Παρέμβαση Νίκου Ηγουμενίδη για τον κρητικό τουρισμό: «Χρειάζεται διαφορετικό μοντέλο με όρους ποιότητας και μέλλοντος»

Παρέμβαση για τον τουρισμό της Κρήτης στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται έκανε μέσα στο σαββατοκύριακο με άρθρο του στον τοπικό Τύπο της Κρήτης ο βουλευτής Ηρακλείου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Νίκος Ηγουμενίδης.

Στην παρέμβαση του ο βουλευτής σημειώνει ότι στις παρούσες συνθήκες αναδεικνύεται επιτακτικά η ανάγκη ενός σοβαρού και σε βάθος διαλόγου για τον κρητικό τουρισμό. «Σε διαφορετική περίπτωση», όπως τονίζει, «ο κρητικός τουρισμός θα συνεχίζει να στηρίζεται σε αυτοσχεδιασμούς, και θα εξαντλεί τα πλεονεκτήματα που διαθέτει, καταλήγοντας αναγκαστικά στην διαρκή υποτίμησή του και στις χαμηλές τιμές προκειμένου να είναι ανταγωνιστικός. Θα καταλήξουμε δηλαδή να συντηρούμε το σημερινό τουριστικό μοντέλο, με τα έντονα χαρακτηριστικά του μαζικού τουρισμού».

Όπως επίσης επισημαίνει ο βουλευτής Ηρακλείου, «ένα νέο τουριστικό μοντέλο που θα στηρίζεται στον κρητικό πολιτισμό, στο κρητικό τοπίο, στα κρητικά ήθη κι έθιμα, στα κρητικά προϊόντα και τους τρόπους διατροφής και διαβίωσης, οφείλει να περιλαμβάνει και τους κανόνες και τα πλαίσια προστασίας τους. Ειδάλλως, δεν θα αργήσει να συμβεί αυτό που πολύ σοφά αναφέρει ο λαός μας: «το δένδρο που χάνει τα φύλλα του στο τέλος ξεραίνεται»».

Στα αναγκαία χαρακτηριστικά του σύγχρονου τουριστικού μοντέλου αναφέρει μεταξύ άλλων:

1. Ο σύγχρονος τουρισμός πρέπει να είναι διασυνδεδεμένος και σε μια ισότιμη σχέση με τον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα της Κρήτης. Με την χειροτεχνική παράδοση και τη λαϊκή τέχνη, με τα τοπικά προϊόντα και τη γαστρονομική πρόταση της κάθε περιοχής, με τον τοπικό πολιτισμό και τους ανθρώπους του τόπου στα πλαίσια ισότιμων σχέσεων και ωφελειών,

2. Το νέο τουριστικό μοντέλο, πρέπει να ξεχωρίζει για την ολιστική προσέγγιση του. Να αναδεικνύει με σαφήνεια τους όρους και την ικανότητα του να δημιουργεί χώρο τόσο για τον τουρισμό όσο και για τους άλλους τομείς της Κρητικής οικονομίας.

3. Στα πιο «σύγχρονα υλικά» για τουριστικούς προορισμούς απαιτούνται εμπειρίες, προσωποποιημένες προτάσεις, τοπικός τουρισμός, τοπικές γεύσεις, τοπικές αγορές, τοπικές διαδρομές, τοπικά οικοσυστήματα, τοπικά χρώματα, τοπική καλλιτεχνική ή άλλη δημιουργία.

4. Η οργάνωση και στήριξη μιας τέτοιας «τουριστικής υπόσχεσης», προϋποθέτει πόρους. Χρειάζεται τα απαραίτητα επιστημονικά, πολιτικά και τεχνοκρατικά «εργαλεία» (χωροταξικά πλαίσια, χωρικές/τομεακές πολιτικές, άλλα κανονιστικά πλαίσια, σύγχρονους φορείς προβολής/προώθησης, παρατηρητήρια).

5. Σήμερα έχουμε υποχρέωση να καταθέσουμε την άποψή μας για το πώς ονειρευόμαστε τον κρητικό τουρισμό του αύριο και πώς θέλουμε το μοντέλο που τον εξειδικεύει. Για να προκύψει σημαντικό αποτέλεσμα, θα πρέπει να συναντηθούν στη λογική μιας «παν-στρατιάς», όλοι όσοι εμπλέκονται σ’ αυτή τη μεγάλη για τον τόπο υπόθεση.