Η πρόταση νόμου που είχε καταθέσει η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ από τον Απρίλη του 2012 και προέβλεπε «Μέτρα ανακούφισης της λαϊκής οικογένειας» από το βραχνά των χρεών προς τις τράπεζες. Η συγκεκριμένη πρόταση συζητήθηκε χθες στην αρμόδια επιτροπή της βουλής -μετά από τόσο καιρό- και απορρίφθηκε από τη συγκυβέρνηση με τα επιχειρήματα των τραπεζιτών και την ανοχή της Χρυσής Αυγής.
«Η παρούσα πρόταση νόμου εισάγει διατάξεις που στοχεύουν στην ανακούφιση της λαϊκής οικογένειας από την υπερχρέωση στην κατεύθυνση μετάθεσης του βάρους της κρίσης στους τραπεζικούς ομίλους, προβλέποντας τη δραστική μείωση των χρεών των λαϊκών οικογενειών προς τις τράπεζες.
Η μεγάλη πλειοψηφία των λαϊκών νοικοκυριών πνίγεται από τραπεζικά δάνεια που δεν μπορεί να αποπληρώσει, οδηγώντας εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, φτωχούς αγρότες και κτηνοτρόφους κυριολεκτικά σε απόγνωση. Η εξέλιξη αυτή δεν είναι τυχαία. Είναι απόρροια της κυβερνητικής πολιτικής που ακολουθείται την τελευταία 15ετία, της επίθεσης στα δικαιώματα των εργαζομένων που κλιμακώνεται με εφαλτήριο την κρίση και το υψηλό χρέος, του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης που οδηγεί τα λαϊκά στρώματα σε σχετική και απόλυτη εξαθλίωση.
Από τη μια η ραγδαία αύξηση του τραπεζικού δανεισμού των λαϊκών οικογενειών δεν ήταν τυχαία. Πραγματοποιήθηκε σε περιόδους άνθησης της καπιταλιστικής οικονομίας και ήταν απαραίτητη για την πρόσκαιρη επικερδή τοποθέτηση των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων των μονοπωλιακών ομίλων που σε διαφορετική περίπτωση θα λίμναζαν στο τραπεζικό σύστημα. Οδήγησε στη χρονική μετάθεση της κρίσης διογκώνοντας ταυτόχρονα και το βάθος της. Την ίδια στιγμή, το ολοένα και μειούμενο σε σχετικούς όρους λαϊκό εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των αναγκών. Ο τραπεζικός δανεισμός εμφανίσθηκε, με την ενεργό συνδρομή της κρατικής πολιτικής, ως ο από μηχανής θεός που κάλυπτε αυτές τις ανάγκες. Η ταχύτατη ανάπτυξη της πίστης υποστηρίχθηκε ποικιλότροπα από την κυβερνητική πολιτική.
Από την άλλη, το σημερινό οικονομικό αδιέξοδο για χιλιάδες δανειολήπτες που δυσκολεύονται και συχνά αδυνατούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους από δάνεια, αποτυπώνεται στα στοιχεία των τραπεζών με δραματικό τρόπο, όπου εμφανίζονται περισσότερα από 500.000 δάνεια που δεν μπορούν να αποπληρωθούν. Η αδυναμία αποπληρωμής των δανείων από τα λαϊκά στρώματα οφείλεται στη δραστική συρρίκνωση των εισοδημάτων τους, αποτέλεσμα της κρίσης, της ανεργίας και της πολιτικής συρρίκνωσης των εισοδημάτων των εργαζομένων, στη μετατόπιση του συνόλου σχεδόν της φορολογίας στις πλάτες των εργαζομένων».
Τα άρθρα της Πρότασης Νόμου
Τα άρθρα της πρότασης νόμου είναι τα εξής:
Αρθρο 1 – Πεδίο εφαρμογής
Τα μέτρα που προβλέπονται στα επόμενα άρθρα αφορούν οικογένειες με ετήσιο οικογενειακό εισόδημα μέχρι 40.000 ευρώ, προσαυξανόμενο κατά 5.000 ευρώ για κάθε παιδί, εκτός αν άλλως ορίζεται ειδικά στις επιμέρους διατάξεις της πρότασης νόμου.
Αρθρο 2 – Ορισμός εννοιών
Ως οφειλές προς τα πιστωτικά ιδρύματα για τις ανάγκες της πρότασης νόμου ορίζονται οι οφειλές από κάθε μορφής δάνειο καθώς και οι οφειλές από πιστωτικές κάρτες.
Αρθρο 3 – Διαγραφή τόκων
Από την οφειλή των λαϊκών νοικοκυριών προς τα πιστωτικά ιδρύματα, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί μέχρι την έναρξη ισχύος της παρούσας, διαγράφεται το σύνολο των κάθε μορφής τόκων που έχουν γεννηθεί μέχρι την πιο πάνω στιγμή.
Αρθρο 4 – Διαγραφή των ποσών των τόκων που κεφαλαιοποιήθηκαν και ανατοκίστηκαν
Από το συνολικό ποσό των οφειλών των λαϊκών νοικοκυριών προς τα πιστωτικά ιδρύματα, όπως διαμορφώνονται μετά την εφαρμογή του πιο πάνω άρθρου 3, διαγράφεται κάθε ποσό που αντιστοιχεί σε τυχόν πραγματοποιηθέντα ανατοκισμό και κεφαλαιοποίηση κάθε μορφής τόκων.
Αρθρο 5 – Διαγραφή του 50% των οφειλών
Από τις οφειλές των λαϊκών νοικοκυριών προς τα πιστωτικά ιδρύματα, όπως αυτές διαμορφώνονται μετά την εφαρμογή των άρθρων 3 και 4 της παρούσας, διαγράφεται ποσό που αντιστοιχεί στο 50% αυτών, εφόσον το ύψος των δανείων δεν ξεπερνά τις 200.000 ευρώ για στεγαστικά δάνεια, τις 30.000 ευρώ για καταναλωτικά και τις 20.000 ευρώ για τις πιστωτικές κάρτες.
Αρθρο 6 – Πάγωμα των οφειλών, αναστολή πληρωμών
1. Οι εναπομένουσες, μετά την εφαρμογή των άρθρων 3, 4 και 5 της παρούσας, οφειλές των λαϊκών νοικοκυριών προς τα πιστωτικά ιδρύματα παύουν να γεννούν τόκους για όσο διάστημα διαρκεί η οικονομική κρίση.
2. Αναστέλλεται η πληρωμή, για όσο διάστημα διαρκεί η οικονομική κρίση, των εναπομενουσών μετά την εφαρμογή των άρθρων 3, 4 και 5 της παρούσας, οφειλών προς τα πιστωτικά ιδρύματα, εφόσον αυτές αφορούν ανέργους.
Αρθρο 7 – Μείωση των οφειλών των ΕΒΕ, των φτωχών αγροτοκτηνοτρόφων και των ψαράδων προς τα πιστωτικά ιδρύματα
1. Οι οφειλές των ΕΒΕ προς τα πιστωτικά ιδρύματα, οι οποίες αφορούν την επαγγελματική τους δραστηριότητα, όπως αυτές διαμορφώνονται μετά την εφαρμογή των άρθρων 3 και 4 της παρούσας, μειώνονται σε ποσοστό 30% εάν διατηρούν την επιχείρησή τους και κατά 50% εάν την έχουν κλείσει και είναι άνεργοι και για ύψος δανείων μέχρι 300.000 ευρώ.
2. Οι οφειλές των φτωχών αγροτοκτηνοτρόφων και ψαράδων προς τα πιστωτικά ιδρύματα, οι οποίες αφορούν την επαγγελματική τους δραστηριότητα, όπως αυτές διαμορφώνονται μετά την εφαρμογή των άρθρων 3 και 4 της παρούσας, μειώνονται σε ποσοστό 30% και για ύψος δανείων μέχρι 300.000 ευρώ.
3. Με ευθύνη του κράτους διασφαλίζεται η παροχή από τα πιστωτικά ιδρύματα άτοκων καλλιεργητικών δανείων σε μικρούς και μεσαίους αγρότες και κτηνοτρόφους για να ανταποκριθούν στην αγορά καλλιεργητικών εφοδίων για την τρέχουσα καλλιεργητική περίοδο.
Αρθρο 8 – Παύση πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης εκ μέρους των πιστωτικών ιδρυμάτων εναντίον των λαϊκών οικογενειών
Από την έναρξη ισχύος της παρούσας, παύει αυτοδίκαια οποιαδήποτε πράξη αναγκαστικής εκτέλεσης ή άλλο αναγκαστικό μέτρο εκ μέρους των πιστωτικών ιδρυμάτων σε βάρος των λαϊκών οικογενειών, των ανέργων, των αυτοαπασχολούμενων, των μικρών ΕΒΕ, των αγροτοκτηνοτρόφων και των ψαράδων, κατά την έννοια της παρούσας πρότασης νόμου, για οφειλές των τελευταίων, το ύψος των οποίων έχει υπολογιστεί, είτε συμβατικά είτε άλλως πως, με τρόπο που αντιβαίνει στις διατάξεις της παρούσας.
Αρθρο 9 – Καταργούμενες διατάξεις
Καταργείται κάθε νομοθετική διάταξη ή άλλη, έστω και συμβατική ρύθμιση, η οποία αντιβαίνει στις ρυθμίσεις της παρούσας.
Αρθρο 10 – Εναρξη ισχύος
Η ισχύς της παρούσας αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός αν άλλως ορίζεται από τις επιμέρους διατάξεις της.
