Του Μιχαήλ Γ. Κελαΐδή

Μετά την αποκαθήλωση του Ιησού οι σταυρωτές του ως είθισται έπαιρναν τα ρούχα των Σταυρωθέντων. Έτσι έγινε και με τα ρούχα του Ιησού. Όπως μας περιγράφουν οι ‘Αγιοι Ευαγγελιστές Λουκάς, Μάρκος και Ματθαίος “Και διαμελίζοντας τα ιμάτια Αυτού βάλοντες κλήρον”. Οπότε επληρώθη η γραφή (προφητεία) λέγουσα “Διεμερίσαντο τα ιμάτιά μου επ’ αυτοίς και επί τον ιματισμόν μου έβαλον κλήρον (π.Δ.ψαλμοί 2218).

Τα ιμάτια τα χώρισαν στα τέσσερα, ένα για κάθε στρατιώτη, όπου προφητικά έδειχνε ότι η Σωτηρία θα πήγαινε και στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.

Ο Άγιος και Ευαγγελιστής Ιωάννης ο οποίος ήταν παρών γράφει ότι επειδή ο χιτώνας του Ιησού ήταν άρραφος (δηλαδή χωρίς μάτιση) αποφάσισαν να μην τον διαμελίσουν αλλά να παραμείνει ακέραιος. “είπον ουν προς αλλήλους, μη σχίσωμεν αυτόν αλλά λάχωμεν περι αυτού τινός έσται”.

Τελικά ο Χιτώνας κατέληξε στον Πιλάτο ακέραιος.

Τρεις γυναίκες αποφάσισαν να πάνε στη Ρώμη να βρουν τον αυτοκράτορα Τιβέριο, να τον ενημερώσουν για τον άδικο θάνατο του Ιησού. Ήταν οι Αγίες Μαρία η Μαγδαληνή, 62 ετών τότε, η Μάρθα και η γυναίκα του Πιλάτου, Πρόκλα. Μίλησαν με τον Τιβέριο και αυτός έδωσε εντολή να παρουσιαστεί στην Ρώμη ο Πιλάτος και ο Καϊάφας για εξηγήσεις. Ο χρόνος λόγω απόστασης την εποχή εκείνη ήταν μακρύς και μέχρι να πάνε στη Ρώμη, ο Καϊάφας πέθανε κατά την πορεία του στην Κρήτη. Πέθανε και ο Τιβέριος και τον διαδέχτηκε ο Καλιγούλας στον οποίο πήγε να παρουσιαστεί ο Πιλάτος. Ο αυτοκράτορας καθόταν, αλλά μπαίνοντας ο Πιλάτος μέσα φορώντας το χιτώνα του Ιησού, ο Καλιγούλας σηκώνεται αντί να υποκλιθεί ο επισκέπτης προς αυτόν, χωρίς κανένας από τους παρευρισκόμενους να δώσει μία εξήγηση. Σε αυτό αργότερα έδωσαν Θεολογική ερμηνεία στο γεγονός. Λέγεται ότι ο αυτοκράτορας εξόρισε τον Πιλάτο στην Ελβετία όπου εκεί αυτοκτόνησε αργότερα.

Σημ.: πίνακας του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου που υπάρχει στον Καθεδρικό Ναό του Τολέδο στην Ισπανία απεικονίζει το διαμελισμό των ιματίων Του Ιησού.