Γράφει ο Δημήτρης Κρασάκης
Θα προσπαθήσω περιληπτικά να πω την γνώμη μου. Μια γνώμη που πηγάζει περισσότερα διαισθητικά, παρά από γνώσεις. Άλλωστε ποιος μπορεί να έχει γνώση του τι γίνετε, αφού οι αποφάσεις για την πορεία μας παίρνονται από λίγους μυστικά. Ελπίζω να προσθέσω κάτι στις απόψεις σας, και σιγά σιγά να κατανοήσουμε πως φτάσαμε στην κρίση, και πώς θα αντιδράσουμε. 
Αναλογιζόμενος την ιστορία φαίνετε καθαρά, πως κάποιοι κινούν μυστικά τα νήματά της ερήμην των λαών, διαμορφώνοντας την κατά το συμφέρον τους. Έχοντας συνέχεια στις βλέψεις τους, τον πλούτο και την εξουσία, παρασύροντας και παραπλανώντας ολόκληρους λαούς, κατάφερναν πάντα να προπορεύονται. Κατάφεραν, εκμεταλλευόμενοι την αστάθεια, την διχόνοια, και τους πολέμους, που πολλές φορές προκαλούσαν ραδιουργώντας, να συγκεντρώσουν τεράστιο πλούτο. Επενδύοντας στα ερειπωμένα κράτη, εκμεταλλευόμενοι πεινασμένους λαούς, απόκτησαν όλες τις παγκόσμιες πηγές πλούτου. Ιδρύοντας πολυεθνικές, μονοπώλια και με τα επικοινωνιακά μέσα που απόκτησαν, οδηγούν την ανθρωπότητα εκεί που έχουν προσχεδιάσει. Απόκτησαν πιο πολύ εξουσία σε κάθε κράτος, από ότι ο λαός του. Δίνοντας δάνεια, που περισσότερο σπαταλούσαν παρά επένδυαν, ανίκανοι πολιτικοί, τους οποίους πολλές φορές οι ίδιοι είχαν προβάλει προωθώντας τους, καταχρέωσαν της οικονομίες των χωρών. Τώρα μαζεύουν ότι περίσσευμα έχουν με τους τόκους. Χρησιμοποιώντας τα επικοινωνιακά μέσα, έστρεψαν τα ενδιαφέροντα των λαών στα σπορ και τα θεάματα, υποβιβάζοντας την ανάγκη για καλλιέργεια των αρετών και αξιών που θα τους αναβάθμιζε. Χρηματοδοτώντας και προωθώντας φιλμ βίας, τρόμου και υπέρ-ηρώων, αποπροσανατόλισαν τον άνθρωπο, κάνοντας τον ανήμπορο να σκεφτεί καθαρά, και να βρει τον δρόμο του. Στη χώρα μας χρησιμοποιώντας τον τύπο, έκαναν και κάνουν προπαγάνδα για απαξίωση του Έλληνα και του Ελληνικού πνεύματος. Μια συστηματική προπαγάνδα πολλών ετών, η οποία μας έχει κάνει χωρίς αυτοπεποίθηση, και εντελώς απαισιόδοξους και ανίκανους να σκεφτούμε, πως να αντιδράσουμε. Την ενέργειά μας τη σπαταλούμε, σε μια ατέλειωτη διχόνοια. Ρίχνοντας τις ευθύνες ο ένας στον άλλο, κάνουμε αδύνατη, την συνεργασία που θα μας βοηθούσε να κατανοήσουμε και να βρούμε λύση του προβλήματος. Μας φόρτωσαν με τεράστια ποσά, χωρίς καν να τους ενδιέφερε αν επενδύονταν όταν τα έδιναν, και μάλιστα καλλιεργώντας καταναλωτικό πνεύμα, ενίσχυσαν την κατασπατάληση του. Χρόνια τώρα κάναμε τεράστιους εξοπλισμούς για να διατηρήσουμε την ανεξαρτησία μας από τους γείτονες, μα τελικά υποδουλωθήκαμε από αυτούς που μας πουλούσαν τα όπλα. Τα ίδια λεφτά που πληρώναμε μας δάνειζαν.Tώρα επεμβαίνουν στην διακυβέρνηση μας για να μας γιατρέψουν. Γιατί δεν ενδιαφέρονταν που πήγαιναν τα δάνεια όταν τα έδιναν; Δεν γνώριζαν που οδηγούμασταν με την πολιτική που υπήρχε; Eίναι ξεκάθαρο ότι γνώριζαν, και μας οδήγησαν συνειδητά και προσχεδιασμένα σ αυτήν τη ποριά, με τους πολιτικούς μας, είτε συνεργαζόμενοι, είτε έχοντας άγνοια της παγίδας που οδηγούμασταν. Με τι κουράγιο τώρα ο Ελληνικός λαός, θα πληρώνει κάθε είδους φόρο, όταν γνωρίζει ότι τα λεφτά του δεν τα δίνει, ούτε για ανάπτυξη, ούτε για υγεία, ούτε για οτιδήποτε ωφέλιμο, αλλά του τα αρπάζουν για να αχρηστευθούν. Γιατί έτσι δημιούργησαν τη κρίση παγκοσμίως. Βασική τους επιδίωξη είναι να απορροφούν όλα τα πλεονάσματα που απορρέουν απ την ανάπτυξη, όχι για πλουτίσουν περισσότερο, αφού τα έχουν αρπάξει όλα, αλλά για να μην παραμείνουν στους λαούς και αποχτήσουν αυτονομία. Επιδιώκουν να μαζέψουν όλο το πλούτο μέσο των πολυεθνικών, των μονοπωλίων και των τόκων και τα αχρηστεύουν, αφού το μεγαλύτερο μέρος μένει σε αδράνεια και δεν χρησιμοποιείται. Το σωστό θα ήταν να επενδυθούν ξανά, στις υποανάπτυκτες χώρες, για να αποκτήσουν εργασία οι λαοί και να μην διακινούνται στις αναπτυγμένες, ανεβάζοντας την ανεργία. Επίσης να διατεθούν για την θεραπεία του πλανήτη μας που έχουμε πληγώσει από την υπέρ εκμετάλλευση που αυτοί έχουν ωφεληθεί. Στα ανεπτυγμένα κράτη υπάρχει πλεόνασμα αγαθών πολύ περισσότερα από όσα χρειάζεται η ανθρωπότητα. Η τεχνολογική εξέλιξη που έχει αντικαταστήσει την εργασία, αντί να ωφελήσει τους εργαζόμενους και να τους ελαφρώσει την εργασία τους, έχει γίνει ο εφιάλτης τους. Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ανεργίας, έχει κάνει τους λαούς επαίτες, παρακαλώντας για δουλειά. Οι πολιτικοί λένε πως θα την καταπολεμήσουν, αλλά μετά αυξάνουν τις ώρες εργασίας. Τα δικά μου μαθηματικά αλλιώς λύνουν αυτό το πρόβλημα. Λιγότερες ώρες εργασίας αναλογεί στο άτομο για να έχουν όλοι εργασία και μέρος από την πίτα της εξέλιξης. Είναι κτηνώδες και απάνθρωπο, μια τεράστια ανθρώπινη εργασία και ύλη να εξανεμίζεται αδρανώντας, μόνο και μόνο μια μικρή ομάδα, να διατηρηθεί στην εξουσία. Ξέρουν πως όποιος πεινά, όποιος δεν έχει μια γωνιά να ξαποστάσει, όποιος δεν νιώθει ασφάλεια για την υγεία του και σιγουριά για τη δουλειά του, εύκολα υποκύπτει και εκβιάζεται, για να εξασφαλίσει αυτές τις βιολογικές του ανάγκες. Αφού ικανοποιήσει τις ανάγκες του το άτομο έχει δυνατότητα ατομικής αναβάθμισης, επιδιώκοντας ελευθερία, ειρήνη, ισότητα, δικαιοσύνη και συμμετοχή στη διακυβέρνηση του. Αυτό ακριβώς φοβούνται οι ιμπεριαλιστές. Διότι σε ιμπεριαλιστικό σύστημα οδηγούμαστε, εφόσον μια ομάδα ανθρώπων προσπαθεί να υποδουλώσει οικονομικά τους λαούς. Το καπιταλιστικό σύστημα όταν υπέρ αναπτυχθεί διέρχεται κρίση. Ψάχνει καινούριες αγορές για να επεκταθεί και να επιζήσει. Γιαυτό γίνονται οι προσπάθειες ανατροπών των κατεστημένων στις κάτω χώρες. Θέλουν να ανοίξουν καινούριες αγορές για να επεκταθούν. Όμως τα τελευταία χρόνια επειδή η τεχνολογία έχει βοηθήσει να αναπτυχθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό η οικονομία, η καπιταλιστική κρίση διογκώνεται. Για να συνεχίσει να επικρατεί θα προσπαθήσει, ή να προκαλέσει πολέμους μεγάλης κλίμακας για να καταστραφεί η ανάπτυξη,< λίγο δύσκολο για την εποχή μας αλλά όχι αδύνατο>, ή να επιβληθεί ιμπεριαλιστικά. Αλλιώς είναι αναπόφευκτο η κοινωνία να το αλλάξει. Αυτό φοβούνται. Κρατούν λοιπόν την πλειοψηφία των λαών στις κατώτερες ανάγκες, και δεν τους αφήνουν περιθώρια ελεύθερης βούλησης και σκέψης, για να κατανοήσουν την τραγική κατάσταση που τους έχουν επιβάλει, μην μπορώντας να καθορίζουν το μέλλον τους ειρηνικά και προοδευτικά. Αυτά τα συμπεράσματα έβγαλα προσπαθώντας να αναλύσω και να κατανοήσω την αποτυχημένη πορεία του ανθρώπου να βρει το δρόμο του. Η ραγδαία τεχνολογική εξέλιξη των τελευταίων ετών δεν δικαιολογεί καμία οικονομική κρίση. Πώς να αντιδράσουμε; Κανείς υπέρ ήρωας από αυτούς που εσκεμμένα μας προβάλουν στα φιλμ δεν θα μας σώσει. Ούτε μπορεί να υπάρξει πολιτική λύση στο πρόβλημα αυτό, εφόσον στο φαύλο κύκλο έχουν παγιδευτεί και όλα τα πολιτικά κόμματα, τα οποία δημιουργήθηκαν για να διαιρούν και να διχάζουν τους λαούς. Αλλά και οι βίαιες αντιδράσεις θα φέρουν τα αντίθετα αποτελέσματα, εφόσον είναι καλυμμένοι με νόμους, συμπορευόμενοι στη <σκιά> της εξουσίας, και είναι αδύνατη η αντιμετώπιση τους. Ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης της παρούσας κατάστασης, είναι η οργάνωση των σκεπτόμενων προοδευτικών και αγανακτισμένων πολιτών, για να συνεργαστούν και να κατανοήσουν το τρομερό αυτό πρόβλημα. Σε ανοικτές και ελεύθερες συζητήσεις, μπορεί να αποκτήσει η κοινωνία μας φωνή και λόγο. Ένα λόγο που θα γίνει σιγά σιγά οδηγός και σημαία του λαού μας. Από το λόγο και αντίλογο θα αναδειχτούν καινούργιοι πολιτικοί και πολιτικές για να πορευτούμε. Ο ελληνικός λαός είναι πολύ ευφυείς και εφευρετικός και αν προβληματιστεί συλλογικά είναι σίγουρο ότι θα βρει τρόπο να αντιδράσει. Εφόσον μια ομάδα ανθρώπων κατάφερε να υποδουλώσει την πλειοψηφία των λαών, συνεργαζόμενη κρυφά, σκεφτείτε τι μπορεί να πετύχει μια συλλογική συνεργασία πανελλήνια, ή και παγκόσμια. Αν εμείς που μας έχουν σαν αρχικό πείραμα για την επιβολή της εξουσίας τους, βρούμε τρόπο αντίδρασης, θα μας ακολουθήσουν και άλλοι λαοί στο μέλλον. Εφόσον έχουμε αντιπάλους τις πολυεθνικές, η νίκη θα είναι σίγουρη αν συνεργαστούμε όλοι μαζί, και αντιμετωπιστούν πολυεθνικά. Αξίζει να αγωνιστούμε γιατί ο στόχος είναι πολύ μεγάλος. Με τα επικοινωνιακά μέσα και εκμεταλλευόμενοι την παγκοσμιοποίηση, είναι εύκολο να έλθουν σε επαφή όλοι οι λαοί, για να συνεργαστούν και να ανταλλάξουν απόψεις και ιδέες, για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Συζητώντας και συμμετέχοντας , σίγουρα έχουμε δυνατότητα σε λίγα χρόνια, να βρούμε εύφορο έδαφος για να καλλιεργήσουμε την αντίληψη, την κατανόηση και την κρίση μας, ούτος ώστε να μάθουμε να συμπορευόμαστε και να συνυπάρχουμε ειρηνικά και προοδευτικά. Θα μάθουμε τις υποχρεώσεις μας και τα δικαιώματα μας . Συνεργαζόμενοι όλοι θα λύσουμε τα προβλήματα που προήλθαν από την κρίση. Όλοι οι λαοί να οργανωθούμε συμμετέχοντας στις αποφάσεις που θα επακολουθούν για να συμπορευτούμε. Να επιτευχτεί μια παγκόσμια άμεση δημοκρατία που θα αποφασίζει. Μην αφήσουμε καμία δυνατότητα, σε καμία μειοψηφία, να παίρνει και να επιβάλει αποφάσεις, που δεν θα είναι ωφέλιμες για όλους. Ο πλανήτης δεν είναι περιουσία κανενός, και ότι αντλούμε από αυτόν, είναι για όλους. Ο καθένας να λαμβάνει ανάλογα με την προσφορά του. Με τις ιδέες και τις αποφάσεις που θα παίρνονται από τους πολλούς, να οδηγούνται οι πολιτικοί. Συζητώντας θα καλλιεργηθούν και θα αναδειχτούν οι ανθρώπινες αξίες και αρετές, οι οποίες αφανίζονται εσκεμμένα, και οι οποίες όμως θα μας προάγουν και θα μας αναβαθμίσουν. Η ελευθερία, η ειρήνη, η ισότητα, η δικαιοσύνη και με ασπίδα τη δημοκρατία, να αντισταθούμε σε οποιονδήποτε ολοκληρωτισμό. Να δώσουμε αξία στην ύπαρξη μας. Το οφείλουμε στους προγόνους, στα παιδιά μας και στον πλανήτη μας. Μπορούμε να τα καταφέρουμε αν γίνουμε, ένα ΘΕΛΩ και μια ΨΥΧΗ.
ΥΓ. Προσπάθησα να εξηγήσω με λίγα λόγια τις σκέψεις μου σε τόσο δύσκολα προβλήματα, που σίγουρα εμπεριέχει λάθη, παραλείψεις, και ιδέες που θέλουν συμπλήρωμα για να κατανοηθούν. Όμως αυτό ελπίζω. Τον αντίλογο και την συμμετοχή σας, σε μια χωρίς τέλος οργανωμένη εξερεύνηση δρόμων και ιδεών, που θα βοηθήσουν στην χάραξη πορείας, για την ικανοποίηση της ενστικτώδης και αναγκαίας τώρα παρά ποτέ, επιδίωξης για την αναβάθμιση μας. Να γίνει η κρίση αιτία και όχημα για να συμπορευτούμε