Τι είπε ο παπά – Ανδρέας Κεφαλογιάννης στην ομιλία του για την 28η Οκτωβρίου στα ηρωικά Ανώγεια:
Το Ελληνικό ΌΧΙ ξεστόμισε ο Φασίστας Ιωάννης Μεταξάς. Όμως δεν θα μπορούσε να το ξεστομίσει αν δεν ένιωθε την πίεση από τον λαό, του εγκλήματος του φασισμού που είχε εγκαταστήσει στη χώρα. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι ιστορικά αυτός το ξεστόμισε αλλά ο λαός το επέβαλλε.
Τώρα τόσα χρόνια μετά από αυτό το μέγα ΌΧΙ που ανέδειξε την Ελλάδα στην πιο μεγάλη αντιστασιακή χώρα του μεγάλου εκείνου Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ,που κανείς δεν ήθελε να αντιταχθεί στον Χίτλερ και τον Μουσολίνι,εμείς αντιταχθήκαμε.
Τώρα πέρασαν τα χρόνια και επήλθε η νέα εισβολή στην Ελλάδα ,χωρίς να ερωτηθούμε αλλά με τη συναίνεση των δικών μας πολιτικών φορέων των λεγόμενων δημοκρατικών και σοσιαλιστικών φορέων που είπαν το μεγάλο ναι που κατέστρεψε όλη τη χώρα.Την ίδια ώρα θα μπορούσαν να είχαν πει ένα όχι διαπραγμάτευσης,ένα όχι αντίστασης,ένα όχι το οποίο θα μπορούσε να σώσει την Ελλάδα από την πλεκτάνη στην οποία την εν έπλεξαν
Όμως δεν τόλμησαν να πουν κανένα ΌΧΙ και έκτοτε λένε συνεχώς ναι,ναι,ναι…
-Ναι στην Τρόικα
-Ναι στο Δ.Ν.Τ
-Ναι στη Γερμανική κυριαρχία στη χώρα.
-Ναι στο ξεπούλημα
Και δεν έχουν τελειωμό τα ναι,μέσα από παραπλανήσεις του κόσμου με συνεχή ψεύδη και εξευτελισμούς τους οποίους υφίσταται αυτός ο λαός.Όμως αυτός ο λαός τον οποίο μεθόδευσαν να ρίξουν σε αυτή τη πλεκτάνη άξιζε μια καλύτερη τύχη.Κανείς όμως δεν τόλμησε να αντισταθεί σε όλη αυτή τη τραγική εμπλοκή στην οποία τον έριξαν.
Δεν τόλμησαν ούτε οι πνευματικοί μας άνθρωποι, δεν τόλμησαν ούτε οι φορείς των θεσμικών οργανώσεων,ούτε οι εκπαιδευτικοί μας προστάτες που λένε ναι στην Παιδεία. Ποια Παιδεία και τι να την κάνεις όταν είσαι ανελεύθερος ;
Εμείς είμαστε πραγματικά ανελεύθεροι με καταστάσεις πολέμου εντός εισαγωγικών, γιατί τώρα ο οικονομικός πόλεμος που έχουμε στη χώρα είναι ίσως περισσότερο καταστροφικός από τον πόλεμο του 1940-44 με την Γερμανική εισβολή στη χώρα.
Γιατί πλέον υποφέρουν από τα 10 εκατομμύρια τα 9-9.5 εκατομμύρια που είναι μπλεγμένα σε αυτή τη καταστροφή.
Και μόνο οι 500.000 ή το 1 εκατομμύριο του Ελληνικού λαού, είναι έξω από αυτή την ιστορία για να υπηρετούν όλα τα ναι και για να είναι υποστηρικτές αυτής της ιστορίας που περιέπεσε η Ελλάδα.
Τώρα όλη αυτή η πολεμική αποπροσανατολισμού συνεχίζεται και δεν ξέρουμε που θα φτάσει ακόμα ,διότι τώρα μας λένε ότι τελείωσαν τα βάσανα ,τώρα θα ξεφύγουμε από τη δυσκολία,τώρα θα κάνουμε αυτό,τώρα θα κάνουμε εκείνο…
Όμως τίποτα δε θα γίνει από όλα αυτά διότι παρά τους μηχανισμούς παραπλάνησης που γίνονται από τους κυβερνώντες για να ετοιμάσουν εκλογές ή να φέρουν νέες καταστάσεις, δεν υπάρχει κανενός είδους πραγματική διέξοδος.Θα υπάρξουν παραπλανήσεις, μεθοδεύσεις και ξεγελάσματα και εν τέλει θα υπάρξουν καταστροφές. Γιατί αυτός ο οικονομικός πόλεμος ο οποίος συνεχίζεται αδιάλειπτα κοστίζει τεράστιο τίμημα αίματος , αγωνίας, αποπροσανατολισμού και ανελευθερίας του Ελληνικού λαού .Ανελευθερία η οποία συνταυτίζεται με την έλλειψη των κυριαρχικών δικαιωμάτων ,τα οποία ξεπουλήθηκαν.
Διότι αυτή την ώρα όλη αυτή η ιστορία γίνεται με ένα συνεχές ξεπούλημα.
Ξεπουλήσαμε καθώς βλέπουμε στην Ελλάδα αλλά και στην Κρήτη ιδιαίτερα αυτό το καιρό τα αεροδρόμια μας, του Ηρακλείου και των Χανίων του ιστορικού Δασκαλογιάννη που τον έγδαραν ζωντανό στο Ηράκλειο επειδή έκανε την πρώτη επανάσταση κατά των Τούρκων. Αυτή την ώρα, αυτό το ιστορικό αεροδρόμιο το ξεπουλούν. Αλλά δεν υπάρχει έλεος μέσα σ’ αυτές τις διαδικασίες αυτού του τόπου για να αντισταθούμε σε αυτά τα ξεπουλήματα τα οποία ενέχουν μια ιερή παρακαταθήκη μέσα στο βάθος της αδικίας η οποία γίνεται και στην κατάσταση της λησμονιάς των μεγάλων θυσιών των αγωνιστών που αγωνίστηκαν για την Ελευθερία της Κρήτης και της Ελλάδας.
Όμως με αυτά τα ξεπουλήματα που συνεχίζονται ξεπουλιέται η ψυχή της Κρήτης και της Ελλάδας.
Αυτή την ώρα η Εκκλησία τι έκανε;
Η Εκκλησία τότε προστάτευσε τον κόσμο, προστάτευσε το λαό μας και στη Κρήτη και στην Ελλάδα από όλες αυτές τις καταστάσεις της καταστροφής της Γερμανικής και της Ιταλικής.
Τώρα όμως η Εκκλησία σωπαίνει ,δεν υψώνει λόγο αλήθειας και διαμαρτυρίας ,δεν υψώνει λόγο ευθύνης.
Κάποιοι διαμαρτύρονται αλλά και οι διαμαρτυρίες οι οποίες κάνουν είναι αναποτελεσματικές διότι δεν ξέρουν πραγματικά να τις μεθοδεύσουν ,διότι δε ξέρουν να αυτό θυσιαστούν εν πολλοίς ,όχι σε μια πραγματικότητα αυτοκτονίας αλλά σε μια πραγματικότητα συνεχούς διαμαρτυρίας ,για να μπορέσει αυτός ο τόπος να δει μια στιγμή αναπνοής και ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο.
Τι παρακαταθήκη λοιπόν αφήνουμε στα νέα παιδιά της Ελλάδας;
Ποιο δικαίωμα τους δίδουμε και ποιες καταστροφές τους κληρονομούμε;
Τι λόγο έχουμε να δώσουμε;
Αυτή την ώρα λοιπόν μαζί με τη μεγάλη γιορτή του Αγίου Δημητρίου και μαζί με τη γιορτή του ιστορικού ΌΧΙ ,το οποίο γίνεται μόνο για τις τελετές και τα πανηγύρια της εκμετάλλευσης από κάποιους….
Και γίνονται αυτά για να παραπλανάτε ο λαός ,αλλά ο λαός πλέον δεν παραπλανάτε.
Πιστεύουμε ότι έχει φτάσει στο σημείο της αυτοσυνειδησίας του, κι αν αυτό δε το κατανοήσουν πρέπει να περιμένουμε πλέον μεγαλύτερες αντιθέσεις και αγωνιστικές διαδικασίες ,για να σώσουμε τον τόπο μας από όλη αυτή τη καταστροφή στην οποία μας έχουν οδηγήσει.
