Γράφει ο Νίκος Μουντάκης* mountakisn@yahoo.gr
Υπάρχει μία γενικότερη αίσθηση και αντίληψη πως η Ελλάδα χάρη στο Μηχανισμό Στήριξης και το Μνημόνιο απέχει από τις αγορές κεφαλαίων όπου τα επιτόκια κρατικού δανεισμού έχουν απογειωθεί σε επίπεδα πτώχευσης και πως προστατεύεται από αυτές καλύπτοντας τις δανειακές της ανάγκες από τα δάνεια της Τρόικας. Και όμως, αυτό δεν είναι ακριβές και στην πραγματικότητα η Ελλάδα εξακολουθεί τόσο κατά τη διάρκεια του 2010 όσο και του 2011 να αντλεί ένα μεγάλο ποσοστό των δανείων της με την έκδοση εντόκων γραμματίων και μάλιστα με καταστροφικά επιτόκια. Για παράδειγμα, την Τρίτη 11 Οκτωβρίου η Ελλάδα δανείστηκε 1,3 δις ευρώ με έντοκα γραμμάτια διάρκειας 26 εβδομάδων και επιτόκιο 4,86% ενώ δύο ημέρες αργότερα οι ΗΠΑ άντλησαν από τις αγορές 13 δις δολάρια σε ομόλογα 30αετούς διάρκειας με επιτόκιο 3,16%. Το επιτόκιο με το οποίο δανείζεται η Ελλάδα εκδίδοντας έντοκα γραμμάτια για 6 μήνες είναι μεγαλύτερο από αυτό με το οποίο δανείζεται το 90% των αναπτυγμένων και κύριων αναπτυσσόμενων κρατών του κόσμου για διάστημα 10 ετών με την έκδοση ομολόγων. Και αυτά τα κράτη δε βρίσκονται σε Μηχανισμό Στήριξης που να υποτίθεται πως τα προστατεύει και ότι τους εξασφαλίζει άντληση δανειακών κεφαλαίων με βιώσιμα επιτόκια. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία από το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών το 2010 η Ελλάδα κάλυψε με την έκδοση ομολόγων και έντοκων γραμματίων περίπου το 30% των δανειακών της αναγκών ενώ στα δύο πρώτα τρίμηνα του 2011, μόλις το 48,5% του νέου δανεισμού προήλθε από το Μηχανισμό Στήριξης με το 51% να καλύπτεται από ειδικές εκδόσεις και έντοκα γραμμάτια με τα υψηλότερα επιτόκια διεθνώς. Το πρόβλημα, όμως, δε σταματά εδώ καθώς και όλα τα δάνεια του Μηχανισμού ήταν βραχυπρόθεσμα μια που οι εμπνευστές του έκαναν την άστοχη και ουτοπική υπόθεση ότι η εφαρμογή, έστω και τμήματος, του προγράμματος του που προέβλεπε τα σκληρότερα δημοσιονομικά μέτρα που επιβλήθηκαν σε χώρα στη μοντέρνα ιστορία, θα αντιμετώπιζε την κρίση και θα επέτρεπε την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές το 2012 ή σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, Αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η Ελλάδα αφέθηκε να καλύπτει το 30-50% των δανειακών της αναγκών από τις αγορές με έντοκα γραμμάτια βραχυπρόθεσμης λήξης, μείωσε δραματικά τη μέση διάρκεια του νέου κρατικού δανεισμού που το 2010 έφτασε στα 3,63 έτη και το 2011 στα 2,13 έτη όταν το 2008 ήταν στα 10,96 έτη. Με αυτόν τον τρόπο το πρόβλημα της εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους αντί να αντιμετωπιστεί, επιδεινώθηκε.
Πολιτικός Επιστήμονας-Δημοσιογράφος