνοή του 2024 να ανοίξει μια νέα σελίδα.
Σύμφωνα με την έως στιγμής εικόνα, φαίνεται ότι τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, ανταποκρίνονται στην «υπαρξιακού» χαρακτήρα πρόκληση της διαδικασίας εκλογής (λίγο λιγότερων από) 4.000ων συνέδρων. Αυτός εκτιμάται να είναι περίπου ο αριθμός αν και το ακριβές νούμερο θα εξαρτηθεί από την συμμετοχή σε συνδυασμό με το μέτρο εκλογής αντιπροσώπων που έχει αποφασιστεί στην τελευταία συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος.
Κριτήριο φαίνεται να είναι η αναγνώριση της αναγκαιότητας ο ΣΥΡΙΖΑ να «βγεί» από το τέλμα της εσωστρέφειας που έχει οδηγήσει σε αισθητή μείωση των ποσοστών απήχησής του μετά το ούτως η άλλως αρνητικό αποτέλεσμα των τελευταίων ευρωεκλογών (14,9%).
Τα πρώτα αποτελέσματα
Αυτό άλλωστε μοιάζει να τεκμηριώνεται και από τις χθεσινές διαδικασίες ανάδειξης συνέδρων που αντιστοιχούν σε ένα περιορισμένο αλλά ενδεικτικό ποσοστό των αντιπροσώπων που εκλέχθηκαν. Σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνονται από την πλειοψηφία της Κ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ καταγράφεται ήδη μια «άνετη επικράτηση» έναντι των «Κασσελίστας».
Αυτή αποτυπώνεται με εξαιρετικά έντονο τρόπο στο σύνολο της περιφέρειας της χώρας όσο και στον νομό Αττικής. Εκεί δηλαδή όπου η πλευρά του Στέφανου Κασσελάκη ευελπιστούσε να έχει την μεγαλύτερη συγκέντρωση δυνάμεων.
Η απάντηση του Στέφανου Κασσελάκη σε αυτή την συνθήκη που διαμορφώνεται ήταν μια διαρροή με τον ισχυρισμό ότι έχει συγκεντρώσει… πάνω από το 61% των ως τώρα εκλεγμένων συνέδρων! Μια τακτική που αντιμετωπίζεται από την Κουμουνδούρου ώς αναμενόμενο «τραμπικό» χαρακτηριστικό διαστρέβλωσης της πραγματικότητας για λόγους εντυπώσεων.
Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά ο Στέφανος Κασσελακης «διακινεί χυδαία ψέματα με δήθεν αποτελέσματα. Τα έως τώρα αποτελέσματα είναι σαφή και η επικράτηση έως τώρα της πλειοψηφίας άνετη». Τονίζεται μάλιστα ότι «το συνέδριο είναι κοντά και όλα τα ψέμματα γρήγορα θα του γυρίσουν μπούμερανγκ. Τα ίδια ισχυρίζονταν άλλωστε και στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής μέχρι που συγκρούστηκε μετωπικά με την αλήθεια. Τόσο «καλός» είναι στο μέτρημα…»
Ασύμμετρος πόλεμος
Βασική δυσκολία σε αυτή προ-συνεδρικακή διαδικασία συνολικά, σύμφωνα με την πλειοψηφία της Κ.Ε, φαίνεται να είναι ο «ασύμμετρος πόλεμος φθοράς» που εκτιμάται πως έχει εξαπολύσει εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ ο «έκπτωτος» Στέφανος Κασσελάκης.
Τις τελευταίες ώρες κορυφώνεται η προσπάθεια της πλευρά αυτής να αμφισβητήσει το σύνολο της διαδικασίας εκλογής συνέδρων. Τακτική που θεωρείται – από την Κουμουνδούρου- πως αποτελεί προσπάθεια διαχείρισης της πολιτικής ήττας η οποία έχει διαφανεί.
Σε αυτήν το πλαίσιο εντάσσονται σειρά αναρτήσεων και βίντεο του Στέφανου Κασσελάκη που μιλούν για προσπάθεια αλλοίωσης του αποτελέσματος, με την Κουμουνδούρου να απαντά σε αυτά ως εξής: «Είναι πρωτοφανή τα όσα επιχειρεί ο Στέφανος Κασσελάκης, με fake news, δημιουργία παράλληλου μηχανισμού εντός και εκτός κόμματος, συντήρηση και διόγκωση κλίματος έντασης, συκοφάντηση των διαδικασιών. Επιβεβαιώνει τους λόγους για τους οποίους δεν είναι πρόεδρος του κόμματος. Μοναδικός του στόχος η απαξίωση και η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ και πρόθεσή του η ενίσχυση του δικού του νέου κόμματος. Η Δημοκρατία έχει κανόνες και αυτούς αμφισβητεί ο Στέφανος Κασσελάκης. Φτάνει, μάλιστα, στο σημείο να αμφισβητήσει τη Δημοκρατία στον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ κάτι που δεν έχουν διανοηθεί ούτε οι πολιτικοί μας αντίπαλοι»!
Η πολιτική ουσία
Ο ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια – όπως είναι γνωστό- αποτελεί ένα πολυσυλλεκτικό κομματικό σχηματισμό. Όμως παρά τις διαφορετικές αφετηρίες το σύνολο των μελών και στελεχών του έχει ομονοήσει σε τρείς βασικές αρχές:
Η πρώτη είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί ένα κόμμα με δομή και συγκεκριμένους κανόνες αντιπροσώπευσης όπως και λειτουργίας. Η δεύτερη είναι ότι πρόκειται για ένα κόμμα που έχει στόχο την διεκδίκηση της διακυβέρνησης της χώρας. Η τρίτη πως η πολιτική του «γεωγραφία» εκτείνεται από την ριζοσπαστική αριστερά ως το προοδευτικό κέντρο. Η πρόθεση για διατήρηση των τριών αυτών χαρακτηριστικών αποτέλεσε το βασική κριτήριο με το οποίο δρομολογήθηκαν οι διαδικασίες καθαίρεσης του Στέφανου Κασσελάκη στις 8 Σεπτεμβρίου και η δρομολόγηση των διαδικασιών ανάδειξης νέας ηγεσίας του κόμματος. Ακριβώς γιατί ο Στέφανος Κασσελάκης όχι απλά δεν αποτιμήθηκε ότι μπορούσε να «υπηρετήσει» τις παραπάνω θεμελιακές αρχές, αλλά επειδή ευθέως η προεδρία του κινήθηκε στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.
Πιο συγκεκριμένα:
- Ο Στέφανος Κασσελάκης με τις προτάσεις που κατέθεσε για το Καταστατικό Συνέδριο που θα γίνονταν εάν είχε παραμείνει πρόεδρος οδηγούσε στην μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κόμμα απόλυτα προσωποπαγές. Θυμίζουμε πως στις αρχικές προτάσεις του (που δείχνουν και τις πολιτικές προθέσεις) περιλαμβάνονταν μεταξύ άλλων η κατάργηση των Οργανώσεων Μελών για να αντικατασταθούν από τις Ψηφιακές Συνελεύσεις Μελών δίχως να έχουν καμία οργανωτική αρμοδιότητα. Επίσης την κατάργηση της Κεντρικής Επιτροπής με ένα όργανο που θα λέγονταν Εθνικό Συμβούλιο και θα συνεδρίαζε αποκλειστικά 2 ή 3 φορές τον χρόνο ενώ ένα μεγάλο μέρος των μελών του θα διορίζονταν άμεσα ή έμμεσα από τον πρόεδρο. Τέλος την κατάργηση της Πολιτικής Γραμματείας με το Πολιτικό Συμβούλιο μελών που θα είχε 21 μέλη όμως το 50% θα είναι οι συντονιστές των τμημάτων που θα ορίζονται από τον πρόεδρο, και το υπόλοιπο 50% από τους βουλευτές του κόμματος που θα προκύπτουν από την λίστα που ορίζει ο πρόεδρος του κόμματος!
- Η παρουσία του Στέφανου Κασσελάκη στην προεδρία θεωρήθηκε ανασταλτικός παράγοντας για την διεκδίκηση της κυβέρνησης. Ανεξαρτήτως του πώς προσεγγίζεται στο ΣΥΡΙΖΑ το θέμα αυτό. Είτε από την στρατηγική της αυτόνομης εκλογικής νίκης που προτάσσει π.χ ο Παύλος Πολλάκης, είτε υπό την οπτική της συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων που προκρίνουν άλλα στελέχη όπως ο Γιάννης Ραγκούσης, ο Κώστας Ζαχαριάδης ή ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος και φαίνεται να είναι κυρίαρχη με την μία ή την άλλη εκδοχή. Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών έδωσε – προφανώς- ένα εκωφφαντικό τέλος στο «Κασσελάκειο» αφήγημα του «εγώ θα νικήσω τον Μητσοτάκη». Όχι μόνον γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε να έχει 3 ποσοστιαίες μονάδες παρακάτω από την σοκαριστική πτώση των εθνικών εκλογών του 2023, αλλά και γιατί η πλευρά Κασσελάκη ούτε καν …αναγνώρισε τον αρνητικό χαρακτήρα του αποτελέσματος. Καθιστώντας σαφές ότι προτεραιότητα ήταν ή διατήρηση της «προεδρικής καρέκλας» και όχι η αύξηση των εκλογικών ποσοστών. Παράλληλα η πλευρά Κασσελάκη όχι μόνον αρνείται την συμπόρευση των προοδευτικών δυνάμεων αλλά την έχει καταγγείλει ως …προϊόν της διαπλοκής!
- Τέλος τα πολιτικά χαρακτηριστικά της προεδρίας Κασσελάκη ήταν σαφές ότι δεν συνάδουν με την ανάγκη της απήχησης του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα ευρύ πολιτικό φάσμα. Ιδίως ο απροσδιόριστος χαρακτήρας των πολιτικών του απόψεων, αφού θυμίζουμε ότι δημοσκοπήσεις κατέγραψαν άγνοια των ψηφοφόρων για το αν είναι …αριστερός ή δεξιός. Επίσης η κατά καιρούς συντηρητική ρητορική του (stock options αντί για αυξήσεις μισθών, «Ιερά Συμμαχία» του ΝΑΤΟ, σημάδια σε κολυμβήθρες κ.λ.π) ήταν εμφανώς ακραίες προσεγγίσεις ακόμη και για ένα μετριοπαθές κεντρώο ακροατήριο. Αυτά σε συνδυασμό με την εντονότατη προβολή life style χαρακτηριστικών με έμφαση στον πλουτισμό που συνδυάζονταν μάλλον …παράξενα με το συνεχές «κρυφτούλι» των στοιχείων της Δήλωσης Περιουσιακής Κατάστασής του (Πόθεν Έσχες) σημεία της οποίας παραμένουν ακόμη και σήμερα θολά.