Τα περίφημα φαράγγια της, οι απόκρημνες ακτές, τα εκτεταμένα οροπέδια, οι απέραντες και κατάλευκες αμμουδιές της, είναι τα απομεινάρια αυτής της φοβερής κοσμογονίας που δημιούργησε το νησί, μα συνάμα κι ο μαγνήτης που χρόνια τώρα τραβάει τον επισκέπτη.
 |
| Η είσοδος του φαραγγιού της Σαμαριάς, στη θέση Ξυλόσκαλο στο οροπέδιο του Ομαλού και στο βάθος η εντυπωσιακή κορυφή του Γκίγκιλου (1.975 μ.) |
Όταν πρωτοπάτησα το πόδι μου στην Κρήτη πριν από 8 χρόνια… “ένιωσα μια μυστηριώδη δύναμη, ζεστή, αγαθή, να διακλαδίζεται στις φλέβες μου και την ψυχή μου να μεγαλώνει”. (Νίκος Καζαντάκης – Αναφορά στον Γκρέκο).
Είναι βαθύ το μυστήριο της Κρήτης. Θυμάμαι έκατσα μια βδομάδα στο νησί και βάλθηκα να το εξερευνήσω απ’ άκρου εις άκρον. Δεν ήθελα ν’ αφήσω καμία γωνιά του που να μην πάρω μια μικρή έστω γεύση.
Τότε, για πρώτη φορά, αποτόλμησα την κατάβαση του φαραγγιού της Σαμαριάς. Οι εμπειρίες από κείνη τη διάσχιση περιγράφονται σε μια από τις πρώτες αναρτήσεις του ιστολογίου μου:
 |
| Ο παραθαλάσσιος οικισμός της Αγίας Ρουμέλης |
Όταν, αργότερα, έγινα πιο “υποψιασμένος” πεζοπόρος, έμαθα ότι υπάρχει ένα παραθαλάσσιο μονοπάτι, τμήμα του Ευρωπαϊκού μονοπατιού Ε4, που συνδέει την Αγία Ρουμέλη με τα Σφακιά. Φυσικά, η πρώτη σκέψη που πέρασε από το μυαλό μου ήταν ότι αυτό το μονοπάτι θα ‘πρεπε κάποια στιγμή να το περπατήσω.
Το Ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4
Το Ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4 ξεκινάει από τα Πυρηναία της Ισπανίας, διασχίζει ολόκληρη την οροσειρά των Άλπεων και μέσω της Γιουγκοσλαβίας φτάνει στην Φλώρινα, απ’ όπου ξεκινά και το Ελληνικό τμήμα του. Διασχίζει ολόκληρη την Ελλάδα έως το Γύθειο, κι από εκεί συνεχίζει νοητά στο Καστέλι Κισσάμου. Από το σημείο αυτό αρχίζει το Κρητικό τμήμα του Ε4, που φτάνει μέχρι τη Ζάκρο, όπου και τελειώνει.
Από το Καστέλι το Ε4 προχωράει από βορρά προς νότο για να φτάσει στη Μονή Χρυσοσκαλίτσας και το Ελαφονήσι. Από εκεί συνεχίζει ανατολικά προς Παλαιόχωρα και Σούγια, όπου διακλαδίζεται στα δύο. Ο βόρειος κλάδος εισχωρεί στον ορεινό όγκο των Λευκών Ορέων, ενώ ο νότιος κλάδος διασχίζει άλλες φορές παραλιακά και άλλες φορές εισερχόμενος για λίγο στις εντυπωσιακές βραχώδεις απολήξεις των Λευκών Ορέων, περνώντας από την Αγία Ρουμέλη, τον Άγιο Παύλο, το Λουτρό, τη Χώρα Σφακίων και το Φραγκοκάστελο.
“Όταν θέλεις πάρα πολύ κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το καταφέρεις”. Έτσι και γω, μέσα από πολλές συμπτώσεις και συγκυρίες, αξιώθηκα τελικά να κινήσω για να βρω το πεπρωμένο μου, τον προσωπικό μου θησαυρό, σαν τον Σαντιάγκο, τον ήρωα του Paulo Coelho στον Αλχημιστή του.
Επόμενος, λοιπόν, σταθμός το λιμάνι της Σούδας στα Χανιά. Εν συνεχεία, μετάβαση με λεωφορείο στην πόλη των Χανίων, κι από εκεί προώθηση με ΚΤΕΛ στο φημισμένο και χιλιοτραγουδισμένο οροπέδιο του Ομαλού, στη θέση Ξυλόσκαλο, την είσοδο του φαραγγιού της Σαμαριάς.
Για μια ακόμη φορά. Σαν να ‘ναι η πρώτη φορά. Όσες φορές κι αν κατεβείς τον Φάραγγα, όσες φορές κι αν διαβείς τις Πόρτες του, πάντα θα υπάρχει κάτι που θα σε εκπλήξει.
|
| Ο παραθαλάσσιος οικισμός της Αγίας Ρουμέλης στην έξοδο του φαραγγιού της Σαμαριάς |
Και μετά… το δροσερό καλωσόρισμα του Λιβυκού πελάγους. Βρισκόμαστε στην Αγία Ρουμέλη και απολαμβάνουμε το αναζωογονητικό μπάνιο μας στην μαγευτική βοτσαλωτή της παραλία.
 |
| Η εκτεταμένη παραλία της Αγίας Ρουμέλης με το μαύρο βότσαλο και τα κρυστάλλινα νερά |
Οδικό δίκτυο δεν υπάρχει. Η πρόσβαση γίνεται με τα πλοία της γραμμής, τα οποία εκτελούν καθημερινά δρομολόγια κατά τους καλοκαιρινούς μήνες από και προς τις γειτνιάζουσες παράλιες περιοχές. Παρόλα αυτά, χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο, περνούν από εδώ, κι αυτό γιατί βρίσκεται στην έξοδο του δημοφιλούς φαραγγιού. Κατά την περίοδο που το φαράγγι είναι ανοικτό, από αρχές Μαϊου έως τα τέλη Οκτωβρίου, το χωριό γεμίζει με τους ταλαιπωρημένους πεζοπόρους που διέσχισαν το φαράγγι. Μέχρι την ώρα που θα αναχωρήσουν με τα καραβάκια για το Λουτρό και τη Χώρα Σφακίων που βρίσκονται στα ανατολικά ή για την Σούγια και την Παλαιόχωρα που βρίσκονται δυτικά της Αγίας Ρουμέλης.
 |
| Τούρκικο φρούριο του 19ου αιώνα χτισμένο σ’ έναν λόφο πάνω από τον οικισμό της Αγίας Ρουμέλης |
Κι ύστερα, το χωριό ξαναβρίσκει τους συνήθεις και γνώριμους ήπιους ρυθμούς του, τους οποίους είχαμε την τύχη να απολαύσουμε, μιας και το πρόγραμμά μας περιλάμβανε διανυκτέρευση στο πέντε δισεκατομμυρίων αστέρων υπερλούξ ξενοδοχείο… της παραλίας του χωριού.
Αναχωρώντας από την Αγία Ρουμέλη (1), παρακάμψαμε το ελικοδρόμιο από τη νότια πλευρά του (από τους κυματοθραύστες) και αφού περάσαμε πλάι από μια συστάδα δέντρων δίπλα στο ποτάμι, προχωρήσαμε προς την εκβολή του, απ’ όπου περάσαμε στην απέναντι όχθη.
 |
| Ο οικισμός της Αγίας Ρουμέλης, αφετηρία της διαδρομής μας |
 |
| Οι κυματοθραύστες στην έξοδο του φαραγγιού της Σαμαριάς |
 |
| Πορεία παράλληλα με την ακτογραμμή |
 |
| Η έξοδος του φαραγγιού του Ελιγιά. Η κορυφή που διακρίνεται πάνω δεξιά πρέπει να λέγεται Παπά Κεφάλα (1.015 μ.) |
 |
| Πορεία υπό τη σκιά πεύκων |
 |
| Μικρές μαγευτικές παραλίες κατά μήκος της διαδρομής |
Μετά το φαράγγι, η ακτή είναι κυρίως βραχώδης και περπατάμε λίγο ψηλότερα σε τοπίο με πεύκα και αραιή θαμνώδη βλάστηση για περίπου 2 χιλιόμετρα έως το βυζαντινό εκκλησάκι του Αγίου Παύλου (3) στην όμορφη ομώνυμη παραλία.
 |
| Στο βάθος διακρίνεται η Αγία Ρουμέλη |
 |
| Πλησιάζοντας προς τον Άγιο Παύλο |
 |
| Η παραλία του Αγίου Παύλου |
 |
| Ο τρούλος της εκκλησίας |
Το εκκλησάκι στέκεται εκεί από τις αρχές του 11ου αιώνα, όταν ο Άγιος Ιωάννης ο Ξένος, ένα από τα πιο σημαντικά πρόσωπα της Κρητικής ιστορίας, έχτισε το ναό του Αγίου Παύλου, ο οποίος σύμφωνα με την παράδοση ναυάγησε σ’ αυτό το σημείο ενώ ταξίδευε για Ρώμη.
 |
| Η Αγία Ρουμέλη (στο βάθος) από την παραλία του Αγίου Παύλου |
 |
| Η παραλία του Αγίου Παύλου από το καραβάκι με προορισμό τη Χώρα Σφακίων |