Προς τη σωστή κατεύθυνση ο Κανονισμος για τους Κοινόχρηστους Χώρους που ψηφίστηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο, σύμφωνα με τη δημοτική παράταξη “Πρωτοβουλία Πολιτών – Πρώτα ο Άνθρωπος”.
Στην ανακοίνωση αναφέρονται τα εξής:
Σημαντικό έργο ενός Δημοτικού Συμβουλίου είναι να δρομολογήσει λύσεις για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της καθημερινότητας των δημοτών. Για ένα από αυτά, τους κοινόχρηστους χώρους, ενώ υπάρχουν εδώ και χρόνια κανονιστικές διατάξεις που καθορίζουν την παραχώρηση τους, η απουσία ελέγχου, οι χαριστικές εξαιρέσεις, οι ψηφοθηρικές λογικές και οι πελατειακές σχέσεις έχουν οδηγήσει σε διαρκώς διογκούμενη εικόνα αυθαίρετης καταπάτησης, με θύματα την εικόνα της πόλης και την ανεμπόδιστη και ασφαλή διέλευση πεζών.
Με κατοίκους και επισκέπτες να ακροβατούν μεταξύ δρόμων και πεζοδρομίων λόγω τραπεζιών και εμπορευμάτων, με πεζόδρομους να είναι σχεδόν απροσπέλαστοι από τραπεζοκαθίσματα, με αυθαίρετες κακόγουστες κατασκευές να δίνουν το στίγμα μιας άναρχης πόλης. Αλλά και από οικονομική άποψη, ποιος διαφωνεί πως η πιο σημαντική μας επένδυση είναι ο τόπος, το κλίμα και κυρίως η ιδιαίτερη ομορφιά των κτιρίων, των μνημείων και των στενών της παλιάς πόλης;
Ενώ στα λόγια συμφωνούμε, την κρίσιμη ώρα που καλούμαστε ως Δημοτικό Συμβούλιο να δρομολογήσουμε λύσεις, αρχίζει το γνωστό παιγνίδι των υπεκφυγών και της υποκριτικής στάσης: Οι παρατάξεις που έχουν ασκήσει εξουσία στο Δήμο και που επί των ημερών τους ξεκίνησε και διογκώθηκε η παραπάνω κατάσταση, από τη μια κατηγορούν το δήμαρχο για καθυστέρηση και ατολμία και, όταν έρχεται η ώρα της ψήφισης, καταψηφίζουν με μια επιθετική ρητορική πως δήθεν δεν δόθηκε αρκετός χρόνος για διαβούλευση, ότι βάλλεται η επιχειρηματικότητα και ότι διαχωρίζουμε τους δημότες σε επαγγελματίες και πεζούς!
Αν κάποιος βάλλεται από αυτή την υποκριτική λογική είναι το κοινωνικό σύνολο και προπαντός βάλλεται η νοημοσύνη μας. Η συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρηματιών της πόλης είναι οι συνδημότες, οι φίλοι, οι συγγενείς που αγωνίζονται να κρατηθούν όρθιοι σε συνθήκες πρωτοφανούς λιτότητας και δυσβάσταχτης φορολογίας. Νιώθουμε την αγωνία και το άγχος τους, η προσφορά τους είναι ανεκτίμητη, αφού κρατάνε ζωντανή την περιοχή μας, και είναι αυτονόητο ότι έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις με όλους μας.
Ο κανονισμός που ψηφίστηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο κινείται στη σωστή κατεύθυνση, αφού ενοποίησε διάσπαρτες παλιές κανονιστικές αποφάσεις, αξιοποίησε την αντίστοιχη εμπειρία άλλων δήμων, ευθυγραμμίστηκε με την υπάρχουσα νομοθεσία και συνοδεύεται από χάρτη που βοηθά τον έλεγχο για την εφαρμογή του. Όπου προτάθηκαν παρόμοιοι κανονισμοί συνάντησαν αντιδράσεις που οφείλονται σε δύο λόγους: Ο πρώτος είναι η δύναμη της συνήθειας, όταν κάθε αλλαγή δημιουργεί ανασφάλεια και προβάλλονται οι αρνητικές επιπτώσεις. Όμως η εμπειρία από άλλες πόλεις έχει αποδείξει ότι όταν αναβαθμίζεται μια περιοχή αυτό ωφελεί το κοινό συμφέρον, αφού η κίνηση των καταστημάτων αυξήθηκε και εκ των υστέρων συνειδητοποίησαν τα ευεργετικά αποτελέσματα παρόμοιων αποφάσεων. Ο δεύτερος είναι οι συντεχνιακές λογικές που θέτουν το συμφέρον τους πάνω από το κοινό συμφέρον και που το επιβάλλουν και το συντηρούν δια των πελατειακών σχέσεων.
Ο δήμαρχος επέλεξε να συνεργαστεί με παράγοντες που χρόνια τώρα έχουν υιοθετήσει τον παραγοντισμό σαν βασική πολιτική πρακτική. Οδηγείται να ανακοινώσει ότι όποιος δεν ψηφίσει τον κανονισμό θα θέσει εαυτόν εκτός δημοτικών θώκων. Παραμένει, όμως, το ερώτημα πώς θα καταφέρει να εφαρμόσει τον κανονισμό και να πείσει τους δημότες, όταν αρκετά μέλη της παράταξής του απουσίασαν για να μην τον ψηφίσουν, άλλα δεν τον ψήφισαν, ενώ άλλα τον ψήφισαν αφού επιχειρηματολόγησαν κατά του κανονισμού. Πώς να εμπνεύσεις τους δημότες για την ορθότητα των θέσεών σου όταν η ίδια η δημοτική σου παράταξη είναι μια βαβέλ αντιφατικών απόψεων;
Εμείς, ως Πρωτοβουλία Πολιτών – Πρώτα ο Άνθρωπος ψηφίζουμε κάθε μέτρο που περιέχεται στο πρόγραμμά μας και που πιστεύουμε ότι υπηρετεί το κοινό συμφέρον, ανεξάρτητα από το ποιος είναι στο τιμόνι του δήμου. Έτσι αντιλαμβανόμαστε την αντιπολίτευση και γι’ αυτό μας έστειλαν οι δημότες στο Δημοτικό Συμβούλιο. Αν κάποιοι θεωρούν αντιπολίτευση τη στείρα άρνηση απλά για να φθείρουμε τον αντίπαλο, ώστε να έρθουμε εμείς στη θέση του, έχοντας στα κρίσιμα ζητήματα τη θέση «ασ’ το γι’ αργότερα», εμείς το θεωρούμε πρόκληση και κοροϊδία.