Γράφει ο Θεόδωρος Κατσανέβας
Ο γνωστός Γερμανός αναλυτής Ντιρκ Μιούλερ, στο νέο βιβλίο του “Showdown”, υποστηρίζει ότι, οι ΗΠΑ προκάλεσαν την κρίση στην ευρωζώνη για να ανακόψουν την αύξηση της επιρροής του ευρώ έναντι του δολαρίου. Η προσέγγιση αυτή, ενισχύει την άποψη που έχουμε διατυπώσει ότι, η επιλογή του “πάση θυσία στο ευρώ”, οφείλεται στην ασφυκτική πίεση της Ουάσιγκτον προς την ίδια κατεύθυνση, με υπέρτερο σκοπό την ισχυροποίηση του δολαρίου έναντι του ευρώ. Η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, θα οδηγήσει αναγκαστικά σε χαλάρωση των αυστηρών της κανόνων στους οποίους επιμένει ο Σόϊμπλε, με απώτερο στόχο την υποτίμηση του ευρώ έναντι του δολαρίου. Στη διαμάχη αυτή μεταξύ της Ουάσιγκτον και του Βερολίνου, η Ελλάδα θυσιαζεται ως νέα Ιφιγένεια. Η χώρα μας δηλ. έχει μετατραπεί σε πεδίο μάχης και ακούσιο θύμα του υποβόσκοντος πολέμου νομισμάτων ανάμεσα στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Κίνα.
Σε συνέντευξή του στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού «Focus»,υποστηρίζει πως, «η μεγάλη αναμέτρηση, που εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια, σχετίζεται με την κυριαρχία στο πλανήτη για τις επόμενες δεκαετίες». Και σημειώνει ότι, «η Ευρώπη δε λαμβάνεται πλέον υπόψη» αφού «το παιχνίδι κινείται μεταξύ Αμερικής και Ασίας, δηλαδή της Κίνας, ενώ οι Ρώσοι επιδιώκουν επίσης να αναμιχθούν».
Ο συγγραφέας αποδίδει τα προβλήματα της Ευρώπης όχι μόνο σε εξωτερικούς παράγοντες, αλλά και σε εσωτερικές αιτίες. «Το υψηλό χρέος δεν είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα. Η συνολική υπερχρέωση της Ευρώπης είναι μικρότερη από αυτή των ΗΠΑ ή της Ιαπωνίας. Από το 2008 όμως οι επιθέσεις εναντίον της Ευρώπης εξελίσσονται στοχευμένα και συντονισμένα», γράφει.
Η Ευρώπη άρχισε να αυτοσπαράσσεται,μια κατάσταση που στο εξωτερικό την παρακολουθούν με ικανοποίηση. Εναντίον της Ευρώπης δεν στέλνουν τον έκτο στόλο, αλλά τη Wall Street, τις τράπεζές της, τους οίκους αξιολόγησης και τα όπλα της μυστικής διπλωματίας. Τα βασικά όμως προβλήματα της Ευρωζώνης είναι εσωτερικά. Το να επιβάλλεται σε πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους κράτη ένα κοινό νόμισμα οδηγεί εξαρχής σε σημαντικά αδιέξοδα.
Στο βιβλίο γίνεται εκτενής αναφορά στα ελληνικά κοιτάσματα φυσικού αέριου, στο κεφάλαιο με τον τίτλο: «Οι Έλληνες και το αέριο»: «Τι θα λέγατε αν πρότεινα η Ελλάδα να πουλάει πετρέλαιο και φυσικό αέριο; Μην ανησυχείτε, δεν ήπια πολύ ούζο την ώρα της συγγραφής», αναφέρει σαρκαστικά ο κ. Μιούλερ και συνεχίζει: «Η Ελλάδα διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα ενεργειακά αποθέματα και ορυκτό πλούτο στην Ευρώπη». Θα ήταν καλύτερο για την Ελλάδα να έχει το δικό της νόμισμα και να αξιοποιήσει τα ανεκμετάλλευτα μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου που διαθέτει, υποστηρίζει ο ίδιος.
Όσον αφορά το ρόλο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ο κ. Μιούλερ υποστηρίζει ότι ο κ. Σόιμπλε δεν ήθελε τη συμμετοχή του στα ευρωπαϊκά προγράμματα διάσωσης, φοβούμενος ότι έτσι θα αυξανόταν η επιρροή των ΗΠΑ στην Ευρώπη. Αλλά τελικά, επικράτησε η άποψη του οικονομικού συμβούλου της Αγγέλα Μέρκελ, Ότμαρ Ίσινγκ, ο οποίος, όπως επισημαίνει ο συγγραφέας, είναι και σύμβουλος της Goldman Sachs.
Ο Ντιρκ Μιούλερ προχωρά πιο πέρα τους προβληματισμούς του. Υποστηρίζει ότι, «ο ρόλος του ΔΝΤ είναι να επιφέρει την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, να κατηγορήσει την ελληνική κυβέρνηση ότι δεν εφάρμοσε ακριβώς το πρόγραμμα σταθεροποίησης της οικονομίας και να την εξαναγκάσει να παραδώσει την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων της σε πολυεθνικές εταιρείες έναντι πενιχρού τιμήματος».
Ο Γερμανός ειδικός εκτιμά επίσης ότι, τα προγράμματα εξυγίανσης στις χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση είναι αναποτελεσματικά. «Τα προγράμματα λιτότητας είναι μια παράνοια», υποστηρίζει και συμπληρώνει : “τα κράτη εξαντλούνται και η ελληνική οικονομία βυθίζεται στο βάραθρο”.