Η Κρήτη μετρά τέσσερις νεκρούς από τροχαία δυστυχήματα μέσα σε λιγότερο από δύο εβδομάδες, και το νησί συνεχίζει να ζει σε μια καθημερινότητα πένθους, σιωπηλής αποδοχής και θεσμικής αδράνειας. Νέοι άνθρωποι, ηλικιωμένοι, οδηγοί και επιβάτες – όλοι θύματα ενός διαχρονικού εγκλήματος χωρίς ενόχους: της επικίνδυνης και ανεπαρκούς οδικής πραγματικότητας της Κρήτης.

Τέσσερις νεκροί σε μόλις εννέα ημέρες του Σεπτεμβρίου: η 20χρονη Αρίνα, η 23χρονη Μαρία, ο 17χρονος Γιώργος και ο 80χρονος άνδρας που κατέληξε μετά από μέρες νοσηλείας. Η Κρήτη δεν θρηνεί πια μεμονωμένα ατυχήματα. Θρηνεί μια συνεχόμενη απώλεια ζωής. Έναν πόλεμο χωρίς ανακωχή.

Χάθηκε προσπαθώντας να περάσει τον ΒΟΑΚ: Η ιστορία της Αρίνας

Η 20χρονη Αρίνα ήταν το τελευταίο θύμα σε αυτήν τη μακάβρια αλυσίδα. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα, ενώ προσπαθούσε να διασχίσει τον Βόρειο Οδικό Άξονα Κρήτης (ΒΟΑΚ) στο ύψος του Κουτουλουφαρίου, στον δήμο Χερσονήσου, παρασύρθηκε από διερχόμενο όχημα.

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, το σημείο δεν διαθέτει φωτισμό και η νεαρή γυναίκα φαίνεται πως δεν έγινε αντιληπτή από τον 21χρονο οδηγό του ΙΧ, που κινούνταν από Χανιά προς Σητεία. Το ΕΚΑΒ έφτασε γρήγορα, όμως για την Αρίνα ήταν ήδη αργά. Ο οδηγός συνελήφθη.

Μια στιγμή. Μια νεαρή ζωή. Μια ακόμα μάνα που καλείται να θάψει το παιδί της. Ένα ακόμα “ατύχημα” που φέρνει στην επιφάνεια τα διαχρονικά κενά και τα εγκληματικά ελλείμματα στον ΒΟΑΚ.

Μαρία, 23 ετών: Χάθηκε σε σύγκρουση δικύκλων

Λίγες ώρες πριν, τα ξημερώματα της ίδιας ημέρας, η 23χρονη Μαρία σκοτώθηκε όταν το δίκυκλο που οδηγούσε συγκρούστηκε με άλλο μηχανάκι. Οι συνθήκες του τροχαίου δεν έχουν ακόμη πλήρως διευκρινιστεί, ωστόσο το αποτέλεσμα είναι αναντίρρητο: μια ακόμη νέα γυναίκα χάθηκε σε δρόμους που δεν συγχωρούν τίποτα – ούτε λάθη, ούτε αστοχίες, ούτε αμέλεια πολιτείας.

Ο 17χρονος οδηγός φορτηγού: Ένας ανήλικος πίσω από το τιμόνι

Το πιο σοκαριστικό όμως γεγονός καταγράφηκε στις 8 Σεπτεμβρίου, όταν ο 17χρονος Γιώργος σκοτώθηκε σε τροχαίο στον ΒΟΑΚ, στο ύψος του Φόδελε. Το φορτηγό που οδηγούσε ανετράπη, προκαλώντας τον ακαριαίο θάνατό του.

Το στοιχείο που προκαλεί απορία και οργή: ο ανήλικος ήταν ο οδηγός του φορτηγού. Ποιος του το επέτρεψε; Ποιος του εμπιστεύτηκε το όχημα; Πώς ένα παιδί 17 ετών βρέθηκε πίσω από το τιμόνι ενός επαγγελματικού οχήματος σε έναν από τους πιο επικίνδυνους δρόμους της χώρας;

Ερωτήματα χωρίς απαντήσεις. Ερωτήματα που χάνονται όπως και οι ευθύνες.

Ένας ηλικιωμένος άνδρας, μια πτώση στον γκρεμό, και ο αργός θάνατος

Ο τέταρτος νεκρός του Σεπτεμβρίου ήταν ένας 80χρονος άνδρας, ο οποίος ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου είχε πέσει με το αυτοκίνητό του σε γκρεμό στα Σφακιά. Πάλεψε επί εβδομάδες για τη ζωή του στη ΜΕΘ του Νοσοκομείου Χανίων, όμως τελικά υπέκυψε στις 9 Σεπτεμβρίου.

Άλλη μια περίπτωση οδηγού σε δρόμους επικίνδυνους, στενούς, χωρίς προστατευτικά, σε οδικά δίκτυα που αδιαφορούν για ηλικία, κατάσταση υγείας ή κούραση.

Ο ΒΟΑΚ: ο δρόμος που σκοτώνει – διαχρονικά, αδιάκοπα, ατιμώρητα

Όλα τα παραπάνω δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά. Είναι το αποτέλεσμα της εγκατάλειψης, της αναβλητικότητας και της ανοχής απέναντι σε μια από τις πιο γνωστές παγίδες θανάτου της χώρας: τον ΒΟΑΚ.

Αυτόν τον δρόμο που, δεκαετίες τώρα, ενώνει και ταυτόχρονα θρηνεί την Κρήτη.

Χωρίς διαχωριστικά, χωρίς φωτισμό σε κομβικά σημεία, χωρίς ολοκληρωμένες παρεμβάσεις ασφαλείας, χωρίς επαρκείς έλεγχους σταθμών διέλευσης, χωρίς πραγματική πολιτική βούληση.

Όχι άλλα λόγια, όχι άλλες υποσχέσεις

Η πολιτεία έχει εξαντλήσει το οπλοστάσιο των υποσχέσεων. Κάθε νέα εξαγγελία για «αναβάθμιση του ΒΟΑΚ» ηχεί πλέον κυνικά στα αυτιά των συγγενών των νεκρών. Κάθε καθυστέρηση, κάθε “τεχνικό πρόβλημα”, κάθε χρηματοδοτική εμπλοκή μεταφράζεται σε έναν ακόμα θάνατο.

Οι τοπικές κοινωνίες έχουν δικαίωμα σε ασφαλή μετακίνηση. Οι νέοι του νησιού έχουν δικαίωμα να ζήσουν και όχι να πεθάνουν στον δρόμο για το σπίτι τους. Και το κράτος έχει υποχρέωση να προστατεύει – όχι να μετρά στατιστικά θανάτων.