Του Αστρινάκη Γιάννη, αιρετού του ΑΠΥΣΔΕ Κρήτης
Το τελευταίο διάστημα η εκπαιδευτική κοινότητα και η ελληνική κοινωνία γίνονται μάρτυρες πολλών αλλαγών στην εκπαίδευση. Αλλαγών που αν και παρουσιάζονται σαν ρηξικέλευθες καινοτομίες, ανοίγουν το δρόμο για παραπέρα υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου θέτοντας νέους φραγμούς στη μόρφωση. Συγκεκριμένα:
– Έντονα αμφισβητούμενες αλλαγές στην πολύπαθηΤεχνική – Επαγγελματική Εκπαίδευση, όπου η χρονιά ξεκινά με πολλά μαθήματα (και μάλιστα πανελλαδικώς εξεταζόμενα) χωρίς βιβλία ενώ μόλις τώρα ανακοινώνονται τα αναλυτικά προγράμματα!
Η στροφή προς την κατάρτιση, μέσω της συρρίκνωσης των ΕΠΑΛ, δρομολογείται, με ότι αυτό σημαίνει για τους συναδέλφους.
– Υποβάθμιση μαθημάτων, μείωση ωρών διδασκαλίας (όλως τυχαίως όπου παρατηρείται έλλειψη μόνιμων εκπαιδευτικών, για να μην προσληφθούν αναπληρωτές).
Τα φιλολογικά μαθήματα, η φυσική, η πληροφορική και οι ξένες γλώσσες είναι τα πρώτα θύματα! Παράλληλα τα εργαστήρια θετικών επιστημών και πληροφορικής υποβαθμίζονται αφού οι υπεύθυνοι για αυτά καθηγητές εξαντλούνται με πλήρες διδακτικό ωράριο!
– Η προοπτική μόνιμων διορισμών (με νέο σύστημα, για το οποίο επιβάλλεται να ξεκινήσει άμεσα ο διάλογος) είναι πολύ μακρινή, παρά τις υποσχέσεις του Υπουργού. Οι ελλείψεις εντοπίζονται κυρίως στην περιφέρεια. Είναι δεδομένο ότι στο αμέσως προσεχές μέλλον, χωρίς διορισμούς, η κατάσταση θα είναι ανεξέλεγκτη!
Αυτή τη στιγμή στην Κρήτη, τα κενά στη γενική παιδεία προσεγγίζουν τα 180 με τα συνολικά να είναι υπερδιπλάσια. Θα καλυφθούν την επόμενη εβδομάδα όπως έχει υποσχεθεί το Υπουργείο;
-Αναλυτικά προγράμματα, δήθεν καινοτόμα, βρίσκονται σε πλήρη αναντιστοιχία με τα υπάρχοντα βιβλία και τις εκπαιδευτικές ανάγκες. Αποτέλεσμα, αφενός η συνεχής επιβάρυνση του οικογενειακού προϋπολογισμού αφετέρου η καλλιέργεια κλίματος απέχθειας προς το σχολείο.
– Πουθενά δεν φαίνεται να υπάρχει σχέδιο ώριμων και αναγκαίων μεταρρυθμίσεων.
Η αντισταθμιστική εκπαίδευση απλά δεν υφίσταται, ούτε υπάρχει συζήτηση πώς θα οργανωθείγια να βοηθηθεί η χειμαζόμενη από την κρίση ελληνική οικογένεια. Τμήματα ενισχυτικής διδασκαλίας λειτούργησαν και πέρυσι για ενάμιση μήνα (συμπεριλαμβανομένων και των διακοπών του Πάσχα)!
Πιστοποιητικά γλωσσομάθειας, πληροφορικής πληρώνονται αδρά από τους κηδεμόνες των παιδιών όπως και πολλές άλλες δραστηριότητες.
Η παιδεία αντιμετωπίζεται για μια ακόμα φορά σαν ο φτωχός συγγενής. Η τελευταία συζήτηση στην Βουλή, με λαϊκίστικες ατάκες για το μονόλεπτο της δημοσιότητας, έρχεται να το επιβεβαιώσει….
Διοίκηση της Εκπαίδευσης
Μεγαλόστομες υποσχέσεις του παρελθόντος, φαίνεται πως ξεχάστηκαν γρήγορα! Στην ίδια ρότα! Βολεύει! Αποσπάσεις στη διοίκηση εκπαιδευτικών, που προφανώς δημιουργούν κενά στα σχολεία, εξακολουθούν να γίνονται με τις παραδοσιακές διαδικασίες! Και εδώ η συζήτηση δεν φαίνεται να ανοίγει, ούτε η εμπειρία χωρών της ευρωπαϊκής ένωσης αξιοποιείται!
Μια μονάχα σημαντική αναφορά: οι ασκούντες διοικητικό έργο (εκπαιδευτικοί και διοικητικοί υπάλληλοι ) στη χώρα μας αποτελούν το 4% περίπου των εκπαιδευτικών. Τη στιγμή που σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. ξεπερνούν το 10%! Ακολουθώντας το παράδειγμα της Ευρώπης θα μπορούσε να προσφέρεται σημαντικό διοικητικό-οργανωτικό έργο στα σχολεία χωρίς εξάντληση των εκπαιδευτικών, που πέρα από το διδακτικό καθήκον επιβαρύνονται με πλήθος εξωδιδακτικών εργασιών.
Η συγκρότηση των Υπηρεσιακών Συμβουλίων (Υ.Σ.) – και ιδίως των συμβουλίων επιλογής στελεχών εκπαίδευσης – είναι στη διακριτική ευχέρεια των κυβερνητικών παραγόντων. Οι συνειρμοί που δημιουργούνται είναι προφανείς! Οι αλλαγές επιβεβλημένες.
Παράλληλα υπάρχει αδήριτη ανάγκη κωδικοποίησης της εκπαιδευτικής νομοθεσίας.
Η υφιστάμενη πολυνομία δημιουργεί σωρεία προβλημάτων και πιθανών αδικιών.
Η αναμοριοδότηση των σχολείων, η αποσαφήνιση της οργανικότητας -υπεραριθμίας κ.λ.π. είναι θέματα που θα μας απασχολήσουν στο αμέσως προσεχές μέλλον. Θα δοκιμάσουν τις εργασιακές μας σχέσεις, ιδίως όταν γίνει πράξη το νέο Λύκειο, με επανακατάταξη των εκπαιδευτικών.
Ζοφερό το μέλλον
Η «εργαλειοθήκη» του ΟΟΣΑ είναι προ των πυλών. Η φετινή πιθανή έγκριση λειτουργίας κάποιων ολιγομελών τμημάτων προσανατολισμού της Β΄ Λυκείου και των ΕΠΑΛ θα είναι πύρρειος νίκη. Το 4ετές γυμνάσιο με το 2ετές Λύκειο υπάρχουν στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς! (Nωπά είναι τα δημοσιεύματα των προτάσεων της επιτροπής Λιάκου).
Ίσως οδηγηθούμε και σε πολλά γυμνάσια με Λυκειακή τάξη (μόνο Α΄ Λυκείου, αν τελικά μείνει) με κλείσιμο-συγχωνεύσεις Λυκείων.
Ο χωροταξικός σχεδιασμός των Λυκείων είναι ανοιχτό θέμα! Οψόμεθα….
Η εισαγωγή στα Α.Ε.Ι.-Α.Τ.Ε.Ι. προφανώς θα είναι με εξετάσεις (πιθανόν και 2 χρόνων) για πολλές πανεπιστημιακές σχολές (και όχι τμήματα). Το κυβερνητικό «όνειρο» του baccalaureate υφίσταται με ότι αυτό σημαίνει για τη μέση ελληνική οικογένεια.
Παράλληλα η κυβέρνηση σχεδιάζει τα Κέντρα Υποστήριξης Εκπαιδευτικών (Κ.ΥΠ.ΕΚ.) όπου μάλλον θα εντάξει σχολικούς συμβούλους, ΚΕΣΥΠ, ΕΚΦΕ, ΠΛΗΝΕΤ, ΣΣΝ κ.λπ.
Για τις διαδικασίες επιλογής (μοριοδότηση προσόντων, συνέντευξη κ.λπ.) αναμένεται και η απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας για την επιλογή διευθυντών που σύμφωνα με πληροφορίες θα ζητά την αιτιολόγηση της ψήφου.
Θέλουμε να ευελπιστούμε ότι η διαφάνεια, η αξιοκρατία και η δικαιοσύνη θα κυριαρχήσουν στα κριτήρια. Το πρόσφατο παρελθόν δεν μας κάνει πάντως και ιδιαίτερα αισιόδοξους!
Ολοκληρώνοντας, θα ήθελα να επισημάνω ότι στον βωμό μιας οικονομίστικης πολιτικήςθυσιάζονται εκπαιδευτικές αξίες και ανθρώπινες ψυχές.
Η απάντηση οφείλει να δοθεί από την εκπαιδευτική κοινότητα. Θα είναι προς όφελος του δημόσιου σχολείου, με μια προϋπόθεση: ότι η κοινωνία θάναι πλάι μας, άρρηκτα δεμένη μαζί μας.
Καλλιεργούμε τη συλλογικότητά μας και προχωράμε…
