Με ανακοίνωσή του ο Πανελλαδικός Σύλλογος “SOS Τροχαία Εγκλήματα” αναφέρεται στο αποτέλεσμα της δίκης για τον θανάσιμο τραυματισμό του Γιάννη Στρογγυλού και της Στέλλας Μούσχου:

4 χρόνια, 7 μήνες και 13 μέρες μετά το θανάσιμο τραυματισμό του Γιάννη Στρογγυλού,της Στέλλας Μούσχου και του σκύλου τους έξω από το Πολυτεχνείο Κρήτης στις 17 Αυγούστου του 2017 εκδικάστηκε επιτέλους (μετά από αλλεπάλληλες αναβολές) πρωτόδικα η υπόθεση στο τριμελές Πλημμελειοδικείο Χανίων.

Για το πολύνεκρο συμβάν το δικαστήριο επέβαλε στο δράστη κατά συγχώνευση ποινή 6 ετών και 9 μηνών, εξαγοράσιμη προς 5 ευρώ την ημέρα και αποφάσισε να του παράσχει αναστολή μέχρι την επανεκδίκαση της υπόθεσης στο Εφετείο. Στο δράστη απαγορεύτηκε η οδήγηση μέχρι την εκδίκαση της έφεσης.  Αν ο κατηγορούμενος αποφασίσει να εξαγοράσει την ποινή του θα πρέπει να πληρώσει ένα ποσόν περί τα 25.000 ευρω, η μη καταβολή του οποίου σύμφωνα με την τελευταία τροποποίηση (2021) του Ποινικού Κώδικα δεν οδηγεί σε έκτιση ποινής αλλά σε μεταβίβαση του χρέους στην Εφορεία…

Στον κατηγορούμενο είχαν αποδοθεί οι κατηγορίες: Ανθρωποκτονίας κατά συρροή από Αμέλεια, Διατάραξη των Συγκοινωνιών από Αμέλεια, Οδήγηση χωρίς άδεια οδήγησης.

Η πολιτική αγωγή ζήτησε από το Δικαστήριο την αναβάθμιση της κατηγορίας Διατάραξης συγκοινωνιών από πλημμέλημα σε κακούργημα και την αντικατάσταση της «αμέλειας» από τον «ενδεχόμενο δόλο»  καθώς από την πραγματογνωμοσύνη που διέταξε η Τροχαία και περιλαμβάνεται στην δικογραφία, διαπιστώθηκε ότι ο δράστης οδηγούσε με ταχύτητα 127km/h σε δρόμο με όριο ταχύτητας τα 40km/h κατά τη στιγμή που χτύπησε τα θύματα του, εκτόξευσε το Γιάννη 71 μέτρα, παρέσυρε τη Στέλλα 107 μέτρα πάνω στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου, επιτάχυνε μετά τη σύγκρουση φτάνοντας στα 170 km/h και ακινητοποιήθηκε τελικά όταν προσέκρουσε σε σταθμευμένη μοτοσικλέτα την οποία εκτίναξε δεκάδες μέτρα μακριά.

Το δικαστήριο μετά από πρόταση της εισαγγελέως απέρριψε το αίτημα αναβάθμισης της κατηγορίας εμμένοντας στο χαρακτηρισμό της Αμέλειας επειδή ο κατηγορούμενος, που στην απολογία του δήλωσε ο ίδιος πως την τελευταία φορά που κοίταξε το κοντέρ έτρεχε με 90 εως 100 km/h και πως δεν είχε ορατότητα δήλωσε επίσης πως πίστευε πως μπορούσε να οδηγεί μ αυτήν την ταχύτητα χωρίς να δημιουργηθούν προβλήματα. Η δήλωση αυτή θεωρήθηκε ως το αποφασιστικό σημείο καθορισμού της πράξης του ως Αμέλειας (ο ορισμός της Αμέλειας όπως ελέχθη).

Διότι κατά το Δικαστήριο είσαι ότι πιστεύεις, όχι ότι κάνεις.

Η απόφαση αυτή στέλνει ένα σαφές μήνυμα στους χιλιάδες παραβατικούς των ελληνικών δρόμων: πως τα σήματα της Τροχαίας (ιδιαίτερα αυτά που αφορούν την Ταχύτητα- πρώτη θανάτου στους ελληνικούς δρόμους) και οι νόμοι δεν έχουν την παραμικρή σημασία. Σημασία έχει τι πιστεύεις εσύ. Ο πυροβολημένος πιλότος της ελληνικής ασφάλτου, το θρασύδειλο ανθρωπάκι που εγκαταλείπει τα θύματα, ο κάθε φονιάς της ασφάλτου θεμελιώνει Δίκαιο με μια ομολογία Πίστης στις οδηγικές του ικανότητες.

Μέχρις ότου λοιπόν εμφανιστεί κάποιος θύτης που θα δηλώσει στο δικαστήριο πως «ΔΕΝ πίστευε πως ήταν ικανός να οδηγήσει» και όμως οδήγησε όλες οι υποθέσεις θα εξακολουθούν να εκδικάζονται ως πλημμελήματα συνέπειες Αμέλειας.

Για την ιστορία να σημειώσουμε πως το Δικαστήριο: αναγνώρισε πως ο «αμελής δράστης» είχε την αποκλειστική ευθύνη για τους φόνους, υιοθέτησε πλήρως την πραγματογνωμοσύνη που συντάχθηκε με εντολή της Τροχαίας, δεν αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό στον «αμελή δράστη», για τον οποίο απεφάνθη πως δεν είχε άδεια οδήγησης, προφανώς λόγω αμελείας, αλλά έπαψε τη δίωξη γι αυτό γιατί  στο μεταξύ είχε παραγραφεί από τις αλλεπάλληλες αναβολές. Όλα αυτά μαζί για να φτάσουμε στην εξαγορά της ποινής προς 12.500 ευρώ ανά θύμα…

Ο SOS Τροχαία Εγκλήματα επαναλαμβάνει την έκκληση προς όλους του χρήστες του οδικού δικτύου: Προσοχή, ο φόνος στην άσφαλτο δεν τιμωρείται!

Κυκλοφορείτε στο δρόμο με δικιά σας ευθύνη!!!

Η Στέλλα, ο Γιάννης και το σκυλάκι τους θάναι πάντα εδώ να μας το θυμίζουν.