Ο ιστιοπλοϊκός Όμιλος Χανίων και ο Χανιώτης ζωγράφος Φώτης Λαγουδάκης, σας καλεί στα εγκαίνια της Έκθεσής του στο Νεώριο Μόρο με τίτλο “Πρόσωπα και Ιστορίες στο Χρόνο”. Εγκαίνια 20 Μαρτίου 2024 και ώρα 7.30 μ.μ. Διάρκεια έκθεσης 20 Μαρτίου έως 4 Απριλίου 2024.
Ο Φώτης Λαγουδάκης γεννήθηκε στα Χανιά το 1953.
Είναι εξπρεσιονιστής ζωγράφος ο οποίος μετά από έρευνα και μελέτη της Ελληνικής παράδοσης και της ευρωπαϊκής κουλτούρας, χαράζει το δρόμο της προσωπικής του αναζήτησης και αποτυπώνει στα έργα του τον προβληματισμό, την αγωνία και την προοδοκlα για αυτογνωσία και αλήθεια.
Έχει πραγματοποιήσει αρκετές ατομικές έργων του και έχει συμμετάσχει σε ευάριθμες ομαδικές παρουσιάσεις.
Φοίτησε στη σχολή Δοξιάδη, έκανε σπουδές στο σχέδιο και στη ζωγραφική και το 1982 δημιούργησε την πρώτη Αίθουσα Εκθέσεων Εικαστικών στα Χανιά με την επωνυμία ”ΝΕΑ ΓΚΑΛΕΡΙ”. Από το 1986 έως το 2011 εργάζεται στο Πολυτεχνείο Κρήτης διοργανώνοντας και συμμετέχοντας σε ραδιοφωνικές εκπομπές επιστήμης και πολιτισμού σε συνεργασία με καθηγητές και φοιτητές του Πολυτεχνείου.
Έργα του υπάρχουν στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, στο Πολυτεχνείο Κρήτης, στο Πολιτιστικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Κυδωνίας και Αποκορώνου και σε ιδιωτικές συλλογές.
Είναι παντρεμένος με την Αικατερίνη Λαγουδάκη – Ξηρουχάκη, σχεδιάστρια – ζωγράφο και είναι πατέρας τεσσάρων παιδιών.
Για τον Φώτη Λαγουδάκη έγραψαν:
Παναγιώτης Παρτσινέβελος – Αναπληρωτής καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης
”Ο κ. Λαγουδάκης για άλλη μια φορά μας επαναφέρει από την εικονική πραγματικότητα μιας αποπροσανατολισμένα ζώσας κοινωνίας, στην ουσιαστική πραγματικότητα μέσω της εικόνας. Μας έχει προικίσει με ένα έργο γεμάτο αντιθέσεις που αντί να οξύνουν, παροτρύνουν τη σύζευξη και την αρμονία. Άλλες φορές συμπάσχει με το πρόσωπο και τη φύση στις φθαρτές και αιώνιες απειλές τους, κι άλλες φορές ταξιδεύει νοερά υπέρ τη φύση έχοντας ως βάση τον τόπο και το διηνεκές. Δεμένος σε αλησμόνητες εκφάνσεις του παρελθόντος πλαισιώνει το δόγμα με στοιχεία μη ιδεατά, παντρεύοvτας υλικά και τεχvοτροπίες άλλοτε αφαιρετικό και άλλοτε καταιγιστικά. Χρώματα και σκιές, μια νοσταλγία ζεστή και κινητήριος μας ωθεί σε έντονο στοχασμό, ενώ παράλληλα η τεχνολογική περιβολή φύεται κομψά στο ανθρώπινο.
Σήμερα η τέχνη προβάλει πιο επιτακτική να διαδραματίσει, να προσφέρει ερεθίσματα ενάντια στο λήθαργο της υλικής ευμάρειας, με όπλα το παρελθόν για το μέλλον, την τέχνη για την επιστήμη. Όλα συνυπηρετούντα τον άνθρωπο, ανεξάρτητο μεν από φαύλες ανάγκες, ελεύθερο δε πέριξ του άλλου και της αληθείας. Ευχαριστούμε τον καλλιτέχνη που μας εισάγει στο μοναδικό τούτο έργο.\”
