Του Ξενοφών Α. Μπρουτζάκη
Δεν ξέρω αν ακούσατε την είδηση ότι κάποιοι γονείς αντιεμβολιαστές δεν στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο με αποτέλεσμα αυτά να μένουν στην ίδια τάξη!
Η είδηση είναι συγκλονιστική, ωστόσο, όχι τόσο συγκινητική όσο αυτή του διαταραγμένου influencer που έκανε την Ελλάδα να ριγεί με τις ρίγες που παχαίνουν. Το ότι εν έτη 2021, οι γονείς μπορούν να θεωρούν τα παιδιά τους ιδιοκτησία τους και να τα εμποδίζουν να πάνε σχολείο, δεν ενέπνευσε ιδιαιτέρα τις ευαισθησίες τουλάχιστον της φεϊσπουκιανής κοινότητας.
Το χειρότερο είναι, ότι όπως φαίνεται, η Ελληνική η Δημοκρατία δεν μπορεί να προστατεύσει και να υπερασπιστεί το θεμελιώδες δικαίωμα των παιδιών να πηγαίνουν στο σχολείο. Πράγμα εξωφρενικό! Το πιο ωραίο είναι, όπως μαθαίνω, ότι η ποινική δίωξη κατά των γονέων όταν δεν στέλνουν τα παιδιά τους σχολείο καταργήθηκε καθώς η τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα από τον ΣΥΡΙΖΑ, μία μέρα πριν διαλυθεί η Βουλή τον Ιούνιο του 2019, συμπαράσυρε και τη σχετική διάταξη για την τιμωρία των γονέων που είχε ψηφισθεί από το ΠΑΣΟΚ το 1985 (να τα θυμόμαστε και αυτά, όχι μόνο τον Τσοχατζόπουλο). Αλλά υπάρχει και χειρότερο! Στην πρόσφατη αλλαγή που μόλις ψηφίστηκε, δεν επανήλθε η διάταξη που επισύρει ποινικές κυρώσεις στους εν λόγω γονείς. Το ξέχασαν!…
Περιμένετε, υπάρχει κι άλλο ψαχνό στο θέμα: γιατί το έκανε αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ που δεν διόρθωσε η ΝΔ; Για να μην τιμωρούνται οι Ρομά που δεν στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο. Λες και θα έτρεμαν τις νομικές συνέπειες!… Μέσω του κορωνοϊού φτάσαμε στην ουσία της πολιτικής νοοτροπίας. Ψήφους μετρούν στην Ελλάδα με τους Ρομά (δείτε τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ εκεί), ψήφους μετρούν και οι Γερμανοί όταν στην εξωτερική τους πολιτική υπολογίζουν τους περί τα 5 εκατομμύρια, Τούρκους ψηφοφόρους. Και εύλογα διερωτάται κανείς γιατί δεν βάζουν τους Ρομά να σχηματίσουν κυβέρνηση, και γιατί οι Γερμανοί δεν βάζουν κατευθείαν τον Ερντογάν να ασκεί την εξωτερική πολιτική τους, να τελειώνουμε;
Για να επανέλθουμε στις παράπλευρες παρενέργειες του κορωνοϊού, διαβάζω κάτι περίεργες συλλογιστικές, να μην προκαλούμε τους αντιεμβολιαστές, να μην τους κουνάμε το δάκτυλο, μη και στυλώσουν τα πόδια και δεν μας κάνουν την …χάρη να εμβολιαστούν.
Προτρέπουν, δε, να μην προτείνουμε «εμφυλιοπολεμικά» μέτρα εναντίον τους, να μην βαρυγκωμούμε, να μην εξαπατώμεθα. Αλλά, σαν καλοί άνθρωποι και με κατανόηση, να επωμιστούν και αυτό το βάρος οι εμβολιασμένοι: να μείνουν κλεισμένοι στα σπίτια τους καμία διετία ακόμα, μέχρι να το ξανασκεφτούν καλυτέρα οι αντιεμβολιαστές, με επιχειρήματα, μέσα από την ζωή και με την ησυχία τους ενώ στο μεταξύ μπορούν ελεύθερα και δίχως εμπόδια να σπέρνουν τον ιό, να μεταδίδουν τη νόσο δεξιά – αριστερά, να μην τους θίξουμε και νευριάσουν, να κρατάνε αυτοί τις κλίνες μέχρι να αποφασίσουν μαζί με διαφόρους επόπτες υγείας αν θα διασωληνωθούν ή όχι, να μην έχουν κρεβάτια οι καρκινοπαθείς, οι νεφροπαθείς, οι καρδιοπαθείς που μπορούν να κάνουν υπομονή. Να μην λειτουργεί το σύστημα υγείας για κανένα περιστατικό, μη και τυχόν και μουλαρώσουν οι αντιεμβολιατές.
Τελικά καταφέραμε να οργανώσουμε μια κοινωνία όπου ο θύτης έχει περισσότερα δικαιώματα από το θύμα και περισσότερες ευκαιρίες να ασκεί ανενόχλητος και με το νόμο τις αδικοπραξίες του!
Ας όψεται το πολιτικό κόστος!