Την ώρα που οι εργαζόμενοι και ο λαός αδυνατούν, λόγω του καθηλωμένου εισοδήματος που τσακίζουν παραπέρα η ακρίβεια και η εκτόξευση της τιμής του ρεύματος και των υπόλοιπων λογαριασμών, να πληρώσουν τα πανωτόκια και τα ληστρικά χαράτσια που έχουν φορτώσει οι τράπεζες στα δάνειά τους, ακόμα και τους διακανονισμούς στους οποίους έχουν προχωρήσει το προηγούμενο διάστημα, τα «αρπακτικά» τραπεζών και funds προχωράνε σε χιλιάδες πλειστηριασμούς λαϊκών σπιτιών, βασισμένοι και στα όσα έχουν νομοθετήσει διαδοχικά οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
40 χιλιάδες σπίτια στο «σφυρί»…
Τα πιο πρόσφατα περιστατικά που ανέδειξαν οι κινητοποιήσεις του εργατικού – λαϊκού κινήματος:
— Στις Συκιές Θεσσαλονίκης με τον πλειστηριασμό σπιτιού 54χρονου άνεργου που είχε πάρει δάνεια για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα υγείας της 52χρονης συζύγου του και ζουν με μόνο εισόδημα τα 313 ευρώ του ΚΕΑ.
— Στην Καλαμαριά, με οικογένεια που το σπίτι της βγαίνει σε πλειστηριασμό για χρέη 15.000 ευρώ προς το Δημόσιο, την ώρα μάλιστα που οι δύο γονείς περιμένουν έναν χρόνο να βγουν στη σύνταξη, χάνοντας το όποιο εισόδημα θα μπορούσαν να έχουν ώστε να ανταποκριθούν στον διακανονισμό που είχαν κάνει για τα χρέη τους.
— Στη Λάρισα, όπου με παρέμβαση σωματείων και φορέων αναβλήθηκε για ένα δίμηνο ο πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας εργαζόμενης, με δίμηνη σύμβαση (μετά από χρόνια ανεργίας) στον δήμο Λαρισαίων, η οποία είχε μπει εγγυήτρια σε δάνειο κι ενώ έχουν πληρωθεί πάνω από τα μισά του αρχικού δανείου.
— Στου Ζωγράφου, όπου κάτω από την αποφασιστική παρέμβαση σωματείων και φορέων έγινε κατορθωτή η προσωρινή διακοπή της διαδικασίας ολοκλήρωσης της έξωσης χαμηλοσυνταξιούχου δημοσιογράφου για «χρέος» μόλις 15.000 ευρώ.
Είναι μόνο η «κορυφή του παγόβουνου», όπως επιβεβαιώνουν και τα στοιχεία που βλέπουν αυτές τις μέρες το φως της δημοσιότητας.
Αυτά δείχνουν πως:
Πάνω από 17.620 ακίνητα βγήκαν μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2022 σε πλειστηριασμό, με τα 4.190 από αυτά μάλιστα, το 1/3 δηλαδή, να «ευδοκιμούν» και τα σπίτια να αλλάζουν χέρια.
Συνολικά, σύμφωνα με τους στόχους τραπεζών και λοιπών «κορακιών» μέσα στο 2022 προβλέπεται να γίνουν πάνω από 40 χιλιάδες πλειστηριασμοί, για να «ανακτήσουν» μάλιστα, όπως λέγεται, το «χαμένο έδαφος» της πανδημίας και των προσωρινών μέτρων για την αναστολή ορισμένων από αυτούς.
Στο μεταξύ, ενδεικτικό για το «πογκρόμ» σε βάρος των λαϊκών κατοικιών είναι και ότι σύμφωνα με τα στοιχεία στον οικονομικό Τύπο, οι τράπεζες και τα funds απορρίπτουν ακόμα και αυτές τις «λεόντειες» συμφωνίες που έχει νομοθετήσει η κυβέρνηση για κάποιες ρυθμίσεις οφειλών ή εξωδικαστικό συμβιβασμό, σε ποσοστό πάνω από 67%, δηλαδή στις 2 από τις 3 περιπτώσεις!
Ενώ ένα νέο «τσουνάμι» αναμένεται και από τον Σεπτέμβρη, οπότε και ξεκινούν ξανά οι πλειστηριασμοί για χρέη προς την εφορία, όπως και οι κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών και περιουσιακών στοιχείων από την ΑΑΔΕ, «φουσκωμένων» και από το νέο κύμα των «νέων» χρεών.
Αλλωστε, ενδεικτικά της κατάστασης που βιώνουν τα λαϊκά νοικοκυριά σήμερα, αλλά και οι πολύ μικρές επιχειρήσεις, είναι τα στοιχεία που έδωσε στα μέσα του Ιούνη η Τράπεζα της Ελλάδας αναφορικά με τα «κόκκινα» δάνεια. Σύμφωνα με αυτά, λοιπόν, έχει ξεπεράσει τα 87,6 δισ. ευρώ η ονομαστική αξία των «κόκκινων» δανείων που διαχειρίζονται οι «Εταιρείες Διαχείρισης Απαιτήσεων από Δάνεια και Πιστώσεις» (ΕΔΑΔΠ), τα γνωστά «κοράκια», ενώ κατά το πρώτο τρίμηνο του έτους ο όγκος τους έχει αυξηθεί κατά 7,9 δισ. ευρώ σε σύγκριση μόλις με το τέλος του 2021, ως αποτέλεσμα φυσικά της παραπέρα λεηλασίας του λαϊκού εισοδήματος.
…«ευκαιρίες» για ομίλους και funds
Η νέα αυτή «επέλαση» σε βάρος της λαϊκής κατοικίας συνδέεται στενά και με τις «ευκαιρίες» που βλέπουν τα μεγάλα επενδυτικά κεφάλαια, που «αξιοποιούν» την εκτίναξη των τιμών πώλησης και ενοικίασης για νέα κέρδη, μαζί φυσικά με τα «μεγάλα πρότζεκτ» του κεφαλαίου που βρίσκονται σε εξέλιξη σε μια σειρά από περιοχές (π.χ. Ελληνικό, κέντρο Αθήνας για τουρισμό κ.ά.), κάνοντας είδος πολυτελείας την κατοικία για τα λαϊκά στρώματα.
Χαρακτηριστικά είναι π.χ. τα στοιχεία κτηματομεσιτικών εταιρειών που καταγράφουν:
— Αυξήσεις στη μέση ζητούμενη τιμή πώλησης κατοικίας το δεύτερο τρίμηνο του 2022 σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του προηγούμενου έτους στον Πειραιά (11,9%), στον δήμο Θεσσαλονίκης (11,7%), στον νομό Λάρισας (11,3%), στα νότια προάστια της Αθήνας (10,9%) και στο κέντρο (6,9%), στη Χαλκιδική (10,8%).
— Όσον αφορά τη μέση ζητούμενη τιμή ενοικίασης κατοικίας, το ίδιο διάστημα τεράστιες αυξήσεις καταγράφηκαν μεταξύ άλλων στο υπόλοιπο Αττικής (16,2%), στα ανατολικά (14,3%), βόρεια (9,1%) και νότια προάστια της Αθήνας (5,9%), στον Πειραιά (11,1%) και στα προάστιά του (6,9%), στο υπόλοιπο του νομού Θεσσαλονίκης (14,7%).
— Εκτίναξη του κόστους για τη φοιτητική στέγη, ακόμα και πάνω από 40%, π.χ. στο 43% των ζητούμενων ενοικίων στην Πάτρα και στο 25% στη Θεσσαλονίκη, στο 26% στην Αθήνα κ.ο.κ.
Ενώ χαρακτηριστικά είναι και όσα γράφονται στον οικονομικό Τύπο για τα «πακέτα» που ετοιμάζουν τα funds, με τα σπίτια όπου οι λαϊκές οικογένειες θα γίνουν από ιδιοκτήτες νοικάρηδες, εξασφαλίζοντας για τους μελλοντικούς «επενδυτές» ετήσια κέρδη της τάξης του 8%.
Όλα αυτά πριν ακόμα να φορτωθούν και τα «πράσινα» χαράτσια που προβλέπουν οι Οδηγίες της ΕΕ και φορτώνουν η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι λοιποί στη λαϊκή κατοικία, κάνοντας ακόμα πιο «βαρύ» το φορτίο στις πλάτες των λαϊκών νοικοκυριών και ανοίγοντας και νέους «δρόμους κερδοφορίας» στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Ενώ και το «real estate» θεωρείται το διάστημα αυτό μια πιο «ασφαλής» επένδυση για μετόχους και μεγαλοεπιχειρηματίες σε συνθήκες υψηλού πληθωρισμού, επιταχύνοντας παραπέρα το ξεσπίτωμα «υπερχρεωμένων» λαϊκών νοικοκυριών.
«Ελκυστικοί» με τους νόμους ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ
Δεν είναι να απορεί κανείς που μόλις πρόσφατα η Κομισιόν στις εκθέσεις της διαπίστωνε για την Ελλάδα πως «η διαδικασία των πλειστηριασμών γίνεται πιο ελκυστική για τους ιδιώτες – επενδυτές».
Θυμίζουμε εξάλλου πως σύμφωνα με τις «σαφείς» οδηγίες της ΕΕ το ζήτημα της «αντιμετώπισης» των «κόκκινων» δανείων – και συγκεκριμένα του ιδιωτικού φορέα που θα διαχειρίζεται την εκποίησή τους – βρίσκεται ανάμεσα στις βασικές δεσμεύσεις που έμειναν «πεσκέσι» για τη συνέχεια, μετά το υποτιθέμενο τέλος της «μεταμνημονιακής εποπτείας».
Ενώ μόλις τον περασμένο Μάρτη σε πολυνομοσχέδιό του, το υπουργείο Οικονομικών έσπευσε να σφίξει ακόμα περισσότερο τη θηλιά στα χρεωμένα ευάλωτα λαϊκά νοικοκυριά να μεταβιβάσουν μια ώρα γρηγορότερα τα σπίτια τους στον «Φορέα Απόκτησης και Επαναμίσθωσης Ακινήτων» που είχε δημιουργήσει η ΝΔ με τον νόμο για τον «νέο πτωχευτικό κώδικα».
Υπενθυμίζεται πως με τον νέο πτωχευτικό νόμο, η κυβέρνηση άνοιξε τον ασκό του Αιόλου με την επέκταση της πτώχευσης και σε φυσικά πρόσωπα, ενώ πέρασε την αθλιότητα που τη βάφτισε ως «δεύτερη ευκαιρία» για τους πιο ευάλωτους, να μεταβιβάζουν την κυριότητα του σπιτιού τους σε έναν Ιδιωτικό Φορέα Διαχείρισης, να γίνονται δηλαδή νοικάρηδες στο σπίτι τους, υπό τη μόνιμη απειλή έξωσης ακόμα και στην πρώτη χαμένη δόση, και μετά από 12 χρόνια, αν έχουν καταφέρει να πληρώνουν όλες τις δόσεις, να μπορούν να… ξαναγοράσουν το σπίτι απ’ την αρχή.
Ολα αυτά βασισμένη στα «έργα και τις ημέρες» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που το 2015 με πολυνομοσχέδιο του έβαλε ταφόπλακα στην αναστολή πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία και πετσόκοψε κι άλλο τους ανεπαρκέστατους περιορισμούς που προβλέπονταν από τον «νόμο Κατσέλη», ενώ στη συνέχεια νομοθέτησε τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς για την επιτάχυνσή τους, φτάνοντας στην αθλιότητα να μετατρέψει σε «ιδιώνυμο» αδίκημα τις κινητοποιήσεις ενάντια στην κλοπή της λαϊκής κατοικίας! Ενώ επί ημερών του πάλι από την 1/1/2018 το σύνολο των δανείων πρώτης κατοικίας «απελευθερώθηκε» πλήρως και σε ό,τι αφορά τη δυνατότητα πώλησης. Σε αυτό το πλαίσιο, παράλληλα με τις τράπεζες ανέλαβαν δουλειά και τα διάφορα «επενδυτικά funds».
Τα παραπάνω δείχνουν και την υποκρισία, όσο και το τι πραγματικά κρύβεται πίσω από τις διακηρύξεις της κυβέρνησης της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και δυνάμεων όπως το ΜέΡΑ25, για την ανάγκη μιας «νέας στεγαστικής πολιτικής».
Στην πραγματικότητα με μικρές παραλλαγές, το «κοινό σχέδιο» όλων τους προβλέπει το κράτος σε ρόλο «μεσίτη» για την αναβάθμιση και την εμπορική διαχείριση ανεκμετάλλευτων σπιτιών – την «αξιοποίηση» του «στεγαστικού αποθέματος» όπως λένε – προς όφελος μεγάλων κατασκευαστικών και τουριστικών ομίλων, στέλνοντας τον λογαριασμό ξανά στον λαό.
Αυτά, «πασπαλισμένα» με ορισμένα «μέτρα» για την περιβόητη «κοινωνική συνοχή», βασικά μέτρα ανακύκλωσης της φτώχειας και δημιουργίας νέων χρεών για τα λαϊκά νοικοκυριά, ιδιαίτερα για τους νέους, π.χ. με επιδοτήσεις για την αποπληρωμή των δόσεων, με τα γνωστά κριτήρια, στα όρια της εξαθλίωσης και για να εξασφαλίζεται η «εισπραξιμότητα» funds και τραπεζών, «επιδόματα στέγης» κ.ο.κ.
Τείχος προστασίας από τους πλειστηριασμούς
Γι’ αυτό και όλοι μαζί έχουν απορρίψει επανειλημμένα τα αιτήματα του εργατικού – λαϊκού κινήματος που έχει φέρει και με τη μορφή της πρότασης νόμου το ΚΚΕ στη Βουλή για την πραγματική προστασία των λαϊκών σπιτιών από τους πλειστηριασμούς, μεταξύ άλλων με:
— Απαγόρευση πλειστηριασμών πρώτης και δεύτερης κατοικίας
— Άμεσο κούρεμα οφειλών για τα χρέη προς τις τράπεζες και το κράτος, διαγραφή τόκων και τοκοχρεολυσίων.
— Επιδότηση ενοικίου για εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά, τους φοιτητές και τις μικρές επιχειρήσεις, διεύρυνση των κριτηρίων ένταξης και αύξηση της επιδότησης.
— Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά.