«Υπάρχουν διερευνητικές επαφές που έχουν σκοπό τη λείανση των διαφορών πριν πάμε στο Δικαστήριο. Αν επανέλθουν οι διερευνητικές όπως το 2016 , θα μπορούσε, ενδεχομένως να βρεθεί μια λύση η οποία να ικανοποιεί εμάς και τους Τούρκους . Πέρα από το θέμα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, τα υπόλοιπα που βάζει η Τουρκία, ίσως να μπορούν να λυθούν βαθμιαία μέσα από τις διερευνητικές επαφές» είπε ο Χρήστος Ροζάκης, ομότιμος καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών στην ΕΡΤ.
Για το αν αυτό προϋποθέτει και κάποιους συμβιβασμούς, ο κ. Ροζάκης απάντησε “ασφαλώς” .
“Δεν μπορούμε να έχουμε τα πάντα με το μέρος μας. Θα πρέπει να δώσουμε και κάτι. Για να πάμε στη Χάγη χρειάζεται συνυποσχετικό . Αν για κάποιους λόγους εμείς δεν συμφωνούμε επί όλων των θεμάτων δεν θα φθάσουμε στην υπογραφή, άρα δεν θα πάμε στο δικαστήριο.
Για την σκέψη που διατύπωσε ο ίδιος, να προσφύγει η Ελλάδα κατά της Λιβύης για το τουρκολυβικό σύμφωνο και αν το περιβάλλον για τη χώρα μας είναι ευνοϊκό προκειμένου να επιχειρήσει κάτι τέτοιο, ο κ. Ροζάκης είπε:
“Αν εξαντλήσουμε όλες τις δυνατότητες στις διερευνητικές επαφές και εφόσον δεν υπάρξει αποτέλεσμα, τότε μπορούμε να πάμε στο Δικαστήριο με τη Λιβύη. Βεβαίως και έχουμε πολλές πιθανότητες να κερδίσουμε, δηλαδή να κριθεί παράνομη η συμφωνία Λιβύης – Τουρκίας και παράλληλα να μας δοθεί η δυνατότητα να έχουμε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ που τώρα δεν μπορούμε να διεκδικήσουμε. Μιλάμε φυσικά μόνο για τα νησιά που είναι συνυφασμένα με την περιοχή”.
Αν είναι ώριμα τα ελληνικά κόμματα και η ελληνική κοινωνία να δεχθούν συμβιβασμούς προκειμένου να υπάρξει λύση σε μια διαπραγμάτευση με τη Τουρκία, ο καθηγητής υπογράμμισε:
“Φοβάμαι ότι η ελληνική κοινωνία γαλουχήθηκε μέσα από αρχές και αξίες που δεν είναι απαραίτητα σωστές, δηλαδή συνυφασμένες με το Διεθνές Δίκαιο. Εκεί θα βρούμε δυσκολίες. Ορισμένες διεκδικήσεις μας είναι μαξιμαλιστικές και ως εκ τούτου δύσκολα θα μπορέσει η ελληνική ηγεσία να πείσει τον ελληνικό λαό να υποχωρήσει απ αυτές”.
