Ο επικεφαλής του Ποταμιού, Σταύρος Θεοδωράκης κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του στα Χανιά βρέθηκε την Τετάρτη το βράδυ κοντά στην οικογένεια του αδικοχαμένου φοιτητή της γαλακτοκομικής σχολής Ιωαννίνων, Βαγγέλη Γιακουμάκη. Ως ελάχιστο φόρο τιμής στον Βαγγέλη και την οικογένεια του Το Ποτάμι κατέθεσε σήμερα πρόταση πρός τις υπόλοιπες Κοινοβουλευτικές Ομάδες για κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών Κοινωνικών και Μορφωτικών Υποθέσεων με σκοπό τη σύνταξη και την υποβολή σχετικής έκθεσης στη Βουλή μετά από διάλογο με επιστημονικούς φορείς και στη συνεχεία να διεξαχθεί συζήτηση για το θέμα στην Ολομέλεια της Βουλής.
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που έδωσε σήμερα στα Χανιά ο Σταύρος Θεοδωράκης, αναφερόμενος στο πολύ σοβαρό ζήτημα της ενδοσχολικής βίας, δήλωσε:
«Χθες βράδυ πήγα στο σπίτι του Βαγγέλη. Δεν τους ήξερα τους ανθρώπους. Είχα κάποιους φίλους στο περιβάλλον και ζήτησα να δω τη μητέρα, τα παιδιά. Το σπίτι ήταν ανοικτό γιατί σαν χθες θα ήταν η γιορτή του. Η μάνα είχε ετοιμάσει και φιλέματα, μόνο που έρχονταν με μαύρα ρούχα οι περισσότεροι. Είναι ένα θέμα που ξεπερνάει την κρίση. Είναι ένα θέμα που θα μας βασανίζει αν δεν το λύσουμε. Ότι κάποιοι τσαμπουκάδες επιβάλλουν σε κάποιους δημόσιους χώρους κάποιους κανόνες είναι δηλητηριώδες για την κοινωνία και πρέπει κάτι να κάνουμε. Συζήτησα με τη μητέρα του, τους θείους του, τον παππού του. Πρέπει να δώσουμε μια απάντηση. Και εμείς πρέπει να δώσουμε μια διπλή απάντηση. Ο Βαγγέλης ήταν θύμα μιας παρέας τσαμπουκάδων που ήταν και αυτοί από την Κρήτη. Γι’ αυτό εμείς πρέπει να απολογηθούμε και πρέπει να πούμε ότι αυτού του είδους οι τσαμπουκάδες δεν έχουν θέση στην Κρήτη. Αυτή η καινούργια λεβεντομαγκιά του να πειράζεις αυτόν που θεωρείς αδύνατο ή διαφορετικό, πρέπει να εκλείψει.
Είπα στην κοινοβουλευτική μου ομάδα σήμερα να καταθέσει μια πρόταση προς όλα τα κόμματα για κοινή συνεδρίαση της επιτροπής μορφωτικών και κοινωνικών υποθέσεων της Βουλής να συζητήσουμε αυτό που συνέβη στα Ιωάννινα, αυτό που συνέβη στον Βαγγέλη και μετά να πάμε σε μία ολομέλεια. Θα πρέπει η Βουλή, που δεν ασχολείται πάντα με τα σημαντικά, να ασχοληθεί με κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Με αυτή τη συμπεριφορά που μας προσβάλει όλους.
Να σας πω μόνο κάτι που μου είπε η Μαρία, η μητέρα του. “Πολύ φοβάμαι ότι και τώρα που μιλάμε κάποιος άλλος Βαγγέλης ή μια άλλη Βαγγελιώ βασανίζεται σε ένα άλλο μέρος της Ελλάδας”. Ότι αυτό δηλαδή δεν ήταν κάτι μεμονωμένο, κάτι που συνέβη άπαξ. Σίγουρα γίνεται κάτι ανάλογο σε κάποιο άλλο μέρος του κόσμου. Άρα είμαστε υποχρεωμένοι να το συζητήσουμε και να δούμε πως θα το εξαλείψουμε.
Εμείς έχουμε κάποιες απόψεις πολύ ξεκάθαρες. Πρώτον πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά όχι μόνο οι δράστες του εκφοβισμού αλλά και αυτοί που είχαν γυρίσει την πλάτη σε όσα γίνονταν. Ο διευθυντής που είχε γυρίσει την πλάτη στον εκφοβισμό. Οι καθηγητές που ήξεραν και δεν μίλαγαν. Γιατί για τον εκφοβισμό υπάρχουν τρεις εμπλεκόμενοι. Υπάρχει το θύμα, το ξέρουμε, υπάρχουν οι δράστες, τους ξέρουμε αλλά αφήνουμε την αστυνομία να μιλήσει πρώτα και υπάρχει κι ο “χορός”, αυτοί δηλαδή που παρακολουθούν και δεν κάνουν τίποτα. Όταν αυτοί μάλιστα είναι δημόσιοι λειτουργοί και αυτό συμβαίνει σε δημόσιο χώρο η ευθύνη της Πολιτείας είναι τεράστια. Αυτοί οι άνθρωποι θα πρέπει να παυθούν, να απομακρυνθούν με παραδειγματικές τιμωρίες σε όλα τα επίπεδα. Αυτό θα πρέπει να κάνουμε στη μνήμη του Βαγγέλη. Όχι μνημόσυνα και στέφανα. Αυτό ας το κάνουν οι άνθρωποι που τον αγαπούσαν, οι δικοί του άνθρωποι. Εμείς πρέπει να έχουμε σαν απόλυτη προτεραιότητα τον παραδειγματισμό, την τιμωρία».
