Σταθερή είναι πλέον η ανοδική πορεία των εξαγωγών τυποποιημένου ελαιολάδου, όπως επιβεβαιώνουν και τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.
Σύμφωνα με την επεξεργασία των στοιχείων από τον ΣΕΒΙΤΕΛ και με εξαίρεση φυσικά τις εξαγωγές προς τις λοιπές ελαιοπαραγωγές χώρες (Ιταλία, Ισπανία), οι ελληνικές εξαγωγές τυποποιημένου ελαιολάδου αυξήθηκαν κατά 14,4% το 2018 σε σχέση με το 2017 και ειδικότερα από τους 40.864,5 τόνους έφτασαν τους 46.737,5 τόνους.
Οι εξαχθείσες κατά το 2018 ποσότητες τυποποιημένου ελαιολάδου ξεπέρασαν και το προηγούμενο ρεκόρ των 42.196,3 τόνων του 2016.
Στην πρώτη δεκάδα των χωρών εισαγωγής του 2018, για το ελληνικό εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, βρίσκονται οι :
1 Γερμανία: 9.542,5 τον.
2 ΗΠΑ: 8.440,2 τον.
3 Αυστρία: 2.567,1 τον.
4 Καναδάς: 2.260,8 τον.
5 Γαλλία: 1.504,8 τον.
6 Ηνωμ. Βασίλειο: 1.464,1 τον.
7 Αυστραλία: 1.451,2 τον.
8 Βέλγιο: 1.181,8 τον.
9 Ρωσία: 1.039,5 τον.
10 Κύπρος: 1.005,5 τον.
"google ad"
Εντυπωσιακά αυξημένες, κατά 45,26%, ήταν το 2018 οι εξαγωγές ελαιολάδου και στο σύνολό τους, δηλαδή τυποποιημένου και χύμα. Από τους 113.131 τον. το 2017 άγγιξαν τους 164.329 τον. το 2018.
Μεταξύ των 110 περίπου χωρών που υποδέχονται κάθε χρόνο το ελληνικό ελαιόλαδο, περιλαμβάνονται και μικρές, απομακρυσμένες, λιγότερο γνωστές, ως εισαγωγικές ελαιολάδου, χώρες, μεταξύ των οποίων, η Ουγκάντα, η Μαδαγασκάρη, το Μεξικό, η Κόστα Ρίκα, ο Μαυρίκιος, η Σουαζιλάνδη κ.λπ.
Δημοσίευμα για το Ελληνικό ελαιόλαδο
Στο δημοσίευμα με τίτλο «Η Ελλάδα αποτυγχάνει να δρέψει τον πλούτο από το λάδι της», το Politico περιγράφει πως, παρά το γεγονός πως η χώρα μας είναι τρίτη σε παραγωγή στον κόσμο, δεν αποτελεί υπερδύναμη στον χώρο του ελαιολάδου. Συγκεκριμένα, το δημοσίευμα δεν στέκεται απλά στην ποσότητα του ελαιολάδου που παράγεται στη χώρα μας, αλλά και στο ασυνήθιστα μεγάλο ποσοστό αυτού που συγκαταλέγεται στην κατηγορία «έξτρα παρθένο».
Η Ελλάδα δυσκολεύεται να μετατρέψει αυτό το πλεονέκτημα σε εξαγώγιμο “χρυσό”. […] Το μεγαλύτερο μέρος του πωλείται χύμα στην Ιταλία σε εξευτελιστική τιμή, όπου εμφιαλώνεται και πωλείται σε υψηλές τιμές με ιταλική ετικέτα. Μόλις το 27% της ελληνικής παραγωγής φέρει ελληνική ετικέτα, σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος», αναφέρει το Politico.
Για την κατάσταση αυτή, πολλοί είναι εκείνοι που κατηγορούν τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, ενώ άλλοι ισχυρίζονται πως οι αγρότες δεν γνωρίζουν τον τρόπο να εγγυηθούν σταθερή ποιότητα στους εμπόρους.
«Όποιον και να κατηγορήσει κανείς», σημειώνει το Politico, «εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ προστιθέμενης αξίας κατευθύνονται με αυτό τον τρόπο στην Ιταλία».
Ωστόσο, ο Βασίλης Πυργιώτης, ειδικός σύμβουλος στην παραγωγή ελαιολάδου, υποστηρίζει πως οι αγρότες δεν πρέπει να εγκαταλείψουν τους συνεταιρισμούς. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της ελληνικής βιομηχανίας είναι πως κάθε αγρότης κινείται ατομικά. «Οι μεγάλοι αγοραστές θέλουν εγγυήσεις στην ποιότητα σε σημαντικές ποσότητες. Αυτός είναι και ο λόγος που πρέπει να συνεργαστούμε» σημειώνει ο ίδιος.
Ο κ. Πυργιώτης αναφέρει ωστόσο στο δημοσίευμα πως υπάρχουν σημάδια βελτίωσης στην διαχείριση της κατάστασης.