Ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης σχολιάζοντας τη νίκη Τραμπ είπε ότι εγγράφει το προσφυγικό ως κεντρικό ζήτημα στην διεθνή πολιτική ατζέντα.
Δεν είπε αλλά εννοείται ότι το εγγράφει με το χειρότερο δυνατό τρόπο, μέσα από ένα πνεύμα ξενοφοβίας και μισαλλοδοξίας, βάσει του οποίου Λεπέν και Ορμπάν ήταν από τους πρώτους που εκδήλωσαν τον ενθουσιασμό τους για το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών.
Και αυτό συμβαίνει ενώ η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για το προσφυγικό καρκινοβατεί με κίνδυνο να καταρρεύσει. Η συγκυρία δεν θα μπορούσε να είναι πιο ευαίσθητη.
Πριν από λίγες μέρες ο Γερμανός υφυπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Μίχαελ Ροτ, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Welt, δήλωσε ότι «η Γερμανία είναι ανοικτή σε όλους τους πολιτικά διωκόμενους στην Τουρκία. Μπορούν να ζητήσουν άσυλο στη Γερμανία. Αυτό ισχύει ρητά, όχι μόνο για δημοσιογράφους».
Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Οτι η Τουρκία αναγνωρίζεται ως μη ασφαλής χώρας σπό το Βερολίνο, κάτι που αντιβαίνει στον πυρήνα της συμφωνίας Ε.Ε. – Τουρκίας (οι επαναπροωθήσεις από την Ελλάδα στην Τουρκία γίνονται επειδή η Τουρκία έχει αναγνωριστεί ως ασφαλής χώρα).
Αυτή η γερμανική παρέμβαση προκάλεσε έντονη ενόχληση στην Αγκυρα που ήταν έτσι κι αλλιώς ένα βήμα πριν από το ξέσπασμα. Δεν χρειάστηκε πολύ για να προειδοποιήσει ο ίδιος ο Τούρκος πρόεδρος Ρ. Τ. Ερντογάν τις Βρυξέλλες ότι αν δεν εκταμιεύσουν άμεσα 3 δισ οικονομικής βοήθειας και δεν προχωρήσουν στην απελευθέρωση της βίζας θα τινάξει στον αέρα τη συμφωνία και τρία εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες θα βρεθούν σύντομα στο ευρωπαϊκό έδαφος.
Ελληνικές αγωνίες
Την προηγούμενη Τρίτη στο Μέγαρο Μαξίμου έγινε σύσκεψη με τη συμμετοχή τοπικών παραγόντων από τη Χίο που αντιμετωπίζει πρόβλημα από την υπερσυγκέντρωση προσφύγων.
Την επόμενη Τρίτη προγραμματίζει εκδήλωση στο νησί η Χρυσή Αυγή και για το λόγο αυτό θα μεταβούν εκεί βουλευτές της, ανάμεσά τους ο Η. Κασιδιάρης.
Τη μεθεπόμενη Δευτέρα κινητοποιήσεις θα γίνουν στη Σάμο και είναι ήδη ορατό ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι δύσκολοι για τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου που φιλοξενούν πάνω από14.000 πρόσφυγες και μετανάστες.
Οι ρυθμοί επιστροφής στην Τουρκία είναι αργοί γιατί καθυστερεί πολύ η εξέταση των αιτήσεων ασύλου ελλείψει προσωπικού, ενώ κατά τα άλλα το πρόγραμμα μετεγκατάστασης προσφύγων σε ευρωπαϊκές χώρες δεν εφαρμόζεται στην πράξη. Από τον Απρίλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο 578 άτομα έχουν επαναπροωθηθεί στην Τουρκία και τίποτα δεν δείχνει ότι αυτός ο βραδύς ρυθμός θα αλλάξει.
Η σκέψη για μεταφορά μεγάλου αριθού προσφύγων από τα νησιά στην ηπειρωτική Ελλάδα προσκρούει στην ανησυχία ότι αυτό μπορεί να ενισχύσει τις ροές από τα τουρκικά παράλια γιατί θα δημιουργηθεί η ψευδαίσθηση ότι μπορεί να βρεθεί τρόπος να περάσουν τα βόρεια σύνορα της χώρας.
Η Κομισιόν καταγγέλλει την αυταρχική στροφή της Τουρκίας μετά την απόπειρα πραξικοποήματος, χωρίς να ασκεί την παραμικρή πίεση στις χώρες που αθετούν την ευρωπαϊκή συμφωνία για την ποσόστωση στην υποδοχή προσφύγων. Και κάπως έτσι το πρόβλημα βαθαίνει χωρίς να αποκλείεται να εξελιχθεί σε αδιέξοδο.