Επιμέλεια – Κείμενα: Στρατής Παπαμανουσάκης

ΟΛΙΒΕΡ ΚΡΟΜΒΕΛ – OLIVER CROMWELL
(1599-1658)

Μεγάλος άγγλος πολιτικός, εκπρόσωπος της αγγλικής δημοκρατικής επανάστασης, από οικογένεια πουριτανών γαιοκτημόνων, αναδείχθηκε σε Λόρδο, Ισόβιο Προστάτη της Αγγλίας, αμφιλεγόμενη πάντως προσωπικότητα (βασιλοκτόνος δικτάτορας/ήρωας της ελευθερίας). Μετριοπαθής κατά τον πρώτο εμφύλιο πόλεμο, δημιουργός του κοινοβου-λευτικού στρατού κατά των φεουδαρχών και του θρόνου, οδήγησε την επανάσταση στην εκτέλεση του Καρόλου και συνέτριψε τις επαναστάσεις στην Ιρλανδία και Σκωτία, ακολούθως δε διέλυσε βίαια την μακρόχρονη Βουλή και απέκτησε δικτατορική εξουσία. Με την εξωτερική του πολιτική κατά της Ολλανδίας, Ισπανίας και Πορτογαλίας θεμελίωσε την αγγλική θαλασσοκρατία, που οδήγησε στο μεγαλείο της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Παραταύτα, το άσβεστο μίσος των αντιπάλων του και μετά το θάνατό του, οδήγησε στην διαπόμπευση των λειψάνων του, κατά την παλινόρθωση της μοναρχίας.
Έργα: Επιστολές, Ομιλίες, Άρθρα.

Βιβλιογραφία: [Έκδ., Thomas Carlayl, Oliver Cromwell’s letters and speeches with elucidations, (1845), W.C. Abott, Writings and speeches of Oliver Cromwell, (1937-1947), 4 τόμ., Ivan Roots, Speeches of Oliver Cromwell, (1989)], Ουγκώ, Όλιβερ Κρόμβελ,1830, S.R. Gardiner, Oliver Cromwell, 1901, The Lord Protector, Religion and politics in the life of Oliver Cromwell, 1964, C.P. Korr, Cromwell and the new model of foreigh policy England’s policy toward France 1649-1658, 1975, J. Adamson, Oliver Cromwell and the long Parliament, 1990, Derek Hirst, The Lord Protector 1653-1658, 1990, Robert PaulAllan Macinnes, The British Revolution 1629-1660, 2005, Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου, Βικιπαίδεια.

Εικονογραφία: Προσωπογραφία, Gaspar de Crayer, 1584-1669, Μουσείο Βερσαλλιών, Προσωπογραφία, Sam. Cooper, 1679, Εθνική Πινακοθήκη Λονδίνου, Ανδριάντας, H. Thornycroff, 1899, Ουεστμίνστερ, Λονδίνο.

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ: «Ο Θεός εξέλεξε ανθρώπους ικανοτέρους δια την εκπλήρωσιν του έργου του» (Κρόμβελ προς τα μέλη του Κοινοβουλίου).

ΚΕΙΜΕΝΑ: MAGNA CHARTA LIBERTATUM 1215

** ** **

Τα δραματικά γεγονότα του 1989 αποτελούν μια από τις σημαντικότερες στιγμές της παγκόσμιας ιστορίας, όχι μόνο του 20ου αιώνα, αλλά και ολόκληρης της νεότερης ιστορίας της ανθρωπότητας. Η Γαλλική Επανάσταση του 1789 έφερε την αστική τάξη στην εξουσία και η Ρωσική Επανάσταση του 1917 δημιούργησε το κράτος της εργατικής τάξης. Η επαναστατική φοιτητική εξέγερση του 1968, αποτέλεσμα και έκφραση των μεταβολών και των μετατοπίσεων στην ύπαιθρο, στην κοινωνία, στην εργατική τάξη, αποτέλεσε την τελευταία ζητοκραυγή της παγκόσμιας επανάστασης. Η (αντ)Επανάσταση (ας την πούμε έτσι) του 1989 θεμελίωσε την παγκοσμιοποιημένη Νέα Τάξη της αμερικανικής μονοκρατορίας.

Το κύριο επακόλουθο του 1989 είναι η κατάρρευση του συστήματος της σοσιαλιστικής κοινωνίας και οικονομίας και η αλλαγή γενικότερα του συστήματος της ισορροπίας Ανατολής – Δύσης. Αυτές οι αλλαγές επέφεραν τεράστιες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές αναδιαρθρώσεις με συνέπεια τη δημιουργία νέων σχηματισμών αντιπαραθέσεων. Εφιαλτική πλέον προβάλλει η απειλή ενσωμάτωσης των ανθρώπων και των λαών σε μια μονοδιάστατη, χωρίς ελπίδα, κοινωνία καταπίεσης της ψυχής και του σώματος, κοινωνία απλών καταναλωτών μονοπωλιακών προϊόντων και κατευθυνόμενης κουλτούρας.