Η μια υψηλή εξοχότητα διαδέχεται την άλλη, αυτές τις ήσυχες μέρες της καλοκαιρινής μας ραστώνης. Υψηλοί αυτοπροσκαλούμενοι επισκέπτες στην καταθλιμμένη Αθήνα. 
Μετά τον εραστή του Οβάλ γραφείου, να και το πρωτοπαλίκαρο του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου. Με την πατίνα του ακριβοπληρωμένου λούστρου τους, καθόλου δε θυμίζουν αυτό που πραγματικά είναι: ύαινες που αρχίζουν να ζυγώνουν όλο και περισσότερο την ετοιμοθάνατη Ψωροκώσταινα, σημάδι ότι η «αθάνατη» ελληνική ψυχή ετοιμάζεται να μας βγει από το στόμα…
«Δεν αρκούν πλέον τα λόγια, οι πράξεις είναι πιο σημαντικές», έδωσε το στίγμα του το πρωτοπαλίκαρο του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου, στη συνάντησή του με τον οσφυοκάμπτη επικεφαλής της Τρόικας εσωτερικού. Άβουλος εντολοδόχος της Τρόικας εξωτερικού και καθόλου του ελληνικού λαού που μάταια περιμένει την υποσχεμένη περιλάλητη επαναδιαπραγμάτευση. Χαμογελαστός με το χαμόγελου του ευήθους και τα χέρια σταυρωμένα πάνω στο γυαλιστερό εβένινο τραπέζι του Μεγάρου Μαξίμου, συναινεί. Τα φλας αστράφτουν με μανία. Οι ρεπόρτερ εστιάζουν τις φωτογραφικές τους μηχανές στα σταυρωμένα του χέρια…
«Δεν αρκούν πλέον τα λόγια, οι πράξεις είναι πιο σημαντικές», συναινεί κι ο συνταξιούχος των 300 ευρώ που η σύνταξή του δεν του φτάνει ούτε για την αυξημένη συμμετοχή του στη δαπάνη της φαρμακευτικής του αγωγής.
«Δεν αρκούν πλέον τα λόγια, οι πράξεις είναι πιο σημαντικές», συναινεί κι η πωλήτρια του καταστήματος νεωτερισμών που λοξοκοιτάζει το αφεντικό και υποψιάζεται βασίμως, ότι ετοιμάζεται το να μπει λουκέτο μετά που θα τελειώσουν οι εκπτώσεις.
«Δεν αρκούν πλέον τα λόγια, οι πράξεις είναι πιο σημαντικές», συναινεί κι ο πτυχιούχος πολιτικών και κοινωνικών επιστημών που δουλεύει ανασφάλιστος, νυχτερινή βάρδια, στο ψιλικατζίδικο της γωνίας με τη φωτεινή επιγραφή “Super Market”, σβηστή για οικονομία.
Εθνική κατάθλιψη και παγερή σιωπή συναίνεσης από τους υπηκόους. Οι πλατείες κι οι λεροί δρόμοι είναι απελπιστικά άδειοι από διαμαρτυρόμενους κι οι περσινοί «Αγανακτισμένοι» άφαντοι. Είμαστε, φαίνεται, ακόμα στο στάδιο της άρνησης. Κάποιοι πτωχαλαζόνες, λιγοστοί ακόμα, πηδάνε από τις ταράτσες.
Άλλοι, καλοπληρωμένοι αλαζόνες, άξιοι εκπρόσωποι της ελληνικής τηλεδημοκρατίας «πηδάνε» τη νοημοσύνη μας από τα ψηφιακώς πλέον μεταδιδόμενα δελτία των οχτώ…
«Η κοινωνία δεν αντέχει άλλο να ματώνει. Διεκδικούμε την επαναδιαπραγμάτευση και την επιμήκυνση», επανέλαβε μονότονα, μετά το διαφημιστικό break, και η ουρά της Τρόικας εσωτερικού. Καθότι το ξεθυμασμένο εκτόπλασμα της ανανεωτικής αριστεράς έχει τις δικές του εμμονές: επιμένει να συγχέει την επιμήκυνση της αποπληρωμής του θεόρατου, αμφίβολης νομιμότητας δημόσιου χρέους, με την ποθητή επιμήκυνση του θλιβερού του πέους…
http://my-pillow-book.blogspot.gr